เรื่องอาจยาวหน่อยนะ แต่เราจะเล่าสั้นๆละกัน
ขอให้ชื่อสมมตินะ เราชื่อ ฟาง(สมมติ) กับเพื่อนที่เราอึดอัดชื่อ ฟ้า (สมมติ) คือตอนที่อยู่ม.4 เราเลือกคนละสายกับเพื่อนสนิทแล้วยังมีเพื่อนห้องเก่าอยู่ แล้วที่รร.มีสอบคละห้องเราเลยถูกย้ายไปห้อง 6 กับเพื่อนห้องเก่าเราคน 1 เราเป็นคนตัวเตี้ย แต่เพื่อนเราเป็นคนตัวสูง เราเลยต้องนั่งหน้ากับอีกคนหนึ่ง ซึ่งคนนี้เรารู้จักแต่ไม่สนิท แล้วคนข้างหลังถามชื่อเรา 2 คน บังเอิญชื่อเราดันคล้ายๆกัน แล้วเราพูดสลับกัน ไอ้ฟ้าเลยเอานิ้วมาผลักหัวเรา เราเกือบตกเก้าอี้ ตอนนั้นไม่ชอบมาก เราเลยผลักกลับแรงเหมือนกัน ฟ้าโวยวายทันทีว่ากูเกือบตกเก้าอี้นะ กูก็เกือบตกเหมือนกันเราคิดในใจ ระหว่างที่นั่งเรียนอยู่มันพูดไม่หยุดเรารำคานมาก มันบอกว่ามันไม่อยากอยู่ห้องนี้พูดแบบเนี่ยทุกวันทั้งอาทิตย์ จนเราเอือมลองไม่ตอบมันเพื่อมันจะรู้ว่าเรารำคาญแต่มันก็ไม่หยุดพูด เราเซ็งมากก่ะจะหันไปสานสัมพันธ์กับเพื่อนหลังก็ยากเพราะเราเข้าสังคมไม่เก่งอ่ะดิและคนข้างหลังคุยกันอย่างสนิทสนมด้วยเราเลยไม่กล้า ฟ้ารู้จักกับน้องของเพื่อนเรา (เป็นฝาแฝดกับเพื่อนเรา) ตั้งแต่เราอยู่ห้องเดียวกันมันก็มานั่งกับเพื่อนเราทุกเช้าพอเราเจอหน้ามันทีไรเอือมมากแต่ไม่ถึงขนาดไม่คุยด้วย มีวัน 1 เราเข้าแถวตอนเช้าอยู่ดีๆ มันเดินมาตะคอกใส่หน้าเราว่าทำไมต้องชักสีหน้าใส่กูด้วย กูไม่ชอบนะ เราเดินหนี มันเดินตามพูดใส่เราต่อเราเลยบอกรำคาน แล้วมันก็งอนไม่พูดกับเรานี่พึ่งอยู่ด้วยกับไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ ทำไมต้องตะคอกกันด้วย เกลียดมาก มันไม่คุย เราก็ไม่คุยสุดท้ายมันเลยพูดกับเราก่อนแต่เราไม่ยังไม่ตอบมันจนหลังพักเที่ยงถึงยอมคุยด้วย (คือเราหยิ่งน่ะ) มันชอบเล่นหัวเราบอกมันว่าไม่ชอบ (ที่ไม่ชอบเพราะวันแรกมันผลักหัวเรา เราเลยพูดกันไว้ก่อน) มันก็ยังตบหัวเล่นหัวเราเหมือนเดิม เราก็บอกมันว่าไม่ชอบให้ใครเล่นหัว มันเลยเอาปากกาเคาะหัวเราแทน -*- เราโคตรเซ็งอ่ะ มีวัน 1 เรียนgrammar อยู่เราหันไปถามเพื่อนอีกคนแทนมัน แต่เราก็ยังพูดกับมันอยู่นะพอกริ่งหมดคาบมันรีบชวนคนอื่นไปเข้าห้องน้ำทันทีเราไม่เข้าใจมัน เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิทพอดีเดินสวนกันไม่แม้แต่จะมองหน้า เราเลยเดินไปถามว่างอนอะไร