ผมรู้จักเธอมาก็นานเเล้วครับ แต่เราเป็นเพื่อนคนละโรงเรียนกัน ตอนเเรกๆที่เราคุยกันผมก็ไม่เเน่ใจว่าเราคุยกันได้ไง แต่คือรู้จักเพราะว่าเคยอยู่โรงเรียนเดียวกันตอนอยู่ ประถม แต่ตอนประถมก็ไม่ได้คุยสนิทอะไรเท่าไหร่เพราะคนละห้องเเค่รู้ว่าเคยเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันไรงี้
และก็คุยๆกันมาเรื่อยๆเเหละครับ รู้จักกันก็น่าจะเป็นปีๆอะครับ เวลาผมมีอะไรที่แบบเกี่ยวกับเรื่องความรักก็จะมาเล่าให้เธอฟังในเฟสบุค มีไรเค้าก็จะรู้หมดเเหละครับ ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตผม และเธอก็มีเเฟนเเล้วเเหละตอนนั้น บางทีเธอก็มาระบายให้ผมฟัง เเละผมก็เเนะนำไป ก็คุยกันมาเรื่อยๆเเหละครับ ผมก็ไม่ได้จำเหมือนกันว่านานกี่ปี กี่เดือน กี่วัน
เเต่ตอนนั้นผมกำลังเซงกับความรัก ที่อาจเรียกว่ารักเเรกก็ได้ คือการที่ผมรักคนคนหนึ่งแบบว่า ทำเพื่อเค้าอะไรงี้ แต่ความรักมันไม่ใช่ความดี คนไม่ใช่ให้ตายมันก็ไม่ชอบหรอกครับ ผมก็เลยอกหักไป มันรู้สึกโครตของโครตเซง ทำไรไม่ถูกเลย เเละก็ไประบายให้เธอฟังไรงี้ ก็รู้สึกสนิทเเม้จะไม่ได้เจอหน้ากันเลยนะครับ ปีหนึ่งเจอสัก 2 ครั้ง 555+ นอกนั้นในเฟสบุค เเต่ก็อยู่รรใกล้กันเเหละครับ ก็นั้นเเหละครับก็รู้สึกมีไรก็กล้าที่จะพูดไปๆ เรื่องผู้หญิงนี้พูดได้แบบไม่ต้องคิด 5555+
และก็เราไม่ได้คุยกันทุกวันนะครับ ส่วนมากผมจะทักไป เเละเวลาที่ผมทักไป มักจะเป็นเวลาที่เค้ากำลังเสียใจหรืออะไรสักอย่างที่ไม่สบายใจอยู่ ผมรู้ได้ไงอะหรอ เธอเป็นคนบอกผมเองทุกครั้งที่ทักมาเธอกำลังเซงอยู่
เธอก็เคยเล่าเรื่องเเฟนไรงี้ให้ผมฟัง ในตอนนั้นผมก็รู้สึกดีกับเธอเเล้วละครับ เเต่ก็นะ เราก็ไม่ได้หล่อหรือดีอะไรมากมาย เเฟนเธอก็หน้าตาดี รรเดียวกันด้วยเเหละ
ตอนนั้นผมจะสอบปลายภาคนี้เเหละครับ ผมก็เลยคุยๆกับเธอดูเเหละก็ให้เธอติวให้ผม ถึงจะอยู่คนละรร เเต่ก็มีสอนคล้ายๆกัน อ้ออยู่สายเดียวกันด้วยเเหละครับ ก็เธอติวให้ผมผ่านสไกป์ครับ วันนั้นเป็นวันที่ผมรู้สึกอยากให้เธอเป็นคนที่ใช้เเล้วสิ เเต่ก็อีกอะ มันยาก 555555555
เธอติวให้ผม ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรมากหรอก มัวเเต่ฟินอยู่ 555555555555555555555555555
และก็เมื่อเธอเลิกกับเเฟนได้สักพักมั่ง ผมก็คุยๆกันเรื่อยๆ เเละวันนั้นผมไปเดินห้างกับเพื่อนว่าจะไปดูหนังกัน เมื่อเร็วๆนี้เเหละครับ 55+
