เมื่อเวลาประมาณ 3-4ทุ่มของเวลาที่ผ่านมา
ผมกลับมาจากมหาวิทยาลัย จะกลับบ้าน ซึ่งผมมาทางรังสิต
ผมก็กลับบ้านตามปกติ ผมนั่งสาย1138 ปทุมธานี-รังสิต เพื่อจะไปปทุม
ผมเห็นรถคนนั้นกำลังจะออกจากท่ารถไปแล้วก็เลยขึ้นตามขึ้นมา ในนั้นคนเบียดเสียดกันมากซึ่งผิดปกติกับที่ผมเคยเจอมา(เวลาขนาดนี้คนไม่น่าเยอะ) ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไร ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอรถออกถนนใหญ่เท่านั้นแหละ สิ่งแรกเลย คือ รถเมล์คันผมโดนรถเมล์อีกคันพุ่งแฉลบไปโดนส่วนหน้าของรถ รถเมล์คนนั้นจอด มีคนลงมาดูสภาพรถ แล้วรถผมก็จอดไปข้างๆ คนขับเปิดหน้าต่างออกไปคุยสักพัก (รู้เลยตอนนี้เมาแน่ๆ เพราะพูดแบบว่างงๆ) เรื่องเกิดขึ้นไม่นาน
กระเป๋ารถเมล์บอกว่า ให้ใจเย็นๆไว้ก่อน ขับช้าๆ คนขับก็บ่นประมาณว่า มันชนะ หรืออะไรสักอย่างนี่แหละ ประมาณว่าอยากได้ผู้โดยสารเยอะๆ
กระเป๋ารถเมล์ก็พูดว่า ไม่ต้องรับคนอีกแล้ว(คนแน่นมาก) ปล่อยให้คันอื่นบ้าง
ทีงี้รู้เลยครับ ตอนรถเมล์ขับเป็นยังไง ขับ เบรคๆ หยุดๆ เบรคๆ หยุดๆ ขึ้นเนินที ก็ค้างอยู่บนนั้น ต้องเร่งเครื่องให้ไปต่อ(ผมไม่รู้จะใช้ศัพท์ว่าอะไรนะครับ)
สักพักมีคนตรวจตั๋วคนอื่น เขาก็พูดกับกระเป๋ารถเมล์ว่า ถ้าเปิดประตูก่อนจอดและจอดไม่ตรงป้ายอีก จะปรับ แล้วบอกประมาณว่า ครั้งนี้แค่เตือน ครั้งต่อไปเรื่องถึงแน่( ทำไมไม่ทำครั้งนี้เลยนะ) ผมก็ฟังๆเขาพูดด้วยกัน กระเป่ารถเมล์ก็เถียงๆ
พอใกล้จะถึงสะพานปทุมธานี (ตอนนี้มีผู้โดยสารเริ่มรู้สึกหงุดหงิดแล้ว มีการเอากระเป๋ารถเมล์มาคุย) ก็มีผู้ชายคนนึงมีอายุ ก็พูดมาจากข้างหลังว่า "คนขับเมาใช่ไหมครับ (น้ำเสียงหงุดหงิด)" กระเป๋าก็บอกว่า "ไม่รู้ๆค่ะ (ผมว่ารู้นะ)" ทีงี้ เริ่มมีคนลุกลี้ลุกลนละ มีอยู่ครั้งนึง ที่รถมันเหมือนเสียๆ เหมือนมีกลิ่นไหม้ คนในรถหวาดกลัวกันมากๆผมก็เหมือนกันและมีคนลงไปแล้วพร้อมว่าจะฟ้องอะไรประมาณนี้ ผมสงสารคนแก่ๆมาก คือเขาตื่นตระหนกมาก มีคนนึงจะลง แต่กระเป๋าบอกว่าไม่มีอะไร (เป็นผมผมก็ไม่สบายใจ100%หรอกนะ)
