เป็นสาวกของพระโคดม มันต้องปฏิบัติด้วยสัจฉิกัตถ์ปรมัตถ์

ผมถกธรรมกับผู้รู้ท่านหนึ่งในนี้   ด้วยเห็นว่ากระทู้มันตกไปแล้ว  ท่านผู้รู้ท่านนั้นอาจจะไม่สนใจกระทู้นั้นแล้ว
แต่ผมว่ามันจะเป็นการเสียโอกาสของผู้รู้ท่านนั้น   โอกาสอะไรหรือครับ  ก็โอกาสที่จะทำให้บุคคลนั้น
เลิกทิฐิเลิกอ้างพุทธพจน์แบบผิดหลักธรรมที่พระพุทธองค์ทรงสื่อ

ผมเคยพูดว่า   อย่าถกกันหรือเอาคำแปลที่เป็นบัญญัติมาอ้งอิงกัน  เพราะมันใช้ไม่ได้
มันไม่ใช่ความจริงตามที่พระพุทธองค์ทรงต้องการสื่อ

บัญญัติที่เป็นพุทธพจน์ทุกคำ..........พระพุทธองค์ทรงเน้นย้ำ จะต้องเอาบัญญัตินั้นไปทำให้เป็นปรมัตถ์หรือสภาวะธรรม
เมื่อเห็นสภาวธรรมนั้นและคือความหมายของบัญญัตินั้น

พระพุทธจะไม่ทรงบอกถึงลักษณะสภาวธรรม   เพราะมันบอกกันไม่ได้  พระองค์ตรัสแต่เพียงว่า...มันเป็นปัจจัตตัง
การสอนหรือการบอกเป็นเพียงการปฏิบัติวิธีการหรือมรรค

ผมเคยอธิบายเรื่องวิธีการ   ด้วยการยกตัวอย่างให้ดู  เช่น  เราอยากรู้รสเปรี้ยวว่าเป็นอย่างไร
เราก็ต้องไปหาผลไม้เช่นมะนาวมากินดู   นั้นแหล่ะเราก็จะรู้  การทำแบบนี้เขาเรียกว่า....สัจฉิกัตถปรมัต์

การไปหามะนาวมากินเป็นมรรคเป็นวิธีการ    ส่วนรสเปรี้ยวเป็นปรมมัตถ์

ผมอธิบายอย่างนี้ให้ฟัง   แต่กลับได้รับคำตอบกลับมาว่า   ......ผมคิดเอาเอง