เคยเกาะกระทู้ห้องชานเรือนมานานมากแล้วค่ะ  โดยเฉพาะเรื่องการนอกใจ  การเลิกกัน  การผิดหวังในความรักของคนที่มีครอบครัวแล้ว  ซึ่งเป็นเรื่องดีๆอย่างหนึ่งที่ทำให้คิดว่า  เฮ้ย !!! เราต้องมีสตินะ  เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นเกือบทุกวัน  เกิดขึ้นได้กับคนทุกคน  และมันอาจจะเกิดขึ้นกับเราวันใดวันหนึ่งก็ได้  

แล้ววันนี้มันก็เกิดขึ้นกับเราแล้วค่ะ  

เรากับแฟนคบกันมา 5 ปี  แต่งงานมา  1  ปีกว่า  มีลูกชายกำลังน่ารักอายุ  1  ขวบกว่า  และวันนี้สามีของเราบอกเราตามตรงว่า

"ผมไม่ได้รักคุณอีกต่อไปแล้ว"

เราไม่มีเสียงทะเลาะ  ไม่มีการถกเถียงกัน  ไม่มีการร่ำลา  มันเป็นการบอกลาที่สวยงามที่สุด

เราสัญญาว่าถึงแม้จะไม่ได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว  แต่เราต้องเป็นพ่อแม่ของลูกต่อไป  เราจะต้องไม่ทำให้ลูกรู้สึกว่าขาดพ่อหรือแม่  

เราจะไม่มีการใส่ร้ายป้ายสีให้ลูกเกลียดฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง  

เมื่อใดที่ลูกต้องการพบพ่อหรือพ่อต้องการพบลูก  เขาต้องได้พบกัน

และเรายังเป็นคนที่คุยกันได้อย่างสนิทใจต่อไป  โทรหาได้เสมอ  เจอกันได้ตลอด  ถ้าเค้ามีคนใหม่แล้วผู้หญิงของเค้าต้องรับข้อนี้ได้

และเรากำลังจะหย่า...

มันจบแบบสวยงามจนแปลกใจว่า  นี่ชั้นกำลังจะหย่ากับสามีเหรอ  ชั้นกำลังจะเป็น single mom เป็นหม้ายจริงๆแล้วใช่มั้ย

แต่พอเราถามเค้าแบบจริงจังว่า  ตกลงเธอไม่รักชั้นแล้วเหรอ  และเค้าตอบแบบตรงๆกลับมาว่า  ไม่รักแล้ว  รู้สึกเฉยๆแล้ว

เราร้องไห้แทบเสียสติ  ภาพทุกภาพในความทรงจำมันหมุนวนกลับมา  เรานอนกอดลูก  เราร้องไห้จนเหนื่อย  จนน้ำตาไม่มีจะไหล  จนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้

แต่ที่รู้คือ  ถึงเราจะร้องไห้จนหับไปยังไง  แต่พอตื่นเช้ามา  เราต้องยิ้มให้ลูกได้ทุกๆวัน

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเผชิญปัญหาแบบนี้  ขอคารวะคนที่ตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด  ขอสดุดีให้พ่อหรือแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนค่ะ

จากใจเลยนะ  มันทำยาก  มันข้ามผ่านจุดนี้ยากมาก  แต่ต้องทำได้  

สู้ๆกันต่อไปค่ะผู้หญิงทุกคน