ระบอบเทือกสุบรรณ (อังกฤษ: Thaugsubanocracy) เป็นคำนิยามที่ประชาชน ราษฎร นิยามกระบวนการการสร้างสถานการณ์ให้เกิดความวุ่นวายเพื่อนำมาซึ่งอำนาจการปกครองประเทศไทยโดยพรรคประชาธิปัตย์ในสมัยที่ นายสุเทพ เทือกสุบรรณและคนในตระกูลเทือกสุบรรณ มีอำนาจในพรรคประชาธิปัตย์ โดยอ้างว่าเป็นระบอบทักษิณ (เกษียร,2549) เป็นระบอบที่ไม่สนใจถึงเจตนารมณ์ที่แท้จริงของระบอบประชาธิปไตย ทำให้ประเทศแปรสภาพไปอยู่ในรูปแบบของเผด็จการรัฐทหาร บ้างก็เรียกแบบการปกครองนี้ว่า "เทือกสุบรรณาธิปไตย" "ทรราชเสียงข้างน้อย " และ "ระบอบสมบูรณาญาสิทธิ์จากอำนาจนอกระบบ" ซึ่งทั้งหมดมาจากคำจำกัดความของระบอบเทือกสุบรรณ ซึ่งเป็นแกนหลักในการขับไล่ ทักษิณ ชินวัตร ให้ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีที่เกิดขึ้นระหว่าง พ.ศ. 2548-2549 การบอยคอตการเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2549 การสนับสนุนการรัฐประหารวันที่ 19 กันยายน 2549 การสนับสนุนรัฐธรรมนูญปี พ.ศ.2550 ที่มีมาตรา 309 การขับไล่นายสมัคร สุนทรเวช พ.ศ. 2551 นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ พ.ศ.2551 และนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ในปี พ.ศ. 2556 อย่างไรก็ตาม คำนิยามนี้ได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มคนที่ต้องการเรียกร้องระบอบประชาธิปไตย เท่านั้น ไม่ปรากฏว่าคำนิยามนี้ได้รับความนิยมในกลุ่มประชาชนที่เรียกร้องระบอบอนาธิปไตย ระบอบอำมาตยาธิปไตย และผู้นิยมในพรรคประชาธิปัตย์
ประชาชนในเวบไซต์ พันทิป ราชดำเนิน นิยามว่า ระบอบเทือกสุบรรณ เป็นระบอบอาญาสิทธิทุนนิยมโดยวิธีพิสดาร (Crazy capitalist absolutism) โดยคำนิยามดังกล่าวสามารถแยกอธิบายองค์ประกอบออกเป็นสองส่วนคือ
1. มีลักษณะสมบูรณาญาสิทธิทุนในแง่การใช้อำนาจการเมืองผ่านพรรคประชาธิปัตย์โดยตระกูลเทือกสุบรรณและบริวาร
2. มีหัวหน้าฝ่ายบริหารทางการเมืองเป็นหุ่นเชิดของชนชั้นนายทุน โดยการครอบงำจากอิทธิพลของตระกูลเทือกสุบรรณ (เช่น นายชวน หลีกภัย และนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ)
ลักษณะของการใช้อำนาจผ่านระบอบเทือกสุบรรณเพื่อผลประโยชน์ ได้แก่ กรณี สปก 4-01 ค่าโง่เสาตอม่อโอปเวลล์ ค่าโง่ ปรส. 8แสนล้าน วิกฤตน้ำมันปาล์มแพง-ขาดตลาด เขาแพง และ การจัดซื้อจัดจ้างที่ไม่โปร่งใสในขณะที่มีอำนาจ และการใช้อิทธิพลของตระกูลเทือกสุบรรณในพรรค และการใช้อิทธิพลของตระกูลในทางการเมืองท้องถิ่นและการเมืองระดับชาติ รวมถึงการยึดสถานที่ราชการหลายแห่งเพื่อต่อต้านระบอบประชาธิปไตยและรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ในปี พ.ศ. 2556
สรุป
ระบอบเทือกสุบรรณ คือ กระบวนการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่มีลักษณะอนาธิปไตย เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจและผลประโยชน์ ผ่านกลไกของพรรคประชาธิปัตย์และเครือข่าย โดยกลุ่มบุคคลในตระกูลเทือกสุบรรณ และมีชนชั้นนำ ชนชั้นกลาง และกลุ่มประชาชนผู้ไม่นิยมระบอบประชาธิปไตยให้การสนับสนุน
มารู้จักกับ "ระบอบเทือกสุบรรณ"
ประชาชนในเวบไซต์ พันทิป ราชดำเนิน นิยามว่า ระบอบเทือกสุบรรณ เป็นระบอบอาญาสิทธิทุนนิยมโดยวิธีพิสดาร (Crazy capitalist absolutism) โดยคำนิยามดังกล่าวสามารถแยกอธิบายองค์ประกอบออกเป็นสองส่วนคือ
1. มีลักษณะสมบูรณาญาสิทธิทุนในแง่การใช้อำนาจการเมืองผ่านพรรคประชาธิปัตย์โดยตระกูลเทือกสุบรรณและบริวาร
2. มีหัวหน้าฝ่ายบริหารทางการเมืองเป็นหุ่นเชิดของชนชั้นนายทุน โดยการครอบงำจากอิทธิพลของตระกูลเทือกสุบรรณ (เช่น นายชวน หลีกภัย และนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ)
ลักษณะของการใช้อำนาจผ่านระบอบเทือกสุบรรณเพื่อผลประโยชน์ ได้แก่ กรณี สปก 4-01 ค่าโง่เสาตอม่อโอปเวลล์ ค่าโง่ ปรส. 8แสนล้าน วิกฤตน้ำมันปาล์มแพง-ขาดตลาด เขาแพง และ การจัดซื้อจัดจ้างที่ไม่โปร่งใสในขณะที่มีอำนาจ และการใช้อิทธิพลของตระกูลเทือกสุบรรณในพรรค และการใช้อิทธิพลของตระกูลในทางการเมืองท้องถิ่นและการเมืองระดับชาติ รวมถึงการยึดสถานที่ราชการหลายแห่งเพื่อต่อต้านระบอบประชาธิปไตยและรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ในปี พ.ศ. 2556
สรุป
ระบอบเทือกสุบรรณ คือ กระบวนการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่มีลักษณะอนาธิปไตย เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจและผลประโยชน์ ผ่านกลไกของพรรคประชาธิปัตย์และเครือข่าย โดยกลุ่มบุคคลในตระกูลเทือกสุบรรณ และมีชนชั้นนำ ชนชั้นกลาง และกลุ่มประชาชนผู้ไม่นิยมระบอบประชาธิปไตยให้การสนับสนุน