[ตามหาบ้าน ภาค3] โถ~ แม่ดาวพระศุกร์

กระทู้สนทนา
3 ธ.ค. 56

อัพเดทครั้งที่สอง เด็กๆรพ.น่าน

วันนี้มีงานที่ห้องตรวจผู้ป่วยนอก กว่าจะได้แวะไปให้อาหาร จากข้าวเช้าเลยกลายเป็นข้าวเที่ยง
พอไปถึง เจอเรื่องน่าหนักใจเลยค่ะ

เรื่องแรก
ถ้าจำกันได้ สมาชิกตัวล่าสุด ลายสีส้มดำ(มารู้ทีหลัง เขาเรียกว่าลายเปรอะ)
เพิ่งมาใหม่เมื่อสองวันก่อนค่ะ แต่เพราะเห็นว่าน้องถ่ายเหลว เลยพาไปหาหมอให้ตรวจ คุณหมอเลยขอกักตัวไว้ที่คลินิกก่อน กลัวไปแพร่เชื้อใส่ตัวอื่นๆ (เจ้าพวกนั้นเพิ่งฉีดวัคซีนไป ภูมิคุ้มกันน่าจะยังไม่สูงพอป้องกันโรคค่ะ)

เมื่อวานเย็นคุณหมอบอกปกติดี ไปรับกลับมาอยู่รวมกัน เห็นมันขู่แฟ่ดใส่กัน ก็คิดว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวก็เข้ากันได้ เพราะแต่ละครั้งที่ทยอยมีตัวใหม่มา ก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น

พอวันนี้ไปเยี่ยมดู ยัยหนูลายเปรอะก็ได้ชื่อดาวพระศุกร์ไปเรียบร้อย
เพราะมันเกร็ง ทำตัวลีบตัวแบนอยู่มุมกรง หลบอุ้งเท้าของชงโคกับมะเดี่ยวที่ตวัดตบมาเป็นพักๆกับขู่ใส่

ทั้งที่ปกติ ชงโคจะเงียบๆ ห้าวบางครั้งแต่ฟังคำ ไม่ค่อยเล่นแต่ก็ไม่เหวี่ยง ส่วนมะเดี่ยวนี่ชอบเล่นซน เข้ากับน้องๆได้
แต่กับพระศุกร์ไม่รู้ทำไม ขยับตัวนิดหนึ่งก็โดนแล้ว
อย่างมาก พระศุกร์ทำได้แค่ส่งเสียงขู่กลับ แต่ไม่ตบกลับเลย

น้องยิ่งเบียดตัวกับมุมกรง หันหน้าออกมาหาเราแล้วส่งเสียงร้องตลอด T^T

จะดุสองตัวนั้นก็ดุไม่ลง เพราะไปตบเขาเสร็จ ก็กลับมาส่งสายตาอ้อนขอข้าวให้เราต่อ
กับตัวอื่นๆ ก็มีเขม่นกันบ้าง แต่ก็ยังเห็นเฉียดใกล้กันได้ ไม่ถึงขั้นทำร้ายร่างกายค่ะ

เลยรีบเทอาหารแมวใส่ชามให้ แล้วจับแยกพระศุกร์ออกมาปลอบข้างนอกกรง ปล่อยให้ตัวอื่นรุมชำเราชามข้าวไปก่อน
พระศุกร์ไม่เดินหนีเลย เอาแต่มุดมือมุดเสื้อตลอด
(ปกติถ้าเอาแมวตัวอื่นออกมาข้างนอกกรง จะชอบมาก เดินสำรวจไปทั่ว)

พอเห็นตัวอื่นทานเสร็จแล้วเลยปล่อยพระศุกร์กลับเข้ากรงให้ทานข้าวบ้าง ปรากฎน้องหนีไปซุกตัวที่มุมเดิม โอย~ สงสาร
ก่อนจากมาเลยพยายามปลอบทั้งสามตัวให้ใจเย็นๆ หันหน้าเข้าเจรจา ไม่ใช้กำลังตอบโต้กัน...นะจ๊ะ นะจ๊ะ

