~ วันจันทร์ที่แสนน่าเบื่อ [มาโพสเพลงกันเถอะ ☻] ~

ฉันคือวินยา—ดวงจิตที่ยังคงวนเวียนอยู่ในโลกนี้ เพราะความรักที่ไม่เคยได้พูดออกไป ฉันรักเธอมานาน รักแบบเงียบๆ รักแบบไม่กล้าบอก รักแบบที่เธออาจไม่เคยรู้ ทุกครั้งที่เธอยิ้ม ฉันเฝ้ามองอยู่ห่างๆ ทุกครั

เฝ้าเพ้อเฝ้าฝันถึงเธอในทุกๆวัน ถึงแม้ผู้คนรอบตัวฉันจะมากมายเพียงไหนฉันยังเพ้อรำพันนึกถึงเธอทุกครั้งไป แม้กายห่างแต่ใจที่ฉันนั้นมันไปอยู่กับเธอเรียบร้อยแล้ว

ทำนองตามไฟล์แนบครับ เม่่าที่ติดดอย เมื่อหุ้นฉันนั้นติดดอยไป ไกลแสนไกลสุดใฝ่หา เฝ้ารอหุ้นนั้นขึ้นกลับมา ยังหวังว่าจะได้กินมัน จากวันนั้นฉันยังติดดอย คอยนะคอยด้วยใจเพ้อ แต่ราคาที่เจ้าเสนอ ดูจากกราฟเ

รบกวนช่วยพิมพ์อะไรมาก็ได้ครับ!! คือมันนึกคำไปต่อไม่ออก!! เดี๋ยวจะเอาไปแต่งเองครับ!! ขอโทดรบกวนด้วยนะครับ++ เพลงชื่อ (จะพาไป) คือเพลงนี้จะสื่อประมาณว่าเรื่องร้ายๆนี้มันจะต้องผ่านไป เธออยากจะไปที่ไ

ตั้งแต่เธอ เดินออก นอกหัวใจ เหมือนสายน้ำ ไหลไป ไม่คืนหวน ใจฉันถูก ความเหงา เข้ารบกวน และเชิญชวน ให้หยาด น้ำตาริน ไม่รู้เธอ อยู่ไหน ใต้แผ่นฟ้า รู้ไหมว่า ใครเขา เฝ้าถวิล ฟังเพลงเดิม เติมน้ำตา เป็นอาจิณ

การทำบุญต้องเร็วๆ ไวๆเรื่องของท่านจูเฬกสาฎก จากพระธรรมบท โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุงมีเรื่องในธรรมบท ท่านว่า เวลานั้น พระพุทธเจ้าพักอยู่ที่พระเชตวันมหาวิหาร เวลานั้นองค์สมเด็จพระพิชิตมารทรงบรรลุอภิเษกสัม

ฟ้าสลัว หัวใจ ใกล้สลาย อยู่เหมือนตาย ขมขื่น ในคืนเหงา ภาพฉันตอน สะท้อน กระจกเงา ไม่เหลือเค้า คนก่อน ตอนเธอมี นาฬิกา ของฉัน นั้นหยุดเดิน ตั้งแต่เธอ ห่างเหิน เดินจากหนี ฟ้ายังมี ดาวเดือน เหมือนทุกที แต