มันบอกเราไม่คุยกับมัน พอขึ้นม.5 วันนั้นเราเรียน english อยู่ มันหันมาทุบจมูกเราเราตกใจเราเลยบอกเจ็บ มันนั่งหัวเราะ เราพูดกับมันว่างอนแล้ว มันเลยเงียบขอโทษสักคำมันก็ไม่พูด ผ่านไปสักพักมันพูดกับเราด้วยเสียงตะคอกว่ายังไม่หายงอนกูใช่ป่ะ เราโกรธกับมันเกือบ 3 วัน แต่ต้องคืนดีเพราะมันงานร่วมกันอยู่ แถมยังเคยบอกเราว่าเรางี่เง่า พูดมาก มันเป็นคนเอาแต่ใจ เราก็เอาแต่ใจนะ แต่น้อยกว่ามันเยอะ มันเหมือนเด็กไม่รู้จักโต เรารู้สึกว่ามันเหมือนคนขี้อวดด้วยชอบเอาเรื่องคนที่รู้จักกับมันมาเล่าว่าครอบครัวเป็นหมอนู้นนี้นั่น แถมตอนม.3 เรายืนคุยกับเพื่อนอยู่ดีๆ มันลากเราไปแล้วเล่าเรื่องที่มันทะเลาะกับเพื่อนให้ฟัง แถมยังพูดกับเราอีกว่าเห็นหุ่นเค้าแบบนี้ เค้าก็ซ่อนรูปนะน่าอกเค้าคัพซี มันใช่เรื่องมั้ย เราไม่ได้สนิทกันสักหน่อย เราว่าเราคิดผิดที่ไม่ยอมไปสานสัมพันธ์กับเพื่อนข้างหลัง ห้องเราเป็นห้องที่เด็กไม่เรียนมีเรียนกันอยู่ไม่กี่คนเอง เพื่อนในห้องจะมีกลุ่มใหญ่อยู่กลุ่ม 1 มันเลยทำให้เราหาเพื่อนยากยิ่งกว่าเดิม แต่ก็ไม่ถึงกับไม่คุยคนอื่นนอกจากฟ้าเลยนะ
ขอบคุณนะที่มาอ่านกันอ่ะ
ถ้ามีเพื่อนแบบนี้คุณจะทำยังไงเหรอ?
ขอให้ชื่อสมมตินะ เราชื่อ ฟาง(สมมติ) กับเพื่อนที่เราอึดอัดชื่อ ฟ้า (สมมติ) คือตอนที่อยู่ม.4 เราเลือกคนละสายกับเพื่อนสนิทแล้วยังมีเพื่อนห้องเก่าอยู่ แล้วที่รร.มีสอบคละห้องเราเลยถูกย้ายไปห้อง 6 กับเพื่อนห้องเก่าเราคน 1 เราเป็นคนตัวเตี้ย แต่เพื่อนเราเป็นคนตัวสูง เราเลยต้องนั่งหน้ากับอีกคนหนึ่ง ซึ่งคนนี้เรารู้จักแต่ไม่สนิท แล้วคนข้างหลังถามชื่อเรา 2 คน บังเอิญชื่อเราดันคล้ายๆกัน แล้วเราพูดสลับกัน ไอ้ฟ้าเลยเอานิ้วมาผลักหัวเรา เราเกือบตกเก้าอี้ ตอนนั้นไม่ชอบมาก เราเลยผลักกลับแรงเหมือนกัน ฟ้าโวยวายทันทีว่ากูเกือบตกเก้าอี้นะ กูก็เกือบตกเหมือนกันเราคิดในใจ ระหว่างที่นั่งเรียนอยู่มันพูดไม่หยุดเรารำคานมาก มันบอกว่ามันไม่อยากอยู่ห้องนี้พูดแบบเนี่ยทุกวันทั้งอาทิตย์ จนเราเอือมลองไม่ตอบมันเพื่อมันจะรู้ว่าเรารำคาญแต่มันก็ไม่หยุดพูด เราเซ็งมากก่ะจะหันไปสานสัมพันธ์กับเพื่อนหลังก็ยากเพราะเราเข้าสังคมไม่เก่งอ่ะดิและคนข้างหลังคุยกันอย่างสนิทสนมด้วยเราเลยไม่กล้า ฟ้ารู้จักกับน้องของเพื่อนเรา (เป็นฝาแฝดกับเพื่อนเรา) ตั้งแต่เราอยู่ห้องเดียวกันมันก็มานั่งกับเพื่อนเราทุกเช้าพอเราเจอหน้ามันทีไรเอือมมากแต่ไม่ถึงขนาดไม่คุยด้วย มีวัน 1 เราเข้าแถวตอนเช้าอยู่ดีๆ มันเดินมาตะคอกใส่หน้าเราว่าทำไมต้องชักสีหน้าใส่กูด้วย กูไม่ชอบนะ เราเดินหนี มันเดินตามพูดใส่เราต่อเราเลยบอกรำคาน แล้วมันก็งอนไม่พูดกับเรานี่พึ่งอยู่ด้วยกับไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ ทำไมต้องตะคอกกันด้วย เกลียดมาก มันไม่คุย เราก็ไม่คุยสุดท้ายมันเลยพูดกับเราก่อนแต่เราไม่ยังไม่ตอบมันจนหลังพักเที่ยงถึงยอมคุยด้วย (คือเราหยิ่งน่ะ) มันชอบเล่นหัวเราบอกมันว่าไม่ชอบ (ที่ไม่ชอบเพราะวันแรกมันผลักหัวเรา เราเลยพูดกันไว้ก่อน) มันก็ยังตบหัวเล่นหัวเราเหมือนเดิม เราก็บอกมันว่าไม่ชอบให้ใครเล่นหัว มันเลยเอาปากกาเคาะหัวเราแทน -*- เราโคตรเซ็งอ่ะ มีวัน 1 เรียนgrammar อยู่เราหันไปถามเพื่อนอีกคนแทนมัน แต่เราก็ยังพูดกับมันอยู่นะพอกริ่งหมดคาบมันรีบชวนคนอื่นไปเข้าห้องน้ำทันทีเราไม่เข้าใจมัน เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิทพอดีเดินสวนกันไม่แม้แต่จะมองหน้า เราเลยเดินไปถามว่างอนอะไร มันบอกเราไม่คุยกับมัน พอขึ้นม.5 วันนั้นเราเรียน english อยู่ มันหันมาทุบจมูกเราเราตกใจเราเลยบอกเจ็บ มันนั่งหัวเราะ เราพูดกับมันว่างอนแล้ว มันเลยเงียบขอโทษสักคำมันก็ไม่พูด ผ่านไปสักพักมันพูดกับเราด้วยเสียงตะคอกว่ายังไม่หายงอนกูใช่ป่ะ เราโกรธกับมันเกือบ 3 วัน แต่ต้องคืนดีเพราะมันงานร่วมกันอยู่ แถมยังเคยบอกเราว่าเรางี่เง่า พูดมาก มันเป็นคนเอาแต่ใจ เราก็เอาแต่ใจนะ แต่น้อยกว่ามันเยอะ มันเหมือนเด็กไม่รู้จักโต เรารู้สึกว่ามันเหมือนคนขี้อวดด้วยชอบเอาเรื่องคนที่รู้จักกับมันมาเล่าว่าครอบครัวเป็นหมอนู้นนี้นั่น แถมตอนม.3 เรายืนคุยกับเพื่อนอยู่ดีๆ มันลากเราไปแล้วเล่าเรื่องที่มันทะเลาะกับเพื่อนให้ฟัง แถมยังพูดกับเราอีกว่าเห็นหุ่นเค้าแบบนี้ เค้าก็ซ่อนรูปนะน่าอกเค้าคัพซี มันใช่เรื่องมั้ย เราไม่ได้สนิทกันสักหน่อย เราว่าเราคิดผิดที่ไม่ยอมไปสานสัมพันธ์กับเพื่อนข้างหลัง ห้องเราเป็นห้องที่เด็กไม่เรียนมีเรียนกันอยู่ไม่กี่คนเอง เพื่อนในห้องจะมีกลุ่มใหญ่อยู่กลุ่ม 1 มันเลยทำให้เราหาเพื่อนยากยิ่งกว่าเดิม แต่ก็ไม่ถึงกับไม่คุยคนอื่นนอกจากฟ้าเลยนะ
ขอบคุณนะที่มาอ่านกันอ่ะ