จบเเล้วจริงๆ

ทางเดินของสายลม 🏞️ (บทที่ 1: เมืองใหญ่ที่ไร้ใจ) ในเมืองหลวงวุ่นวายสายหมอกควัน ตึกระฟ้าบดบังกันจนดูหมอง เสียงแตรดังสับสนบนถนนทอง "วิทย์" นั่งจ้องมองกระจกด้วยตกใจ (บทที่ 2: ความเหนื่อยล้าที่กั

3คำ ที่พูดได้เลยตอนนี้คือ ฟินจนจุก มันมาครบทั้งน้ำตา ทั้งความเศร้า ทั้งความสุข ทั้งรอยยิ้ม และความว่างเปล่า เรือนกาหลงมาเต็ม จัดเต็มทุกความรู้สึก เศร้าแต่ซึ้ง เจ็บปวดแต่ยังรู้สึกสุข ท้อทุกข์แต่ยังมีคว

เดินก้มหน้างุดๆอยู่ดีๆ ไม่รู้พี่มาจากไหน ยืนจังก้าอยู่กลางทาง ตุ๊บ! โอ๊ะ! ชนซะเต็มแรง ซวนเซ จวนจะล้มอยู่แล้ว แต่พี่ก็คว้าได้ทันเวลา ตาสบตาจะเหลือเหรอ Lord.., let us มโน !! หลังจากนั้น พี่ก็หมั่นแวะมา

เจ้าแม้นเมือง...ราชธิดาคนโตของเจ้าหลวงแสนอินทะ หญิงสาวที่เข้มแข็ง อดทน แกร่งกล้า หากอ่อนโยนเยี่ยงดอกไม้บางเบา สีชมพูหวานชวนฝันอย่างดอกชมพูป่า... จะกี่ฝน กี่พายุก็กลับมาเบ่งบานเต็มภูผาได้เสมอ การผูกพัน

คือแบบว่าบางก้อเครียดอ่ะ บางทีก้อเบื่อๆ เซ็งๆ อยากมีโมเม้นต์ ขำขันบ้าง เฮฮาบ้าง ประมาณนี้ เลยคิดว่าถ้ามีห้องประมาณว่า ให้เพื่อนๆ ได้มาแชร์เรื่องไร้สาระ มุขแป้ก บันเทิงเริงใจ รึว่าขำขันสนุกโปกฮา ค

ถ้าย้อนเวลาได้ คงจะดี อยากกลับไปรักเทอหมดใจ อยากกลับไปร้องไห้ งี่เง่า งอลเองหายเอง โทหาทั้งที่รุ้ว่าติดต่อไม่ได้ ทักเฟสทักไลน์ทั้งที่รุ้ว่าอ่านไม่ตอบ แต่ตอนนี้กลับไม่ได้แล้ว ความรุ้สึกที่เคยมีมันหาย

เกริ่นก่อนนะครับ ว่าพิมพ์ในโทรศัพท์ อาจจะติด ๆ ขัด ๆ ขออภัยครับ 😣 ตอนนี้ผมคบหาดูใจกับผู้หญิงคนนึง มาได้ 1 อาทิตกว่า ผมเเทคเเคร์ ดูเเลเธอดีมาตลอด ในที่นี่หมายถึง ซัพพอร์ตทุกอย่างทุกทาง..ไห้เธอสบาย เเล