เรื่องมีอยู่ว่า รู้จักกับแฟนเก่าตั้งแต่เข้าเรียน ม.1 ฉันเป็นรักแรกพบของเขา
ความทรงจำของเราเริ่มตั้งแต่ตอนนั้น เขาตามเฝ้าคอย ดูแล
เป็นห่วงเราตั้งแต่ตอนนั้น ทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้คบเรา
จนถึงวันที่เราเป็นแฟนกันตอน ม.2
อาจเป็นเพราะเราทั้งคู่ยังเด็ก ฉันบอกเลิกเขาตอนม.6
เวลาผ่านมา2ปี เราไม่เคยติดต่อกัน ต่างคนต่างมีคนอื่น
แต่พอวันหนึ่ง เราได้มาพบกันอีกครั้ง เขาแสดงออกให้เราเห็น
ว่าเขายังรู้สึกดีให้เราเสมอมา ตอนนั้นฉันก็เจ้าชู้มากเหลือเกิน
แต่เขาก็ยังอยู่กับฉัน คอยไปรับไปส่งฉันไปหาคนอื่น(แฟนฉันในตอนนั้น)
คอยมารับส่งฉันเวลาฉันไปเที่ยว(เขาไม่ได้เที่ยวด้วย
ลืมบอกว่าช่วงเวลาที่เจอกันครั้งที่2 ฉันเป็นฝ่ายเลี้ยงเขา
(เลี้ยงในที่นี้คือ เลี้ยงข้าว เลี้ยงเวลาไปเที่ยวในที่ต่างๆ)
จนถึงวันนึงที่ฉันรู้สึกว่าคนที่ฉับคบที่ผ่านๆมา มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เขาทำให้ฉัน
เขาทำดีให้ฉันเลิกเจ้าชู้ทุกอย่าง ฉันทำดีกับเขาทุกอย่าง
เพราะเห็นว่าเขาดี และยอมฉัน เห็นฉันสำคัญในทุกๆเรื่อง
แล้วเราก็คบกันจริงๆจังๆ(เป็นครั้งที่2) หลังจากนั้นอีก3ปีเราก็ต้องเลิกกัน
เพราะเขาเปลี่ยนไป ไปมีคนอื่นที่อายุมากว่าเขา และดูแลเขาไม่ดีเท่าฉัน
ผู้หญิงคนนั้นมีลูกแล้ว และมีแฟนอยู่แล้วด้วย(แฟนที่ไม่ใช่พ่อของลูก)
ฉันตัดสินใจเลิกกับเขา และย้ายออกมาอยู่ที่ใหม่
และแล้วฉันก้ได้เจอกับแฟนคนปัจจุบันของฉัน เขาเด็กกว่าฉัน2ปี
และน่ารักเลยทีเดียว เริ่มแรกคบ มันใช่ทุกอย่าง แต่เวลาผ่านไปเริ่มเข้าเดือนที่3
ความรู้สึกใช่ของฉันก้เริ่มลดลงเรื่อยๆ แต่สำหรับแฟนปัจจุบันเขามีให้ฉันมากขึ้น
เพราะสำหรับฉัน เขาไม่ได้เอาใจฉันเหมือนแฟนเก่า
ไม่ได้โรแมนติก ไม่ได้รู้ใจฉันเลยซักนิด
จนถึงตอนนี้ฉันคบเขาเกือบปีแล้ว เขาก้ยังเปนเหมือนเดิม
แต่เขามีข้อดีอยู่1อย่าง คือเขารักฉันมาก พ่อแม่และครอบครัวของเขาก็ชอบฉัน
(ซึ่งกับแฟนเก่า ฉันเข้ากับที่บ้านเขาไม่ได้เลย)
แต่ความที่ฉันรู้สึกว่าเขานิสัยไม่ใช่เลย มันทำให้ฉันคิดถึงแฟนเก่า
และอยากจะกลับไป ทั้งๆที่เขาก็มีคนใหม่อยู่แล้ว
(แฟนเก่าฉันเคยถามว่าถ้าเขาเลิกกับคนนั้นเรากลับมาคบกับไหม)
ตอนนี้ฉันสบสน ว่าควรจะเลิกกับแฟนปัจจุบัน แล้วไปคบกับแฟนเก่า
หรืออยู่เป็นโสด จนกว่าจะเจอคนใหม่(ซึ่งกลัวว่าจะเป็นเหมือนเดิมอีก)