พอผ่านเข้าตัวเมือง ทางแยกสันติสุข มีผู้หญิงคนนึงผมจำได้ เขาลงป้ายนี้พอดี แล้วอาจจะนั่งมอไซด์วินตรงป้ายพอดี (อาการขับรถเมล์ก็เหมือนๆเดิม ขับๆ เบรคๆ )ผ่านมาถึงโลตัสปุ๊บ คนลงเยอะ ประตูเปิดพอดี ทีงี้ ผู้หญิงคนที่ผมจำได้เขาได้ซ้อนท้ายมอไซต์วิน ทีงี้แหละครับ ผู้หญิงกับมอไซด์วิน ก็ด่าคนขับเลยครับจากข้างนอก คือประมาณว่า รถมอไซต์เขาจะคว่ำอะไรประมาณนี้ อันตรายๆมากๆครับ พอถึงป้ายผมจะลง ผมไม่กล้าลงเลย(เหตุการณ์เพิ่งผ่านมาตะกี้55)แถมไม่มีคนลงด้วย ไปลงป้ายต่อไป ป้ายสุดท้ายพอดี นั่งมอไซด์วินกลับบ้านครับ
คือที่ผมต้องเจาะจงสายรถเมล์ เพราะมันก็เป็นความรู้สึกของผมส่วนหนึ่ง ผมไม่ค่อยจะหงุดหงิดกับอะไรมาก แต่เรื่องแบบนี้ผมยังมีเลย
ผมรู้นะ ว่าสายอื่นก็มี แต่มันไม่ใช่เรื่องที่เอาคนที่เมามาขับรถเมล์ มันเสี่ยง และไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย แต่ที่ผมสงสัยคือทำไมถึงเอามาขับรถเมล์ได้ มันอันตรายมาก ผู้โดยสารเบียดเสียดทั้งคัน ที่ถ้าไม่ติดว่าถนนมันโล่งนะ คงมีอะไรเยอะกว่านี้ ผมไม่มีรูปเหตุการณ์อะไรทั้งนั้น เพราะแบตมือถือหมดถึงมีผมก็ไม่ถ่ายไม่อยากเจาะจงเป็นบุคคล แค่เอามาบอกเล่ากันเฉยๆ เป็นประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงครับ บางคนอาจคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องนิดหน่อยๆ ผมก็ขออภัยครับ
หมายเหตุ : การเล่าอาจจะงงๆไปบ้าง เพราะผมก็เรียบเรียงเหตุคำพูดไม่เก่ง
รถเมล์1138 เอาคนเมามาขับรถเมล์ได้ไง?
ผมกลับมาจากมหาวิทยาลัย จะกลับบ้าน ซึ่งผมมาทางรังสิต
ผมก็กลับบ้านตามปกติ ผมนั่งสาย1138 ปทุมธานี-รังสิต เพื่อจะไปปทุม
ผมเห็นรถคนนั้นกำลังจะออกจากท่ารถไปแล้วก็เลยขึ้นตามขึ้นมา ในนั้นคนเบียดเสียดกันมากซึ่งผิดปกติกับที่ผมเคยเจอมา(เวลาขนาดนี้คนไม่น่าเยอะ) ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไร ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอรถออกถนนใหญ่เท่านั้นแหละ สิ่งแรกเลย คือ รถเมล์คันผมโดนรถเมล์อีกคันพุ่งแฉลบไปโดนส่วนหน้าของรถ รถเมล์คนนั้นจอด มีคนลงมาดูสภาพรถ แล้วรถผมก็จอดไปข้างๆ คนขับเปิดหน้าต่างออกไปคุยสักพัก (รู้เลยตอนนี้เมาแน่ๆ เพราะพูดแบบว่างงๆ) เรื่องเกิดขึ้นไม่นาน
กระเป๋ารถเมล์บอกว่า ให้ใจเย็นๆไว้ก่อน ขับช้าๆ คนขับก็บ่นประมาณว่า มันชนะ หรืออะไรสักอย่างนี่แหละ ประมาณว่าอยากได้ผู้โดยสารเยอะๆ
กระเป๋ารถเมล์ก็พูดว่า ไม่ต้องรับคนอีกแล้ว(คนแน่นมาก) ปล่อยให้คันอื่นบ้าง
ทีงี้รู้เลยครับ ตอนรถเมล์ขับเป็นยังไง ขับ เบรคๆ หยุดๆ เบรคๆ หยุดๆ ขึ้นเนินที ก็ค้างอยู่บนนั้น ต้องเร่งเครื่องให้ไปต่อ(ผมไม่รู้จะใช้ศัพท์ว่าอะไรนะครับ)