เรื่องที่สอง
ตกเย็นวันเดียวกัน ซื้อทรายแมวกับอาหารแมวกลับมาเปลี่ยนให้ที่รพ.
พอเปิดกรงจะเปลี่ยนทรายแมวในกระบะปุ๊บ

แทบทุกตัวพร้อมใจกันโดดออกมานอกกรง ปีนขึ้นผนัง ไต่คานกันสนุกสนาน
เหลือแต่มะพร้าวอยู่ในกรง (เจ้านี่ไม่ค่อยจะหืออือกับใครเขา เล่นคนเดียวยังได้ ขุดทรายแมว กระโดดข้ามกล่อง นอนแกล้งตายงี้....- -")

จริงๆไม่ใช่เพิ่งเกิดหรอกนะคะ ก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ต้องเปิดกรง
พอเจอบ่อยๆเลยเอะใจขึ้นมา ว่าตกลงแล้ว...เราควรขังเขาไว้แล้วให้การดูแลที่เราคิดว่าดี หรือปล่อยเขาไปตามทางที่เขาชอบดีกว่า
เพราะเด็กๆดูสนุกและมีความสุขมากตอนออกจากกรง เราพยายามตามจับกลับมา เขาก็พยายามหนี

เลยชักไม่แน่ใจว่า ที่ทำอยู่เนี่ย ดีจริงหรือเปล่า
คือส่วนตัวคน ก็คิดว่ามันต้องดีแหละ แต่ตัวแมวล่ะคิดยังไง?

ตอนนี้เลยตัดสินใจว่า ขอเวลาอีกสองเดือนครึ่ง ถ้าสุดท้ายแล้วยังหาบ้านเป็นหลักแหล่งให้เด็กๆไม่ได้
ก็จะปล่อยไป เพราะเราเองก็ต้องกลับเชียงใหม่ ดูแลอะไรให้ไม่ได้อีก

ยังคงต้องการบ้าน(และทาสประจำบ้าน - -")ให้เด็กๆนะคะ จะเป็นบ้านที่จังหวัดน่านหรือเชียงใหม่ก็ได้ค่ะ สามารถฝากญาติไปส่งได้

และยังคงต้องการความช่วยเหลือเรื่องอาหารแมวและทรายแมว ใครสบายใจอยากร่วมด้วยช่วยสมทบ เป็นอาหารเม็ดหรืออาหารเปียก แบ่งถุงเล็กหรือให้ถุงใหญ่ ทรายแมวจะยี่ห้ออะไรหรือไม่มียี่ห้อ ยินดีรับหมดค่ะ!

ติดต่อได้ทั้งทางหลังไมค์ ในกระทู้นี้ หรือติดต่อมาที่หมายเลข 0899564765 ได้นะคะ

ขอบคุณค่ะ






พระศุกร์ดูหน้าดุนะคะ หางก็มีแค่ครึ่งๆกลางๆ ไม่ยาวสวย
แต่ปรากฎว่าขี้อ้อนมาก และร้องเก่งมากกกกก ออกลูกคุณหนูนิดๆด้วย 555


สองสาวขวัญใจช่างภาพ 5555 รำภากับมะลิเรียบร้อยจริงๆค่ะ ไม่งอแงเลยเว้นแต่ว่าหิวมากจริงๆ (บางครั้งที่ติดภารกิจ กว่าจะมาให้ข้าวให้น้ำก็เลยเวลามากๆแล้ว)


ชงโคเป็นตัวเมียที่คิดว่า....หรือเราจะดูผิด(วะ)? จริงๆเธออาจเป็นตัวผู้ที่อวัยวะไม่สมประกอบก็ได้นะ





แถม สี่ช็อตของเด็กมึน เด็กชายมะพร้าว...(ตอนกำลังนอนแกล้งตาย)

คือหนูเดินมาชิดกรง มองหน้า แล้วก็ลงไปนอนหลับตาหงายท้องนิ่งๆ สักพักลืมตามามอง ลุกนั่ง เดินไปกินข้าว..........
อะรัยยยยยยยยของเอ็ง - -"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่