ก่อนอื่น เล่าย้อนไปสักนิด เมื่อ 7-8 เดือนที่แล้ว เราได้เข้าทำงานเป็นที่แรกของชีวิตหลังจากจบการศึกษา ระดับปริญญาโท
ได้งานในเขตนิคมอุตสาหกรรม ในอยุธยา เป็นโรงงานอาหารสำเร็จรูปแช่แข็ง และได้เข้ามาทำในส่วนของออฟฟิตค่ะ
มีเพื่อนร่วมงานมากมาย แต่ส่วนใหญ่ ทุกคนจะไม่ค่อยกล้าคุยกับเรา ยกตัวอย่างเช่น พี่ๆ ในแผนก เราเลยถามพวกพี่ๆ เค้าว่า
ทำไมถึงไม่กล้าคุยกับเราคะ พี่เค้าตอบว่า "ก็เราจบมาสูง เจ้านายทำแบบนี้ได้ไง รับเราเข้ามาเพื่อบีบพี่ให้ออกเหรอ จริงๆ แล้ว พี่ไม่อยาก
สอนงานให้กับเราเลยนะ" (ส่วนใหญ่จบ ปวส.และปริญญาตรี) บอกก่อนเลยนะคะ ว่าเราไม่ใช่คนขี้โม้ โอ้อวด ว่าข้าจบสูง ข้าเรียนเก่ง ข้ารวย มันไม่ใช่นิสัยค่ะ อ้าว......แปลกจัง ทำไมถึงคิดกับเราแบบนี้คะ
เรามีคนที่คุยด้วยอยู่ไม่มากค่ะ 1. พี่ A 2.พี่ K 3. น้อง C 4. น้อง B 5. น้อง F
คุยเล่นกันตามปกติ ไปกินข้าวด้วยกัน ถึง พี่ A กับ พี่ K จะเอาเปรียบเราก็ตาม โดยการไปกินอาหารจานเดียว เช่น ก๋วยเตี๋ยว ข้าวหมกไก่
ก็จะคิดรวม แล้วหารกันทุกคน เราเป็นคนกินน้อย จานเดียวก็อิ่ม ส่วนพี่ A กับ พี่ K จะกิน 2 จาน หรือ สั่งพิเศษ ตลอด เราไม่กินน้ำอัดลมค่ะ
แต่เราก็ต้องหารในส่วนนั้น หลังๆ มา เราเลยเลี่ยง ไม่ไปด้วย เพราะเรารู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่ออกไปกินข้าวกับ พี่ A กับ พี่ K แต่ก็หยอกล้อ คุยกันตามปกติดีทุกอย่าง
อยู่มาวันนึง เรื่องมันมีอยู่ว่า เราได้โพสท์ในไทมไลน์ ด้วย รูปภาพ ที่มีข้อความว่า "อย่านินทา ตูเลย อยากรู้อะไร ให้มาถาม จะไปนั่งตอบทุกคำถาม ให้หายข้องใจ และพวกเธอจะได้ ข้อมูลจริง" ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับคนในที่ทำงานทั้งนั้น รับรองได้ค่ะ
ผ่านไปครึ่ง ช.ม. พี่ A ได้โพสท์ในไทมไลน์ เช่นกันค่ะ ว่า "การศึกษา ไม่ได้ทำให้คนเป็นคนได้ เพราะมันขึ้นอยู่กับสันดารคนมากกว่า"
เราเลยเข้าไปถาม พี่ A ค่ะ ว่า พี่ว่าหนูรึป่าว ถ้าพี่ว่าหนู หนูคงเสียใจมาก เพราะว่าหนู ไม่เคยคิดร้ายกับพี่เลย และไม่เคยคิดร้ายกับใครด้วย แต่ถ้าพี่ไม่ได้ว่าหนู ก็ขอโทษด้วยที่ร้อนตัวค่ะ พี่ A ก็ตอบกลับมาว่า เราคิดเยอะไปรึเปล่า แค่นี้เราก็สบายใจและขอโทษ พี่ A ไปค่ะ ............ เวลาผ่านไป สามวัน หลังจากการลาหยุดของเรา
กลับมาอีกที คือ พี่ A, พี่ K, น้อง B, น้อง F ก็มีท่าทีเปลี่ยนไป เริ่มด่าว่า แหนบแนม กระแนะกระแหนเรา หยาบคายตลอดเวลา
เพราะโต๊ะทำงานจะติดกัน ยกตัวอย่างคำด่านะคะ เช่น ป.โท สมองควาย , แม่คนเงินเดือนเยอะหน้าหนา , เอียหน้าปลวก , อยากตบเอียคนการศึกษาสูงจัง ฯลฯ บลาๆๆๆๆ อย่าง น้อง B กับ น้อง F เราแทบจะไม่ค่อยได้คุยเล่นอะไรเลย นอกจาก ถามสาระทุกข์ สุขดิบ ตามประสา พี่ๆ น้องๆ และคนกลุ่มนี้ยังพยายามหาพวกให้ไม่คุยกับเราอีก
บอกตรงๆ นะคะ ว่าเราไม่เคยเจอคนประเภทนี้มาก่อนเลยในชีวิต ขาดประสบการณ์ในการปรับตัว และรับมือกับคนประเภทนี้ค่ะ ตอนนี้จิตตกมาก ไม่อยากตื่นมาทำงานเลยสักวันค่ะ มานั่งทำงานก็มานั่งด้วยความเครียด หน้าที่เคยมีรอยยิ้ม มันก็หมดไปค่ะ เสียใจ เสียความรู้สึกมากค่ะ บอกตรงๆ
เลยอยากรู้ถึงวิธีการปรับตัว และตั้งรับกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมงานยังไงดีคะ ทุกคนช่วยหน่อยนะคะ
*** ขอบคุณมากค่ะ****
ถ้าเจอเพื่อนร่วมงานแบบนี้ เราควรจัดการยังไง ?
