.... วันที่รอคอย ....

หวังเพียงให้พ่อกลับมาหาลูกลูก
ที่ยังผูกความหวังรอพ่อมาหา
พบหน้ากันครั้งใดยังหลับตา
เป็นเจ้าชายนิทรามาเกือบเดือน


ด้วยโรคภัยที่ทายทักหนักนักหนา
อาการจึงคืนได้ช้าหาใครเหมือน
พ่อจะต้องนอนอย่างนี้อีกกี่เดือน
แม่กับลูกสุดสะเทือนในจิตใจ


แต่จะยังเข้มแข็งรอวันพ่อกลับ
จะนั่งนับรอวันมองท้องฟ้าใส
ด้วยความหวังว่าวันนั้นอยู่ไม่ไกล
เราสี่คนเริ่มต้นใหม่ไปพร้อมกัน


ขออัญเชิญคุณพระศรีรัตนตรัย
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่ในสวรรค์
โปรดปกป้องพ่อเอาไว้ให้พร้อมกัน
ให้พ่ออยู่จนถึงวันได้กลับมา ...

วันนี้แม่กับลูกทั้งสองนำองค์พระที่ลูกได้อัญเชิญมาบูรณะเสร็จเรียบร้อยแล้วกลับไปประดิษฐานที่เดิม
ลูกอธิษฐานว่า ... ผลบุญใดที่ได้รับจากการขอพรพระครั้งนั้น  และจากการบูรณะพระครั้งนี้
ขออุทิศส่วนกุศลให้พ่อและเจ้ากรรมนายเวรของพ่อทั้งหมดทั้งสรรพสัตว์สรรพสิ่ง
ขออย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันและกันอีกเลย
และขอให้อาการของพ่อดีวันดีคืนให้ได้กลับมาอยู่กับครอบครัวได้ในเร็ววัน



ลูกของเราน่ารักเสมอนะพ่อ