ก็บังเอิญเจอออออออออออ เธอเดินกับเพื่อนพอดี ผมก็เห็นเเว๊บเเรกก็รู้เลยว่าใช่เธอเเน่ๆ ถึงจะไม่ได้เจอกัน เเต่ไม่รู้สึกมันรู้สึกว่ามันคือเธอ คือไม่ได้เจอกันแบบต่อหน้านะ เจอกันคนละฝั่งของห้างอะครับ พอนึกภาพออกนะครับ และก็เดินมาเรื่อยๆๆ มันก็จะเป็นทางเชื่อมหากัน เธอก็เดินผ่านหน้าผมเข้าร้านอาหารไป เพื่อนผมก็บอกให้ผมทัก เเต่มันไม่กล้าหรอกครับ ไม่รู้มันไม่กล้าเพราะอะไร 555+ เธอก็คงไม่เห็นหรือเห็นเปล่าไม่รู้เหมือนกัน เเต่เธอไม่ได้มองมา
และผมก็ไปซื้อตั๋วดูหนังกับเพื่อน ตอนผมเข้าโรงผมก็ทักเเชทไปหาเธอ ว่ามาเดินห้างหรอไรงี้ ก็คุยๆไป ผมก็ปิดเสียง เเละดูหนังไป ผ่านไปหนังใกล้จบ เธอก็ยังไม่กลับเพราะเธอกินบุฟเฟ่แบบชั่วโมงไรงี้ เวลาเลยจบพอๆกัน พอหนังจบผมก็เดินออกมาละก็ คุยเเชทกันเธอ เธอบอกว่าจะกลับเเล้วนะ อยู่ป้ายรถเมย์เเล้ว ผมก็เลยบอกเดี๋ยวไปส่ง ก็เลยไปกับเพื่อนอีกคน เเละก็เมื่อมาถึงป้ายฝนมันตกด้วยวันนี้
ก็นั่งสองเเถวไปส่งกับเพื่อนเธอก่อน เเละก็ลงป้ายอีกป้ายเพื่อจะไปต่อรถกลับบ้านเธอ ตอนนี้ก็เหลือผม เธอ และเพื่อนผม ฝนมันตกก็พอสมควร ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวไปส่ง นั่งเเท็กซี่ไป ผมก็ให้กระเป๋าจาค็อปผมให้เธอบังฝนเธอก็ยื่นให้กระเป๋าเป้ให้ผม และก็เดินไปรอเเท็กซี่ และมันก็ไม่มาสักที คนเยอะ ผมเลยวิ่งไปหาเรียกรถเเท็กซี่ ส่วนเธอก็หลบตรงตู้โทรศัพท์ เเละก็ไม่ได้ ก็เลยกลับมาที่เดิมหาเธอ เเละสรุป ก็นั่งเเท็กซี่ตรงที่เดิม ไม่รู้ผมจะวิ่งไปหาทำไม เปียกหมดเบย
นั่งเเท็กซี่ เพื่อนผมนั่งหน้า ส่วนผมกับเธอนั่งเบาะหลัง รถขับสักพักเธอก็คุยไรสักพัก ก็ให้ทิชชูผม ผมก็เช็ดกระเป๋าผมก่อน 5555555+ เเละก็เก็บทิชชูที่เหลือไว้ เเละเธอก็ให้ผมฟังเพลง น่าจะเพลง กะทันหัน เเละก็พิมในไอโฟนของเธอเเละยื่นเอามาให้ผมดู ว่า ขอบคุณนะ <3
ตัวผมเองก็ไม่รู้เเหละว่าจะพิมไรมากกว่าครับว่า ไม่เป็นไร
อาจเป็นเพราะผมคิดไรไม่ทันเเล้วตอนนั้น มันคิดไรไม่ค่อยออก 555+
เเละเมื่อขับใกล้จะถึงซอยบ้านเธอ รถเเท็กซี่จะออกจากเลนหลัก เลยทางออก เมงไปชนกับล่องน้ำตรงที่กั้นระหว่างเลน ผมตกใจแบบไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องงี้ได้อะครับ ก็นั้นเเหละช่วงนั้นรถมันหน้ายกขึ้น ผมก็จับเธอไว้ เเละก็ปลอยภัยทุกคน ก็เลยออกจากรถเเละเรียกคันใหม่ เเละก็ไปส่งเธอเเต่ไม่ถึงบ้านเเหละครับ ถึงหน้าปากซอยบ้านมั่ง เธอบอกเดี๋ยวเเม่ว่า กลับบ้านดึก ผู้ชายมาส่ง ไรงี้