สักพักมีคนตรวจตั๋วคนอื่น เขาก็พูดกับกระเป๋ารถเมล์ว่า ถ้าเปิดประตูก่อนจอดและจอดไม่ตรงป้ายอีก จะปรับ แล้วบอกประมาณว่า ครั้งนี้แค่เตือน ครั้งต่อไปเรื่องถึงแน่( ทำไมไม่ทำครั้งนี้เลยนะ) ผมก็ฟังๆเขาพูดด้วยกัน กระเป่ารถเมล์ก็เถียงๆ
พอใกล้จะถึงสะพานปทุมธานี (ตอนนี้มีผู้โดยสารเริ่มรู้สึกหงุดหงิดแล้ว มีการเอากระเป๋ารถเมล์มาคุย) ก็มีผู้ชายคนนึงมีอายุ ก็พูดมาจากข้างหลังว่า "คนขับเมาใช่ไหมครับ (น้ำเสียงหงุดหงิด)" กระเป๋าก็บอกว่า "ไม่รู้ๆค่ะ (ผมว่ารู้นะ)" ทีงี้ เริ่มมีคนลุกลี้ลุกลนละ มีอยู่ครั้งนึง ที่รถมันเหมือนเสียๆ เหมือนมีกลิ่นไหม้ คนในรถหวาดกลัวกันมากๆผมก็เหมือนกันและมีคนลงไปแล้วพร้อมว่าจะฟ้องอะไรประมาณนี้ ผมสงสารคนแก่ๆมาก คือเขาตื่นตระหนกมาก มีคนนึงจะลง แต่กระเป๋าบอกว่าไม่มีอะไร (เป็นผมผมก็ไม่สบายใจ100%หรอกนะ)
พอผ่านเข้าตัวเมือง ทางแยกสันติสุข มีผู้หญิงคนนึงผมจำได้ เขาลงป้ายนี้พอดี แล้วอาจจะนั่งมอไซด์วินตรงป้ายพอดี (อาการขับรถเมล์ก็เหมือนๆเดิม ขับๆ เบรคๆ )ผ่านมาถึงโลตัสปุ๊บ คนลงเยอะ ประตูเปิดพอดี ทีงี้ ผู้หญิงคนที่ผมจำได้เขาได้ซ้อนท้ายมอไซต์วิน ทีงี้แหละครับ ผู้หญิงกับมอไซด์วิน ก็ด่าคนขับเลยครับจากข้างนอก คือประมาณว่า รถมอไซต์เขาจะคว่ำอะไรประมาณนี้ อันตรายๆมากๆครับ พอถึงป้ายผมจะลง ผมไม่กล้าลงเลย(เหตุการณ์เพิ่งผ่านมาตะกี้55)แถมไม่มีคนลงด้วย ไปลงป้ายต่อไป ป้ายสุดท้ายพอดี นั่งมอไซด์วินกลับบ้านครับ
คือที่ผมต้องเจาะจงสายรถเมล์ เพราะมันก็เป็นความรู้สึกของผมส่วนหนึ่ง ผมไม่ค่อยจะหงุดหงิดกับอะไรมาก แต่เรื่องแบบนี้ผมยังมีเลย
ผมรู้นะ ว่าสายอื่นก็มี แต่มันไม่ใช่เรื่องที่เอาคนที่เมามาขับรถเมล์ มันเสี่ยง และไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย แต่ที่ผมสงสัยคือทำไมถึงเอามาขับรถเมล์ได้ มันอันตรายมาก ผู้โดยสารเบียดเสียดทั้งคัน ที่ถ้าไม่ติดว่าถนนมันโล่งนะ คงมีอะไรเยอะกว่านี้ ผมไม่มีรูปเหตุการณ์อะไรทั้งนั้น เพราะแบตมือถือหมดถึงมีผมก็ไม่ถ่ายไม่อยากเจาะจงเป็นบุคคล แค่เอามาบอกเล่ากันเฉยๆ เป็นประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงครับ บางคนอาจคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องนิดหน่อยๆ ผมก็ขออภัยครับ
หมายเหตุ : การเล่าอาจจะงงๆไปบ้าง เพราะผมก็เรียบเรียงเหตุคำพูดไม่เก่ง