ทนไม่ไหวแล้วค่ะ ถึงเป็นไทยเฉย แต่เราก็ไม่เฉยให้ด่าอยู่ตลอดหรอกนะคะ ขอมอบกลอนนี้ให้ไทยเฉยที่รักสงบทุกคนค่ะ

ขออีกสักกระทู้แล้วกันนะคะพอดีมันบ่อยมากจนบางครั้งก็ทนแทบไม่ไหวเหมือนกัน แฮะๆ คือพ่อกับแม่เราเนี่ยทะเลาะกันบ่อยมากก แต่ก่อนตอนเราเด็กๆสมัยป.1-2ไม่ค่อยทะเลาะกันหรอกค่ะ แต่ว่าพอเราขึ้นมัธยมมาพ่อแม่เราทะ

สวัสดีค่ะคือเราเป็กเด็กคนหนึ่งที่เรียนสายอาชีพ เอาจริงก็เรียนได้ไม่นานหรอกค่ะ แต่อาจารย์ที่จะมาพุดถึงวันนี้เป็นประเด็นร้อนในวิทยาลัยเลยค่ะ คือเราเรียนสาขาเกี่ยวกับการออกแบบกราฟิกค่ะ มีสาขาเดียวที่ออกแ

ผ.ชก็มีหัวจิตหัวใจน้ะทุบตีกูต่อหน้าคนอื่นด่ากูต่อหน้าคนอื่นกูก็อายเป็นน้ะเว้ยมาทุบๆเอาแบบนี้พอกูทำกลับก็ว่ากู:)เอาตำตรวจมาจับกูอีกทำไมต้องเป็นแบบนี้ตรอดทนมือทนตีนมันมาตั้งนานเพราะรักคำเดียวแต่สิ่งที่ใ

เราเลี้ยงลูก2คนก็เหนื่อยแล้ว แล้วลูกติดสามีจะกลับมาอยู่ด้วย เครียดจัด พอหมุนเงินไม่ทันก็เราผิดโครตเครียด ไม่มีใครเข้าใจสักคน พอเราบอกไม่เอาเลี้ยงไม่ไหว ก็เป็นคนไม่ดีใจร้ายในสายตาครอบครัวสามี (น้องเคย

เราทะเลาะกับแฟนบ่อยๆมาก แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เลิกงานมาก็ค่ำแล้ว แฟนยังจะอยากไปหาเพื่อน เวลาที่อยู่ด้วยกันแฟนชอบไปนั่งที่ระเบียงเราก็นอนรอที่ในห้อง เป็นแบบนี้แทบทุกวัน พอเราคุยเขาก็ไม่สนใจ จนวันนี้เร

คือไม่ว่าจะเรื่องใหญ่หรือเล็กก็บ่น บ่นๆๆๆ บ่นจนเรารู้สึกเครียด บางครั้งเราจากอารมณ์ดีๆกลายเป็นโมโห เช่น แค่เรื่องซักผ้า ปกติจะซักเครื่องที่บ้านแต่วันนี้เอามาซัก ร้านซักที่เป็นร้านตู้อบ เราก็บอกว่าให