ตั้งเเต่นั้นเราก็คุยกันมาแบบว่าน่าจะเรียกว่า คุยมากกว่าเพื่อนอะคร้บ ก็คุยกันได้สักพักหนึ่ง จนกระทั่ง วันที่ 21 ที่ผ่านมาเธอพิมมาบอกว่า ห่างกันสักพักไรงี้เเหละครับ เเต่ก่อนหน้าก็คุยกันดีๆๆนะครับ ผมก็พอรู้เเหละว่าคงจะกับไปคุยกับแฟนเก่าของเธอ เห้ออออออออออออออออออ
เเต่ทำไงได้เเหละครับคนมันบังคับใจกันไม่ได้ ตอนที่ได้อ่านผมทำการบ้านไม่ถูกเลยละครับ ทำแบบคิดเลขไม่ออก ไม่รุ้ต้องทำไรบ้างเลย ผมพยายามที่จะยิ้มนะครับ เเต่มันก็ขนลุก แบบสั่นๆอะ ตลอดช่วงเวลานั้นเลย เห้ออออออออออออออ
วันต่อมาผมเลยไม่ไปเรียนเลย เซงงงง 5555+ เเต่ก็พยายามจะทำตัวให้ยิ้มๆฮาๆเข้าไว้ ความรักก็งี้เเหละ เธอคือคนที่ผมรัก เเต่เค้าเป็นคนที่เธอรักมากกว่า
ผมจะทำยังไงได้ละครับ ไม่อยากเอาความรักของผมมาทำให้เธอไม่สบายใจ ไม่อยากจะเห็นเเก่ตัวก็เลยต้องยิ้มเข้าไว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชั่งมันเถอะครับ 55+ เดี๋ยวมันก็มีอะไรดีขึ้นเอง
ทุกครั้งที่ผมรู้สึกแบบนี้กับความรัก ผมขอบคุณมัน เพราะมันทำให้ผมเข้มเเข็งขึ้นเสมอ
เเม้ว่าผมจะไม่สมหวังกับความรักเลย เเต่ไม่เป็นไรครับ
ความรักหรึเปล่า เรื่องราวความรักของผม
และก็คุยๆกันมาเรื่อยๆเเหละครับ รู้จักกันก็น่าจะเป็นปีๆอะครับ เวลาผมมีอะไรที่แบบเกี่ยวกับเรื่องความรักก็จะมาเล่าให้เธอฟังในเฟสบุค มีไรเค้าก็จะรู้หมดเเหละครับ ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตผม และเธอก็มีเเฟนเเล้วเเหละตอนนั้น บางทีเธอก็มาระบายให้ผมฟัง เเละผมก็เเนะนำไป ก็คุยกันมาเรื่อยๆเเหละครับ ผมก็ไม่ได้จำเหมือนกันว่านานกี่ปี กี่เดือน กี่วัน
เเต่ตอนนั้นผมกำลังเซงกับความรัก ที่อาจเรียกว่ารักเเรกก็ได้ คือการที่ผมรักคนคนหนึ่งแบบว่า ทำเพื่อเค้าอะไรงี้ แต่ความรักมันไม่ใช่ความดี คนไม่ใช่ให้ตายมันก็ไม่ชอบหรอกครับ ผมก็เลยอกหักไป มันรู้สึกโครตของโครตเซง ทำไรไม่ถูกเลย เเละก็ไประบายให้เธอฟังไรงี้ ก็รู้สึกสนิทเเม้จะไม่ได้เจอหน้ากันเลยนะครับ ปีหนึ่งเจอสัก 2 ครั้ง 555+ นอกนั้นในเฟสบุค เเต่ก็อยู่รรใกล้กันเเหละครับ ก็นั้นเเหละครับก็รู้สึกมีไรก็กล้าที่จะพูดไปๆ เรื่องผู้หญิงนี้พูดได้แบบไม่ต้องคิด 5555+