เรื่องของแฟนเก่าที่รู้จักกันมา10กว่าปี
ความทรงจำของเราเริ่มตั้งแต่ตอนนั้น เขาตามเฝ้าคอย ดูแล
เป็นห่วงเราตั้งแต่ตอนนั้น ทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้คบเรา
จนถึงวันที่เราเป็นแฟนกันตอน ม.2
อาจเป็นเพราะเราทั้งคู่ยังเด็ก ฉันบอกเลิกเขาตอนม.6
เวลาผ่านมา2ปี เราไม่เคยติดต่อกัน ต่างคนต่างมีคนอื่น
แต่พอวันหนึ่ง เราได้มาพบกันอีกครั้ง เขาแสดงออกให้เราเห็น
ว่าเขายังรู้สึกดีให้เราเสมอมา ตอนนั้นฉันก็เจ้าชู้มากเหลือเกิน
แต่เขาก็ยังอยู่กับฉัน คอยไปรับไปส่งฉันไปหาคนอื่น(แฟนฉันในตอนนั้น)
คอยมารับส่งฉันเวลาฉันไปเที่ยว(เขาไม่ได้เที่ยวด้วย
ลืมบอกว่าช่วงเวลาที่เจอกันครั้งที่2 ฉันเป็นฝ่ายเลี้ยงเขา
(เลี้ยงในที่นี้คือ เลี้ยงข้าว เลี้ยงเวลาไปเที่ยวในที่ต่างๆ)
จนถึงวันนึงที่ฉันรู้สึกว่าคนที่ฉับคบที่ผ่านๆมา มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เขาทำให้ฉัน
เขาทำดีให้ฉันเลิกเจ้าชู้ทุกอย่าง ฉันทำดีกับเขาทุกอย่าง
เพราะเห็นว่าเขาดี และยอมฉัน เห็นฉันสำคัญในทุกๆเรื่อง
แล้วเราก็คบกันจริงๆจังๆ(เป็นครั้งที่2) หลังจากนั้นอีก3ปีเราก็ต้องเลิกกัน
เพราะเขาเปลี่ยนไป ไปมีคนอื่นที่อายุมากว่าเขา และดูแลเขาไม่ดีเท่าฉัน
ผู้หญิงคนนั้นมีลูกแล้ว และมีแฟนอยู่แล้วด้วย(แฟนที่ไม่ใช่พ่อของลูก)
ฉันตัดสินใจเลิกกับเขา และย้ายออกมาอยู่ที่ใหม่
และแล้วฉันก้ได้เจอกับแฟนคนปัจจุบันของฉัน เขาเด็กกว่าฉัน2ปี
และน่ารักเลยทีเดียว เริ่มแรกคบ มันใช่ทุกอย่าง แต่เวลาผ่านไปเริ่มเข้าเดือนที่3
ความรู้สึกใช่ของฉันก้เริ่มลดลงเรื่อยๆ แต่สำหรับแฟนปัจจุบันเขามีให้ฉันมากขึ้น
เพราะสำหรับฉัน เขาไม่ได้เอาใจฉันเหมือนแฟนเก่า
ไม่ได้โรแมนติก ไม่ได้รู้ใจฉันเลยซักนิด
จนถึงตอนนี้ฉันคบเขาเกือบปีแล้ว เขาก้ยังเปนเหมือนเดิม
แต่เขามีข้อดีอยู่1อย่าง คือเขารักฉันมาก พ่อแม่และครอบครัวของเขาก็ชอบฉัน
(ซึ่งกับแฟนเก่า ฉันเข้ากับที่บ้านเขาไม่ได้เลย)
แต่ความที่ฉันรู้สึกว่าเขานิสัยไม่ใช่เลย มันทำให้ฉันคิดถึงแฟนเก่า
และอยากจะกลับไป ทั้งๆที่เขาก็มีคนใหม่อยู่แล้ว
(แฟนเก่าฉันเคยถามว่าถ้าเขาเลิกกับคนนั้นเรากลับมาคบกับไหม)
ตอนนี้ฉันสบสน ว่าควรจะเลิกกับแฟนปัจจุบัน แล้วไปคบกับแฟนเก่า
หรืออยู่เป็นโสด จนกว่าจะเจอคนใหม่(ซึ่งกลัวว่าจะเป็นเหมือนเดิมอีก)