ในไทยออกมาได้ ๒ เล่มแล้วโดย Zenshu เนื้อหาก็เข้มข้น บริหารตับกันไป...หนังสือชุดนี้...ตัวละครในเรื่องจะดำเนินตามเรื่องราวของหนังสือวรรณกรรมชื่อดังเคยทำเป็น Movie แล้วแต่คงคิดหนักหน่อยถ้าจะทำเป็น TV Series
เล่มที่ ๑ : Bangakushoujo To Shinitagari No Pierrot ชื่อไทยสาวน้อยวรรณกรรมกับตัวตลกที่อยากตาย มีเค้าโครงเรื่องจากหนังสือ"สิ้นความเป็นคนของดาไซ โอซามุ" ซึ่งบรรยายถึงความบัดซบของชีวิตตัวเองเป็นหนังสือติดอันดับของญี่ปุ่นจนเอามาทำอนิเมะเรื่อง Aoi Bungaku เนื้อเรื่องในหนังสือมีทั้งความสิ้นหวัง รำพันถึงความตาย พิศวาสฆาตกรรมความทนทุกข์ของผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้อง
เล่มที่ ๒ : Bangakushoujo To Ue Kawaru Ghost สาวน้อยวรรณกรรมกับวิญญาณหิวกระหาย มีเค้าโครงจากหนังสือสุดอื้อฉาวอย่าง Wuthering Heights ในไทยมีการแปลโดย พิมพา จันทะ ชื่อไทยว่าต้นรัก ดอกโศก มันคือหนังสือโศกนาฎกรรมของคน ๒ รุ่นมีทั้งความรัก เกลียดชัง ความเคียดแค้น และการแก้แค้น ซึ่งผลลัพธ์คือโศกนาฎกรรมที่สุดแสนจะสะเทือนใจต่อผู้คลั่งแค้น เนื้อหารุนแรงมากสำหรับงานเขียนศตวรรษที่ ๑๘
แค่สองเล่มก็เล่นเอาตับแทบระเบิดเนื้อหาที่หนักหน่วง แม้จะวาดตัวละครออกมาได้น่ารักน่าชังขนาดไหนมันก็แทบไม่ได้ช่วยบรรเทาความโหดร้ายของเนื้อหาลงไปได้ มุกตลกมีบ้างประปรายช่วยเยียวยาจิตใจระหว่างอ่านได้นิดหน่อยแต่ไม่ได้ช่วยอะไรเมื่อได้ข้อสรุปท้ายเรื่อง อ่านนิยายชุดนี้แล้วเหมือนได้อ่านหนังสือ ๒ เล่มในคราวเดียวกันโดยรวมแล้วก็สนุกดี
//หาแนวร่วมบริหารตับฮะ
มีคนอ่าน Light Novel เรื่องสาวน้อยวรรณกรรม(Bangaku shoujo Series)บ้างไหม?
เล่มที่ ๑ : Bangakushoujo To Shinitagari No Pierrot ชื่อไทยสาวน้อยวรรณกรรมกับตัวตลกที่อยากตาย มีเค้าโครงเรื่องจากหนังสือ"สิ้นความเป็นคนของดาไซ โอซามุ" ซึ่งบรรยายถึงความบัดซบของชีวิตตัวเองเป็นหนังสือติดอันดับของญี่ปุ่นจนเอามาทำอนิเมะเรื่อง Aoi Bungaku เนื้อเรื่องในหนังสือมีทั้งความสิ้นหวัง รำพันถึงความตาย พิศวาสฆาตกรรมความทนทุกข์ของผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้อง
เล่มที่ ๒ : Bangakushoujo To Ue Kawaru Ghost สาวน้อยวรรณกรรมกับวิญญาณหิวกระหาย มีเค้าโครงจากหนังสือสุดอื้อฉาวอย่าง Wuthering Heights ในไทยมีการแปลโดย พิมพา จันทะ ชื่อไทยว่าต้นรัก ดอกโศก มันคือหนังสือโศกนาฎกรรมของคน ๒ รุ่นมีทั้งความรัก เกลียดชัง ความเคียดแค้น และการแก้แค้น ซึ่งผลลัพธ์คือโศกนาฎกรรมที่สุดแสนจะสะเทือนใจต่อผู้คลั่งแค้น เนื้อหารุนแรงมากสำหรับงานเขียนศตวรรษที่ ๑๘
แค่สองเล่มก็เล่นเอาตับแทบระเบิดเนื้อหาที่หนักหน่วง แม้จะวาดตัวละครออกมาได้น่ารักน่าชังขนาดไหนมันก็แทบไม่ได้ช่วยบรรเทาความโหดร้ายของเนื้อหาลงไปได้ มุกตลกมีบ้างประปรายช่วยเยียวยาจิตใจระหว่างอ่านได้นิดหน่อยแต่ไม่ได้ช่วยอะไรเมื่อได้ข้อสรุปท้ายเรื่อง อ่านนิยายชุดนี้แล้วเหมือนได้อ่านหนังสือ ๒ เล่มในคราวเดียวกันโดยรวมแล้วก็สนุกดี
//หาแนวร่วมบริหารตับฮะ