และก็เราไม่ได้คุยกันทุกวันนะครับ ส่วนมากผมจะทักไป เเละเวลาที่ผมทักไป มักจะเป็นเวลาที่เค้ากำลังเสียใจหรืออะไรสักอย่างที่ไม่สบายใจอยู่ ผมรู้ได้ไงอะหรอ เธอเป็นคนบอกผมเองทุกครั้งที่ทักมาเธอกำลังเซงอยู่
เธอก็เคยเล่าเรื่องเเฟนไรงี้ให้ผมฟัง ในตอนนั้นผมก็รู้สึกดีกับเธอเเล้วละครับ เเต่ก็นะ เราก็ไม่ได้หล่อหรือดีอะไรมากมาย เเฟนเธอก็หน้าตาดี รรเดียวกันด้วยเเหละ
ตอนนั้นผมจะสอบปลายภาคนี้เเหละครับ ผมก็เลยคุยๆกับเธอดูเเหละก็ให้เธอติวให้ผม ถึงจะอยู่คนละรร เเต่ก็มีสอนคล้ายๆกัน อ้ออยู่สายเดียวกันด้วยเเหละครับ ก็เธอติวให้ผมผ่านสไกป์ครับ วันนั้นเป็นวันที่ผมรู้สึกอยากให้เธอเป็นคนที่ใช้เเล้วสิ เเต่ก็อีกอะ มันยาก 555555555
เธอติวให้ผม ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรมากหรอก มัวเเต่ฟินอยู่ 555555555555555555555555555
และก็เมื่อเธอเลิกกับเเฟนได้สักพักมั่ง ผมก็คุยๆกันเรื่อยๆ เเละวันนั้นผมไปเดินห้างกับเพื่อนว่าจะไปดูหนังกัน เมื่อเร็วๆนี้เเหละครับ 55+
ก็บังเอิญเจอออออออออออ เธอเดินกับเพื่อนพอดี ผมก็เห็นเเว๊บเเรกก็รู้เลยว่าใช่เธอเเน่ๆ ถึงจะไม่ได้เจอกัน เเต่ไม่รู้สึกมันรู้สึกว่ามันคือเธอ คือไม่ได้เจอกันแบบต่อหน้านะ เจอกันคนละฝั่งของห้างอะครับ พอนึกภาพออกนะครับ และก็เดินมาเรื่อยๆๆ มันก็จะเป็นทางเชื่อมหากัน เธอก็เดินผ่านหน้าผมเข้าร้านอาหารไป เพื่อนผมก็บอกให้ผมทัก เเต่มันไม่กล้าหรอกครับ ไม่รู้มันไม่กล้าเพราะอะไร 555+ เธอก็คงไม่เห็นหรือเห็นเปล่าไม่รู้เหมือนกัน เเต่เธอไม่ได้มองมา
และผมก็ไปซื้อตั๋วดูหนังกับเพื่อน ตอนผมเข้าโรงผมก็ทักเเชทไปหาเธอ ว่ามาเดินห้างหรอไรงี้ ก็คุยๆไป ผมก็ปิดเสียง เเละดูหนังไป ผ่านไปหนังใกล้จบ เธอก็ยังไม่กลับเพราะเธอกินบุฟเฟ่แบบชั่วโมงไรงี้ เวลาเลยจบพอๆกัน พอหนังจบผมก็เดินออกมาละก็ คุยเเชทกันเธอ เธอบอกว่าจะกลับเเล้วนะ อยู่ป้ายรถเมย์เเล้ว ผมก็เลยบอกเดี๋ยวไปส่ง ก็เลยไปกับเพื่อนอีกคน เเละก็เมื่อมาถึงป้ายฝนมันตกด้วยวันนี้
