สับสนมากค่ะจะปรึกษาเพื่อนก็ไม่กล้า กลัวเพื่อนรู้แล้วเราเองก็อายจนไม่รู้จะเล่าให้ฟังยังไง
ขี้ขลาดจนถึงขั้นถอดล็อดอินจริงๆมาระบาย
อยู่ดีๆก็รู้สึกแปลกๆกับหนุ่มน่ารักคนนึงตอนเราเรียน ป.ตรีวิศวะที่หนึ่งเมื่อหลายปีแล้วเราได้รู้จักหนุ่มคนหนึ่ง บังเอิญได้รู้จักกันถูกชะตากัน เป็นพวกชอบดูการ์ตูนเหมือนกัน ช่วงรับน้องอาทิตย์นึงเป็นเพื่อนกันอยู่สองคนเพราะซิ่วมาเหมือนกัน พอเปิดเทอมไม่ได้อยู่เซตเดียวกันเลยห่างกันไปเลย ตอนนั้นไม่มีเบอร์โทรศัพท์กันเลยด้วย แต่เจอกันบ่อยๆที่ห้องสมุดไม่เคยนัดกันเลยแต่รู้ว่าแต่ละคนจะนั่งอยู่ตรงไหน เวลาอยู่ห้องสมุดเขาอ่านหนังสืออยู่ชั้นบน จะชอบลงมาส่องเราอยู่ห้องโสตของหอสมุดแล้วก็ลงมาดูการ์ตูนกับเราจนได้
พอปีสองก็บังเอิญบางวิชาที่คณะรวมเซตกัน เขาก็มีกลุ่มเพือนของเขา เราก็มีกลุ่มเพื่อนของเราเวลาเราทำแลปคู่แลปของเราจะไม่ค่อยช่วยอะไรเลยก็มีเขานี้ละช่วยเพราะเขาเก่งมาก ทำแลปเร็วแถมยังเรียนเก่งมาก เขาใจดีกับเรามาก หล่อมาก ฮอตมากเป็นเดือนสาขาเลยล่ะแต่ว่า
เราธรรรมดามากๆ เตี้ย หมวย ธรรมดา เทียบหน้าตากับดาวเดือนไม่ได้เลย
ไม่กล้าคิดเลยว่าเราจะชอบเขาหรือเขาจะมาสนใจเรา รู้สึกดีใจที่เขาดีกับเราแต่ว่าเราเองก็กลัว พวกเราเป็นแบบนี้จนจบป.ตรีรู้จักกันแต่ไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น
ตอนนั้นบางอาทิตย์จะเจอกันแค่ 2 วัน หรือไม่ได้เจอเลย บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง เขาเป็นหนุ่มนิ่งๆเงียบๆส่วนเราเป็นสาวรั่ว บ้าพลัง เฮ้วๆ
พอจบป.ตรี เขาต่อป.โทที่เก่า ส่วนเราต่อป.โทที่ใหม่ ตอนนี้เรียนจบทั้งคู่แถมยังทำงานที่เดียวกัน เราพยายามดูแลตัวเองจนหลายคนชมว่าดูดีขึ้นเพื่อตัวเองหรืออยากทำให้เขาสนใจก็ไม่รู้ เฮ้อ จริงๆจะบอกว่าชอบเขาอ่ะ ไม่รู้จะทำไงดี กลัวว่าเขาจะไม่คิดแบบเดียวกันด้วยคะ T T สองปีที่เรียนป.โทมีคนเข้ามาหามากมายแต่ก็รู้สึกไม่มีใครถูกใจเท่าคนนี้เลย เฮ้อ กลุ้มใจ เศร้า
แอบรักอยากระบาย สับสน กลัวและขี้ขลาด
ขี้ขลาดจนถึงขั้นถอดล็อดอินจริงๆมาระบาย
อยู่ดีๆก็รู้สึกแปลกๆกับหนุ่มน่ารักคนนึงตอนเราเรียน ป.ตรีวิศวะที่หนึ่งเมื่อหลายปีแล้วเราได้รู้จักหนุ่มคนหนึ่ง บังเอิญได้รู้จักกันถูกชะตากัน เป็นพวกชอบดูการ์ตูนเหมือนกัน ช่วงรับน้องอาทิตย์นึงเป็นเพื่อนกันอยู่สองคนเพราะซิ่วมาเหมือนกัน พอเปิดเทอมไม่ได้อยู่เซตเดียวกันเลยห่างกันไปเลย ตอนนั้นไม่มีเบอร์โทรศัพท์กันเลยด้วย แต่เจอกันบ่อยๆที่ห้องสมุดไม่เคยนัดกันเลยแต่รู้ว่าแต่ละคนจะนั่งอยู่ตรงไหน เวลาอยู่ห้องสมุดเขาอ่านหนังสืออยู่ชั้นบน จะชอบลงมาส่องเราอยู่ห้องโสตของหอสมุดแล้วก็ลงมาดูการ์ตูนกับเราจนได้
พอปีสองก็บังเอิญบางวิชาที่คณะรวมเซตกัน เขาก็มีกลุ่มเพือนของเขา เราก็มีกลุ่มเพื่อนของเราเวลาเราทำแลปคู่แลปของเราจะไม่ค่อยช่วยอะไรเลยก็มีเขานี้ละช่วยเพราะเขาเก่งมาก ทำแลปเร็วแถมยังเรียนเก่งมาก เขาใจดีกับเรามาก หล่อมาก ฮอตมากเป็นเดือนสาขาเลยล่ะแต่ว่า
เราธรรรมดามากๆ เตี้ย หมวย ธรรมดา เทียบหน้าตากับดาวเดือนไม่ได้เลย
ไม่กล้าคิดเลยว่าเราจะชอบเขาหรือเขาจะมาสนใจเรา รู้สึกดีใจที่เขาดีกับเราแต่ว่าเราเองก็กลัว พวกเราเป็นแบบนี้จนจบป.ตรีรู้จักกันแต่ไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้น
ตอนนั้นบางอาทิตย์จะเจอกันแค่ 2 วัน หรือไม่ได้เจอเลย บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง เขาเป็นหนุ่มนิ่งๆเงียบๆส่วนเราเป็นสาวรั่ว บ้าพลัง เฮ้วๆ
พอจบป.ตรี เขาต่อป.โทที่เก่า ส่วนเราต่อป.โทที่ใหม่ ตอนนี้เรียนจบทั้งคู่แถมยังทำงานที่เดียวกัน เราพยายามดูแลตัวเองจนหลายคนชมว่าดูดีขึ้นเพื่อตัวเองหรืออยากทำให้เขาสนใจก็ไม่รู้ เฮ้อ จริงๆจะบอกว่าชอบเขาอ่ะ ไม่รู้จะทำไงดี กลัวว่าเขาจะไม่คิดแบบเดียวกันด้วยคะ T T สองปีที่เรียนป.โทมีคนเข้ามาหามากมายแต่ก็รู้สึกไม่มีใครถูกใจเท่าคนนี้เลย เฮ้อ กลุ้มใจ เศร้า