ส่วนตัวแล้วไม่เคยฟังเพลงไทยเลยเมื่อตอนเด็กค่ะ เคยอยากฟังนะ แต่พี่ชายบอกว่าฟังเพลงไทยไปก็เท่านั้น ดนตรี เสียงร้อง มันไม่โอเค แกอยากให้เราฟังเพลงฝรั่งเพื่อรสนิยมหูที่ดี เราเลยเติบโตมากับการฟังเพลงของฝรั่งเช่น
Queen
The Eagles
Bread
The Beatles
Diana Ross
UFO
Madonna
และอื่นๆ อีกหลายคน หลายวง ... ซึ่งเรายอมรับว่า มันไม่ใช่แค่เสียงร้อง แต่มันรวมไปถึงดนตรีด้วย จริง ๆ
ทะนี้ ถ้าอยากจะฟังเพลงไทยจริง ๆ แกจะไปเอาลูกกรุงสมัยเก่ามาให้ฟัง เราเลยได้ไปฟัง สุรพล สมบัติเจริญ, ชรินทร์ นันทนาคร, ทูล ทองใจ (รังรักในจินตนาการ) ประมาณนั้น ในช่วงเวลานั้น เพลงวัยรุ่นที่ฮิต ๆ ดัง ๆ กลับไม่ถูกหูเราเท่าไหร่ เรียกว่ายอมแตกต่างกับเพื่อนเลยว่างั้น อ้อ มีอีกวงค่ะ ดิ โอฬาร โปรเจค วงในความทรงจำของเราค่ะ เพลงดี เสียงดี เสียงร๊อคอย่างแท้จริง (ไม่ใช่ร๊อคแบบหลบ ๆ แบบในปัจจุบัน) สุดยอดวงดนตรีอีกวงนึง
พอมาช่วงนึงที่ วงนูโว ออกอัลบั้มแรก เสียงที่ดึงดูดเลยคือ เสียงคุณจอห์น เราถึงได้เริ่มหันมาฟังเพลงไทยบ้าง แต่กระนั้นเพื่อน ๆ ก็ไปฟังวัยรุ่นเสียงห่วยกันอ่ะนะ (ก็มันหน้าตาดีนิ) ซึ่งเราก็จะไปฟัง คุณอิทธิ พลางกูร คุณเจี๊ยบ พิสุทธิ์ พี่เบิร์ด คุณอัญชลี จงคดีกิจ คุณติ๊ก ชีโร่ (ดังมากกกก อีกคนที่ไม่ขายหน้าตาเลย แต่ดังเป็นพลุแตก หวั่นใจชำรุด มนุษย์ค้างคาว)
จนถึงช่วงนึงที่เทรนด์เพลงมาถึงจุดที่ เลือกเอาคนเสียงดีมาร้องเพลงอย่างจริงจัง เช่น คุณศรัณย่า คุณมาลีวัลย์ คุณกบ ทรงสิทธิ์ และอีกหลาย ๆ คน ซึ่งในช่วงเดียวกันก็ยังคงมีอัลบั้มของพวกนักร้องเสียงห่วยหน้าตาดีออกมาอย่างต่อเนื่องในปริมาณมาก สำหรับเราแล้ว เทรนด์เพลงมาน่าจะมาเปลี่ยนอย่างหนัก ๆ ก็ตอนที่ คุณบอย โกสิยพงศ์ ออกอัลบั้มนั่นแหล่ะ เพื่อน ๆ เราทั้งหลายที่เคยชอบฟังเสียงห่วยหน้าตาดี ก็หันมาฟังเสียงดี ๆ ดนตรีดี ๆ กันบ้าง ในเวลานั้นเลยมีการแตกหน่อ แตกค่ายออกมาเยอะมาก อยู่ดี ๆ นักร้องเสียงคุณภาพ ทำเพลงแบบคุณภาพ ก็ออกมาเยอะแยะไปหมด จนทำให้เกิดความรู้สึกว่า เฮ้ย คนเหล่านี้ไปอยู่ไหนมา
ในช่วงจังหวะชีวิตที่เริ่มต้นฟังเพลงมาตั้งแต่ประมาณ ป.2 จนถึงทุกวันนี้ ความรู้สึกที่รับรู้ได้คือ เทรนด์เพลงของเมืองนอก นักร้องที่ประสบความสำเร็จ มีรายได้ท่วมท้นจากการขายอัลบั้ม ยังคงดีอย่างต่อเนื่องไม่เคยเปลี่ยน ไม่ต้องขายหน้าตาก็อยู่ได้ว่างั้น แม้วงการเพลงไทยอาจจะเปลี่ยนช้าไปหน่อย แต่เราว่าช่วง 10-15 ปีให้หลังมานี่ ถือว่าดีขึ้นเยอะมากเลย และส่วนตัวเราคาดหวังว่าคงจะดีอย่างต่อเนื่อง เมื่อเป็นเสียงร้อง ก็ร้องเพลงจริง ๆ ไม่เอาหน้าตามาเป็นตัวตัดสินแล้ว จะได้ส่งออกนักร้องไปยังวงการเพลงระดับโลกบ้าง มีเพลงฮิตติดชาร์จที่ดังทั่วโลก ประมาณนั้นเลย (แบบว่าอยากเห็นอ่ะนะ)