ก็นั่งสองเเถวไปส่งกับเพื่อนเธอก่อน เเละก็ลงป้ายอีกป้ายเพื่อจะไปต่อรถกลับบ้านเธอ ตอนนี้ก็เหลือผม เธอ และเพื่อนผม ฝนมันตกก็พอสมควร ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวไปส่ง นั่งเเท็กซี่ไป ผมก็ให้กระเป๋าจาค็อปผมให้เธอบังฝนเธอก็ยื่นให้กระเป๋าเป้ให้ผม และก็เดินไปรอเเท็กซี่ และมันก็ไม่มาสักที คนเยอะ ผมเลยวิ่งไปหาเรียกรถเเท็กซี่ ส่วนเธอก็หลบตรงตู้โทรศัพท์ เเละก็ไม่ได้ ก็เลยกลับมาที่เดิมหาเธอ เเละสรุป ก็นั่งเเท็กซี่ตรงที่เดิม ไม่รู้ผมจะวิ่งไปหาทำไม เปียกหมดเบย
นั่งเเท็กซี่ เพื่อนผมนั่งหน้า ส่วนผมกับเธอนั่งเบาะหลัง รถขับสักพักเธอก็คุยไรสักพัก ก็ให้ทิชชูผม ผมก็เช็ดกระเป๋าผมก่อน 5555555+ เเละก็เก็บทิชชูที่เหลือไว้ เเละเธอก็ให้ผมฟังเพลง น่าจะเพลง กะทันหัน เเละก็พิมในไอโฟนของเธอเเละยื่นเอามาให้ผมดู ว่า ขอบคุณนะ <3
ตัวผมเองก็ไม่รู้เเหละว่าจะพิมไรมากกว่าครับว่า ไม่เป็นไร
เเละเมื่อขับใกล้จะถึงซอยบ้านเธอ รถเเท็กซี่จะออกจากเลนหลัก เลยทางออก เมงไปชนกับล่องน้ำตรงที่กั้นระหว่างเลน ผมตกใจแบบไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องงี้ได้อะครับ ก็นั้นเเหละช่วงนั้นรถมันหน้ายกขึ้น ผมก็จับเธอไว้ เเละก็ปลอยภัยทุกคน ก็เลยออกจากรถเเละเรียกคันใหม่ เเละก็ไปส่งเธอเเต่ไม่ถึงบ้านเเหละครับ ถึงหน้าปากซอยบ้านมั่ง เธอบอกเดี๋ยวเเม่ว่า กลับบ้านดึก ผู้ชายมาส่ง ไรงี้
ตั้งเเต่นั้นเราก็คุยกันมาแบบว่าน่าจะเรียกว่า คุยมากกว่าเพื่อนอะคร้บ ก็คุยกันได้สักพักหนึ่ง จนกระทั่ง วันที่ 21 ที่ผ่านมาเธอพิมมาบอกว่า ห่างกันสักพักไรงี้เเหละครับ เเต่ก่อนหน้าก็คุยกันดีๆๆนะครับ ผมก็พอรู้เเหละว่าคงจะกับไปคุยกับแฟนเก่าของเธอ เห้ออออออออออออออออออ
เเต่ทำไงได้เเหละครับคนมันบังคับใจกันไม่ได้ ตอนที่ได้อ่านผมทำการบ้านไม่ถูกเลยละครับ ทำแบบคิดเลขไม่ออก ไม่รุ้ต้องทำไรบ้างเลย ผมพยายามที่จะยิ้มนะครับ เเต่มันก็ขนลุก แบบสั่นๆอะ ตลอดช่วงเวลานั้นเลย เห้ออออออออออออออ
วันต่อมาผมเลยไม่ไปเรียนเลย เซงงงง 5555+ เเต่ก็พยายามจะทำตัวให้ยิ้มๆฮาๆเข้าไว้ ความรักก็งี้เเหละ เธอคือคนที่ผมรัก เเต่เค้าเป็นคนที่เธอรักมากกว่า
ผมจะทำยังไงได้ละครับ ไม่อยากเอาความรักของผมมาทำให้เธอไม่สบายใจ ไม่อยากจะเห็นเเก่ตัวก็เลยต้องยิ้มเข้าไว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชั่งมันเถอะครับ 55+ เดี๋ยวมันก็มีอะไรดีขึ้นเอง
ทุกครั้งที่ผมรู้สึกแบบนี้กับความรัก ผมขอบคุณมัน เพราะมันทำให้ผมเข้มเเข็งขึ้นเสมอ
เเม้ว่าผมจะไม่สมหวังกับความรักเลย เเต่ไม่เป็นไรครับ