เคยไหมครับ...

ตอนคุณไปจีบเธอ คุณมีความหวัง มีความรู้สึกดีๆ มีความอยากได้เค้ามาครอบครอง ด้วยความรู้สึก อยู่ที่ ๑๐๐

ส่วนเธอเริ่มต้นความสัมพันธ์กับคุณ ด้วยความรู้สึกอยู่ที่ ๐ เพราะยังไม่รู้ว่า คุณจะจริงจัง, หลอกฟัน หรือ ฯลฯ ก็คงต้องดูท่าทีคุณไปก่อน

นั่นคือเหตุผลที่ คุณจัดเต็ม ส่วนเธอ ดูเหมือนไม่แคร์

พอกาลเวลาผ่านไป เธอเริ่มเห็นความดีของคุณ ที่คุณเพียรพยายามพิสูจน์ให้เธอเห็นว่า คุณจริงใจนะ ไม่ได้มาหลอก เธอเริ่มรู้สึกจาก ๐ ไป ๑๐ ไป ๒๐ แต่ก็ยังไม่ถึงครึ่งของหัวใจเธอ

เวลาเดียวกัน คุณก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยใจ ท้อใจ กำลังใจเริ่มถดถอยไปอยู่ที่ ๙๐, ๘๐

ความรู้สึกของคุณกับเธอ สวนทางกันไปเรื่อยๆ จน ณ ตอนนี้ คุณก็ชักจะรู้สึกว่า หมดความตื่นเต้น หมดความท้าทาย หมดความน่าสนใจ หมดอะไรแปลกใหม่ให้เรียนรู้ คุณก็เริ่มจะประคองความรู้สึกของคุณ

ในขณะที่ เธอเริ่มรู้สึกว่า คุณเป็นส่วนนึงของชีวิตแล้วนะ ขาดคุณไม่ได้หรอก


ทีนี้แหละค่ะ คุณ ๒ คน จะประคองยังไง ให้มันบาล๊านซ์ทั้ง ๒ ฝ่าย และ ค่อยๆ เติมเต็มกัน ให้มันกลับมาอยู่ที่ร้อยกันทั้ง ๒ ฝ่ายให้ได้

เรื่องแบบนี้ คู่ใคร คู่มันจริงๆ ค่ะ

ถ้าถามว่า คุณควรจะทำยังไง เพื่อให้กลับไปรู้สึกกับเธอ เหมือนวันแรกๆ ก็ต้องนั่งคิดไปว่า ทำไม ตอนแรกๆ คุณอยากได้เธอมาเป็นแฟน แล้วทำไม ตอนนี้ ชักไม่รู้สึกแบบนั้นแล้วล่ะ ลองคิดดูค่ะ

แล้วฝากไว้ให้คิดเพิ่มอีกข้อนึง คือ นับวัน เธอยิ่งรักคุณมากขึ้น แต่คุณกลับยิ่งรู้สึกนิ่งมากขึ้น คุณคิดว่า แบบนี้มันแฟร์กับเธอหรือเปล่าคะ
(ยิ่งถ้าเธอ ไม่ค่อยงี่เง่า ง๊องแง๊งกับคุณ เธอยิ่งน่าเห็นใจมากๆๆๆๆ นะคะ)


ปล.ที่บอกมาทั้งหมด คือ แค่อยากบอกว่า เนี่ยน้า.. ที่เค้าว่ากันว่า ความรักผู้ชายเริ่มจาก ๑๐๐ ไปหา ศูนย์ ส่วนความรักผู้หญิง เริ่มจาก ศูนย์ ไปหา ๑๐๐... เคสของคุณเนี่ย ชัดเจนค่ะ