ความในใจต่อซีรี่ลูกไม้ของพ่อ และ ดุ๊กดิ๊ก ใต้ร่มฯ ตอนที่ 4

ตอนที่ดูเปิดบิ๊กวิกสาม ยอมรับว่า เฉยๆกับซีรี่ส์ชุดนี้มาก ตอนนั้นเขานำเสนอแบบละครเวที เลยทำให้คิดว่า คงเป็นละครที่ให้ความรู้สึกเหมือนดูละครเวทีที่มันดูสวยหรู อุดมคติ จับต้องในความเป็นจริงไม่ค่อยได้ แต่ก็ดีใจและเห็นด้วยนะที่มีการจัดทำขึ้นในช่วงวันพ่อ เพียงแค่รู้สึกว่าไม่มีอะไรแปลกใหม่ดึงดูดใจคงเหมือนที่เคยดูมาแล้ว ยิ่งอายุปูนนี้ของเรา เราก็ซึมซับและซาบซึ้งอยู่แล้วตรงนี้

แต่พอเห็นทีเซอร์แค่นั้นแหละ ที่เคยไม่สนใจกลับสนใจ เพราะสะดุดตากับการกำกับภาพก่อนเลย ซึ่งมีอยู่สองเรื่องที่เห็นปุ๊บ แล้ว โอ๊ย อยากดูแค่ภาพสวยๆก็คุ้มแล้ว คือ ใต้ร่มใบภักดิ์ กับ ลูกหนี้ที่รัก (ยิ่งเรื่องหลัง กำกับโดย ผกก ซ้ง ธราธร แห่ง รากบุญและดกด ด้วย!)

พูดถึงพล็อตเรื่อง (ตรงนี้อนุมานจากทีเซอร์ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย) เรามองว่าแบ่งเป็นสามกลุ่ม

กลุ่มแรกคือ กลุ่มที่เสนอพระอัจฉริยภาพในงานศิลป์ที่สามารถก่อเกิดแรงบันดาลใจ ซึ่งละครชุดนี้เสนอสองด้าน คือ ด้านเพลง ในเรื่อง "หัวใจใกล้รุ่ง" กับการ ถ่ายภาพ ในเรื่อง "ลูกหนี้ที่รัก"
กลุ่มสองคือ กลุ่มที่เสนอพระปรีชาสามารถในการแก้ไขปัญหาของประชาชน ไม่ว่า ภัยแล้ง หรือ การทำลายทรัพยากรธรรมชาติ ตรงนี้ละครที่เสนอคือ "ในม่านเมฆ" และ "แสงดาวกลางใจ"
กลุ่มที่สามคือการเสนอพระวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลของพระองค์ให้แก่ประชาชน ไม่ใช่แค่วันนี้ แต่คือวันข้างหน้า นั่นคือ การยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง อยู่แบบพอเพียง และนำไปสู่การพัฒนาพลังงานทางเลือก เพื่อเตรียมพร้อมกับพลังงานเชื้อเพลิงที่แน่นอนในอนาคตกำลังจะหมดไป กลุ่มนี้คือ เรื่อง "ใต้ร่มใบภักดิ์"

คือถ้ามองภาพรวมมันดูสวยงามมาก พล็อตที่มีทั้งการมองศักยภาพตัวเอง ขยายออกไปสู่คนอื่น การช่วยเหลือผู้อื่น และการวางรากฐานแนวคิดที่ส่งผลต่ออนาคตที่ยั่งยืน

และที่น่าสนใจอีกอย่าง คือ ละครเปิดและปิดซีรี่ส์ใช้ พระเอกใหม่เปิด และ นางเอกใหม่ปิด ในขณะที่ละครที่เหลือ พระนางก็เป็นที่รู้จักมาบ้าง
ตอนนี้ พระเอกใหม่ก็ทำหน้าที่ค่อนข้างดีทีเดียว เริ่มรุกพื้นที่หัวใจคนดูไปเรื่อยๆ และดูจากฟอร์ม นางเอกใหม่ก็น่าดูเหมือนกัน
(ปล พระเอกใหม่ จับคู่กับ ซาร่า นางเอกใหม่ กับ อาร์ต พศุต ช่างคิดเนอะ แยกคู่ซาร่า-อาร์ต ดันเด็กใหม่)

สรุปว่า ซีรี่ส์ชุดนี้น่าดูน่าติดตามจริงๆ
เอาดุ๊กดิ๊ก ตอนที่ สี่ ของใต้ร่มฯ มาแชร์ค้า