เล่าของตัวเองแล้ว อยากให้เพื่อน ๆ มาแชร์กันค่ะ
The Voice กับความรู้สึกที่ว่า นักร้องเหล่านี้ไปอยู่ไหนมา และประสบการณ์การฟังเพลงจากอดีตถึงปัจจุบัน (ชวนมาแชร์กัน)
Queen
The Eagles
Bread
The Beatles
Diana Ross
UFO
Madonna
และอื่นๆ อีกหลายคน หลายวง ... ซึ่งเรายอมรับว่า มันไม่ใช่แค่เสียงร้อง แต่มันรวมไปถึงดนตรีด้วย จริง ๆ
ทะนี้ ถ้าอยากจะฟังเพลงไทยจริง ๆ แกจะไปเอาลูกกรุงสมัยเก่ามาให้ฟัง เราเลยได้ไปฟัง สุรพล สมบัติเจริญ, ชรินทร์ นันทนาคร, ทูล ทองใจ (รังรักในจินตนาการ) ประมาณนั้น ในช่วงเวลานั้น เพลงวัยรุ่นที่ฮิต ๆ ดัง ๆ กลับไม่ถูกหูเราเท่าไหร่ เรียกว่ายอมแตกต่างกับเพื่อนเลยว่างั้น อ้อ มีอีกวงค่ะ ดิ โอฬาร โปรเจค วงในความทรงจำของเราค่ะ เพลงดี เสียงดี เสียงร๊อคอย่างแท้จริง (ไม่ใช่ร๊อคแบบหลบ ๆ แบบในปัจจุบัน) สุดยอดวงดนตรีอีกวงนึง
พอมาช่วงนึงที่ วงนูโว ออกอัลบั้มแรก เสียงที่ดึงดูดเลยคือ เสียงคุณจอห์น เราถึงได้เริ่มหันมาฟังเพลงไทยบ้าง แต่กระนั้นเพื่อน ๆ ก็ไปฟังวัยรุ่นเสียงห่วยกันอ่ะนะ (ก็มันหน้าตาดีนิ) ซึ่งเราก็จะไปฟัง คุณอิทธิ พลางกูร คุณเจี๊ยบ พิสุทธิ์ พี่เบิร์ด คุณอัญชลี จงคดีกิจ คุณติ๊ก ชีโร่ (ดังมากกกก อีกคนที่ไม่ขายหน้าตาเลย แต่ดังเป็นพลุแตก หวั่นใจชำรุด มนุษย์ค้างคาว)
จนถึงช่วงนึงที่เทรนด์เพลงมาถึงจุดที่ เลือกเอาคนเสียงดีมาร้องเพลงอย่างจริงจัง เช่น คุณศรัณย่า คุณมาลีวัลย์ คุณกบ ทรงสิทธิ์ และอีกหลาย ๆ คน ซึ่งในช่วงเดียวกันก็ยังคงมีอัลบั้มของพวกนักร้องเสียงห่วยหน้าตาดีออกมาอย่างต่อเนื่องในปริมาณมาก สำหรับเราแล้ว เทรนด์เพลงมาน่าจะมาเปลี่ยนอย่างหนัก ๆ ก็ตอนที่ คุณบอย โกสิยพงศ์ ออกอัลบั้มนั่นแหล่ะ เพื่อน ๆ เราทั้งหลายที่เคยชอบฟังเสียงห่วยหน้าตาดี ก็หันมาฟังเสียงดี ๆ ดนตรีดี ๆ กันบ้าง ในเวลานั้นเลยมีการแตกหน่อ แตกค่ายออกมาเยอะมาก อยู่ดี ๆ นักร้องเสียงคุณภาพ ทำเพลงแบบคุณภาพ ก็ออกมาเยอะแยะไปหมด จนทำให้เกิดความรู้สึกว่า เฮ้ย คนเหล่านี้ไปอยู่ไหนมา
ในช่วงจังหวะชีวิตที่เริ่มต้นฟังเพลงมาตั้งแต่ประมาณ ป.2 จนถึงทุกวันนี้ ความรู้สึกที่รับรู้ได้คือ เทรนด์เพลงของเมืองนอก นักร้องที่ประสบความสำเร็จ มีรายได้ท่วมท้นจากการขายอัลบั้ม ยังคงดีอย่างต่อเนื่องไม่เคยเปลี่ยน ไม่ต้องขายหน้าตาก็อยู่ได้ว่างั้น แม้วงการเพลงไทยอาจจะเปลี่ยนช้าไปหน่อย แต่เราว่าช่วง 10-15 ปีให้หลังมานี่ ถือว่าดีขึ้นเยอะมากเลย และส่วนตัวเราคาดหวังว่าคงจะดีอย่างต่อเนื่อง เมื่อเป็นเสียงร้อง ก็ร้องเพลงจริง ๆ ไม่เอาหน้าตามาเป็นตัวตัดสินแล้ว จะได้ส่งออกนักร้องไปยังวงการเพลงระดับโลกบ้าง มีเพลงฮิตติดชาร์จที่ดังทั่วโลก ประมาณนั้นเลย (แบบว่าอยากเห็นอ่ะนะ)
เล่าของตัวเองแล้ว อยากให้เพื่อน ๆ มาแชร์กันค่ะ