ฤาประเทศไทยต้องเป็นเผด็จการ พวกคุณจึงจะพอใจ

ผมเป็นคนนึงที่เฝ้าดูการเมืองทั้งสองฝ่ายมาโดยตลอด เห็นความเคลื่อนไหวของการชุมนุมในขณะนี้แล้วก็รู้สึกว่าออกทะเลไปไกลมาก ผมถามตัวเองอยู่เสมอว่าที่เราไม่ได้ออกร่วมชุมนุมกับสีไหนๆ เป็นเพราะอะไรหว่า คำตอบที่ได้คือ ผมรักประเทศชาติ ผมรักประชาธิปไตย คนรอบข้างผมก็มีแนวความคิดทั้งสองฝ่ายก็สร้างความกดดันให้ผมพอสมควร ผมไม่โพสต์เรื่องการเมืองในโซเชียลเน็ตเวิร์คเพราะไม่ต้องการให้เกิดความรู้สึกขัดแย้งใดๆ ซึ่งหลายคนก็กระเนะกระแหนว่าคนแบบผม โลกสวยบ้างล่ะ รักสบายบ้าง เห็นแก่ตัวบ้าง หดหัวอยู่ในกระดองบ้าง เอาละครับ เริ่มตั้งแต่เรื่องการคัดค้านพรบ. นิรโทษกรรม จริงอยู่นะครับว่ารัฐบาลนี้มาจากเสียงใหญ่ของประชาชนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำอะไรก็ได้ ทำผิดกฏหมายก็ได้ ไม่ใช่นะครับ  ผมเป็นคนนึงที่ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง ผมลงชื่อคัดค้านพรบ. นี้ และ คิดว่ากำลังจะออกไปร่วมชุมนุมต่อต้าน แต่แล้วเมื่อรัฐบาลออกมาบอกว่ายกเลิก และจะไม่เอาร่างพรบ.นี้กลับมาอีกแม้จะเลย 6 เดือนไปแล้ว ก็คิดว่าน่าจะจบ แต่แล้วการชุมนุมก็ยังคงยืดเยื้อบานปลายออกไปอาศัยประชาชนจำนวนมากในการดำเนินการต่อ เหมือนกับว่า วันนี้ปวดท้องฉี่เข้าห้องน้ำ แก้กางเกงแล้ว ฉี่เสร็จแล้ว เอ๊า!!ไหนๆ ก็แก้กางเกงแล้วก็อึเลยละกัน! การช่วงชิงโอกาสแบบนี้ผมมองว่าไม่แฟร์สำหรับฝ่ายรัฐบาลเท่าไร การล้มล้างระบบทักษิณตามที่คุณสุเทพกล่าวอ้างนั้นก็เป็นเหตุผลหลักในการชุมนุม  คำถามคือหาก วันนี้ประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศยังคงเลือกเพื่อไทย การให้นายกยุบสภา ลาออก เลือกตั้งใหม่ ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร คุณสุเทพรู้ถึงจุดนี้จึงไม่เอาทั้งสองอย่าง แล้วแบบนี้จะเรียกว่าเป็นประชาธิปไตยได้อย่างไรครับ วันนี้ทำไมเราไม่ทำตามวิถีประชาธิไตยล่ะ รัฐบาลปูเหลือเวลาอีกปีกว่าๆ ก็หมดสมัยแล้ว เลือกตั้งครั้งหน้าหากคุณเชื่อว่ารัฐบาลนี้ไม่ดีจริง คุณชี้ให้คนส่วนใหญ่เห็นสิว่า รัฐบาลโกงอย่างไร ช่องทางการสื่อสารทุกวันนี้ก็มีมากมาย ช่องดาวเทียม Bluesky ทุกวันนี้ก็เรตติ้งพุ่งกระฉูดอยู่แล้วก็ทำไปสิครับ รู้ๆอยู่ว่าฐานเสียงเพื่อไทยอยู่ภาคเหนือ อีสาน คุณก็โน้มน้าวคนกลุ่มนี้ให้เชื่อคุณให้ได้สิครับ หรือมันคงไม่ทันใจ เลยต้องใช้โอกาสนี้ล่ะ เกณฑ์คนไปยึดที่นั่นที่นี่ ทำให้สุ่มเสี่ยงที่จะเกิดความรุนแรง จนกระทั่งมีคนเสียชีวิต แล้วก็ยังไม่หยุด แบบนี้หรือคือระบอบประชาธิไตย แบบนี้หรือที่เรียกว่าทำเพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน วันนี้ต่างชาติเมื่อรู้ข่าวการชุมนุมยกเลิกการเดินทาง ธุรกิจการท่องเที่ยวเสียหาย โดยเฉพาะช่วงนี้เป็นช่วงไฮซีซั่น ความเชื่อมั่นของนักลงทุนต่างชาติลดลง เศรษฐกิจถดถอย เพื่อนสนิท มิตรสหาย หลายต่อหลายคน ต้องแตกแยกกันด้วยความคิดเห็นทางการเมืองที่ไม่ตรงกัน แล้วแบบนี้ประเทศชาติจะปรองดองได้อย่างไร บางคนบอกว่าการเคลื่อนไหวทางการเมืองครั้งนี้เป็นแบบ"เจ็บแต่จบ" มั่นใจได้แค่ไหนครับว่ามันจะจบจริงๆ จะไปตายเอาดาบหน้าหรือจะหนีเสือปะจรเข้ ไม่มีใครจะมากินประเทศไทยของเราได้ถ้าเราไม่ยอม ไม่มีใครจะทำลายล้างประชาธิปไตยได้นอกจากเราฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งด้วยมือของเราเอง