ได้งานในเขตนิคมอุตสาหกรรม ในอยุธยา เป็นโรงงานอาหารสำเร็จรูปแช่แข็ง และได้เข้ามาทำในส่วนของออฟฟิตค่ะ
มีเพื่อนร่วมงานมากมาย แต่ส่วนใหญ่ ทุกคนจะไม่ค่อยกล้าคุยกับเรา ยกตัวอย่างเช่น พี่ๆ ในแผนก เราเลยถามพวกพี่ๆ เค้าว่า
ทำไมถึงไม่กล้าคุยกับเราคะ พี่เค้าตอบว่า "ก็เราจบมาสูง เจ้านายทำแบบนี้ได้ไง รับเราเข้ามาเพื่อบีบพี่ให้ออกเหรอ จริงๆ แล้ว พี่ไม่อยาก
สอนงานให้กับเราเลยนะ" (ส่วนใหญ่จบ ปวส.และปริญญาตรี) บอกก่อนเลยนะคะ ว่าเราไม่ใช่คนขี้โม้ โอ้อวด ว่าข้าจบสูง ข้าเรียนเก่ง ข้ารวย มันไม่ใช่นิสัยค่ะ อ้าว......แปลกจัง ทำไมถึงคิดกับเราแบบนี้คะ
เรามีคนที่คุยด้วยอยู่ไม่มากค่ะ 1. พี่ A 2.พี่ K 3. น้อง C 4. น้อง B 5. น้อง F
คุยเล่นกันตามปกติ ไปกินข้าวด้วยกัน ถึง พี่ A กับ พี่ K จะเอาเปรียบเราก็ตาม โดยการไปกินอาหารจานเดียว เช่น ก๋วยเตี๋ยว ข้าวหมกไก่
ก็จะคิดรวม แล้วหารกันทุกคน เราเป็นคนกินน้อย จานเดียวก็อิ่ม ส่วนพี่ A กับ พี่ K จะกิน 2 จาน หรือ สั่งพิเศษ ตลอด เราไม่กินน้ำอัดลมค่ะ
แต่เราก็ต้องหารในส่วนนั้น หลังๆ มา เราเลยเลี่ยง ไม่ไปด้วย เพราะเรารู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่ออกไปกินข้าวกับ พี่ A กับ พี่ K แต่ก็หยอกล้อ คุยกันตามปกติดีทุกอย่าง
อยู่มาวันนึง เรื่องมันมีอยู่ว่า เราได้โพสท์ในไทมไลน์ ด้วย รูปภาพ ที่มีข้อความว่า "อย่านินทา ตูเลย อยากรู้อะไร ให้มาถาม จะไปนั่งตอบทุกคำถาม ให้หายข้องใจ และพวกเธอจะได้ ข้อมูลจริง" ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับคนในที่ทำงานทั้งนั้น รับรองได้ค่ะ
ผ่านไปครึ่ง ช.ม. พี่ A ได้โพสท์ในไทมไลน์ เช่นกันค่ะ ว่า "การศึกษา ไม่ได้ทำให้คนเป็นคนได้ เพราะมันขึ้นอยู่กับสันดารคนมากกว่า"
เราเลยเข้าไปถาม พี่ A ค่ะ ว่า พี่ว่าหนูรึป่าว ถ้าพี่ว่าหนู หนูคงเสียใจมาก เพราะว่าหนู ไม่เคยคิดร้ายกับพี่เลย และไม่เคยคิดร้ายกับใครด้วย แต่ถ้าพี่ไม่ได้ว่าหนู ก็ขอโทษด้วยที่ร้อนตัวค่ะ พี่ A ก็ตอบกลับมาว่า เราคิดเยอะไปรึเปล่า แค่นี้เราก็สบายใจและขอโทษ พี่ A ไปค่ะ ............ เวลาผ่านไป สามวัน หลังจากการลาหยุดของเรา
กลับมาอีกที คือ พี่ A, พี่ K, น้อง B, น้อง F ก็มีท่าทีเปลี่ยนไป เริ่มด่าว่า แหนบแนม กระแนะกระแหนเรา หยาบคายตลอดเวลา
เพราะโต๊ะทำงานจะติดกัน ยกตัวอย่างคำด่านะคะ เช่น ป.โท สมองควาย , แม่คนเงินเดือนเยอะหน้าหนา , เอียหน้าปลวก , อยากตบเอียคนการศึกษาสูงจัง ฯลฯ บลาๆๆๆๆ อย่าง น้อง B กับ น้อง F เราแทบจะไม่ค่อยได้คุยเล่นอะไรเลย นอกจาก ถามสาระทุกข์ สุขดิบ ตามประสา พี่ๆ น้องๆ และคนกลุ่มนี้ยังพยายามหาพวกให้ไม่คุยกับเราอีก
บอกตรงๆ นะคะ ว่าเราไม่เคยเจอคนประเภทนี้มาก่อนเลยในชีวิต ขาดประสบการณ์ในการปรับตัว และรับมือกับคนประเภทนี้ค่ะ ตอนนี้จิตตกมาก ไม่อยากตื่นมาทำงานเลยสักวันค่ะ มานั่งทำงานก็มานั่งด้วยความเครียด หน้าที่เคยมีรอยยิ้ม มันก็หมดไปค่ะ เสียใจ เสียความรู้สึกมากค่ะ บอกตรงๆ
เลยอยากรู้ถึงวิธีการปรับตัว และตั้งรับกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมงานยังไงดีคะ ทุกคนช่วยหน่อยนะคะ
*** ขอบคุณมากค่ะ****