จบเเล้วจริงๆ

3คำ ที่พูดได้เลยตอนนี้คือ ฟินจนจุก มันมาครบทั้งน้ำตา ทั้งความเศร้า ทั้งความสุข ทั้งรอยยิ้ม และความว่างเปล่า เรือนกาหลงมาเต็ม จัดเต็มทุกความรู้สึก เศร้าแต่ซึ้ง เจ็บปวดแต่ยังรู้สึกสุข ท้อทุกข์แต่ยังมีคว

ใต้จันทร์เต็มดวง...อีกครั้ง ในยามปกติผืนน้ำแห่งนี้จะสะท้อนเพียงความดำมืดและความว้าเหว่ไม่มั่นคงออกมา แต่ในคืนนี้แสงไฟจากเปลวเทียนเล่มน้อยนับไม่ถ้วนกำลังแตะแต้มแต่งเติมไม่ให้ความเหงาเข้ากลืนกิน ท้องน

ถ้าย้อนเวลาได้ คงจะดี อยากกลับไปรักเทอหมดใจ อยากกลับไปร้องไห้ งี่เง่า งอลเองหายเอง โทหาทั้งที่รุ้ว่าติดต่อไม่ได้ ทักเฟสทักไลน์ทั้งที่รุ้ว่าอ่านไม่ตอบ แต่ตอนนี้กลับไม่ได้แล้ว ความรุ้สึกที่เคยมีมันหาย

คืนจันทร์เสี้ยว ใจเต็มดวง สายลมลวงพัดผ่านใจ ไกลออกไปในเงาจันทร์ สะพานข้ามจันทร์ หรืออาจเป็นสะพานข้ามใจในคืนเหงา ปลายสะพานหายไปเงาแห่งหมู่ดาว ฟากฟ้าพราวตัดเงาใจไปข้ามจันทร์ ในเงาจันทร์ ในคืนจันทร์ท

เจ้าแม้นเมือง...ราชธิดาคนโตของเจ้าหลวงแสนอินทะ หญิงสาวที่เข้มแข็ง อดทน แกร่งกล้า หากอ่อนโยนเยี่ยงดอกไม้บางเบา สีชมพูหวานชวนฝันอย่างดอกชมพูป่า... จะกี่ฝน กี่พายุก็กลับมาเบ่งบานเต็มภูผาได้เสมอ การผูกพัน

เห็นภาพข่าวเจรจาหยุดยิง มีทั้งรอยยิ้ม จับมือถือแขน โอบกอดกัน อย่างสนิทสนม คืออะไร ? ไม่เข้าใจเลยสักนิด คนตายเป็นเบือเลยนะ พลเรือน ทหารกล้า พ่อแม่พี่น้องลูกเต้าเขาเล่าจะอยู่ยังไงต่อ จิตใจทำด้วยอะไร