บ้านของเรา

ควันโขมงโฉงเฉงลอยละลิ่ว

     ปลิดปลิบปลิวลอยละล่องกลางเวหา

     จากหวดแม่ลอยละเลาะเกาะชายคา

     มิทันลาแดดสาย  ละลายไป



     เด็กน้อยแก้มข้าวจี่วิถีอีสาน

     ช่างสราญสุขสมปั้นข้าวใหญ่

     จิ้มกับเกลือยัดมะขามบางครั้งมีไข่

     แล้วเอามาย่างฟอนไฟน้ำลายสะเทือน



     ควันโขมงอีกครั้งใช่หวดแม่

     ที่แน่แท้เจ้าหมาน้อยทำให้เฝือน

     เถ้าคละฝุ่นติดเสื้อเป็นรอยเลือน

     แกว่งหางเปื้อนโอ้ไอ้ด่างชุดนักเรียน



     ไปเลยไปให้รีบพร้อมเตะส่ง

     แต่ยังคงเลียแข้งขาส่งเสียง

     หงิงหงิงตอบอ่อนใจในสำเนียง

     มานั่งเคียงแบ่งให้กินดูติดฟัน



     แว่วแว่วมาแต่ไกลไงพี่สาว

     หาปลาได้ยิ้มพราวคนขยัน

     แบกยอพายตะข้องพร้อมสวิงอัน

     ยิ้มยิงฟันหัวเราะร่าสายข้องตึง



     เทกระจาดพรวดพราดปลาช่อนใหญ่

     ทั้งสลิตปลาหมอใช่แม่เคยนึ่ง

     จิ้มน้ำพริกแจ่วปลาร้าหวนคำนึง

     จะหยิบขึ้นโดนตีมือไปกองไฟ



     แดดสายเริ่มละลายสายหมอก

     ละเลียบเลาะลอดรั้วใครที่ใช่

     เห็นกวักมืออยู่วับวับพี่ชายไง

     รีบกระโดดอยู่ไหวไหวไปรับปลา



     เช้าวันนี้คือวันอันสดใส

     เอิบอิ่มลิ้มยิ้มละไมใบหน้า

     เมนูเด็ดแม่กระซิบเมนูปลา

     สุขอุรากลางแดดสายบ้านน้อยของเรา...

< TASAKO >