สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ
นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตเลยค่า มาพร้อมกับคำถามปัญหาชีวิต...
อยากได้ความคิดเห็น จากเพื่อนๆ ดูค่ะ
เริ่มเลยนะค่ะ
เราคบกับแฟน มา 5 ปี ปีแรกๆ รักกันดีไม่มีปัญหาใดๆ
ติดอย่างเดียว เค้าชอบ ขี้โม้ หรือ ชอบโกหก นั่นแระค่ะ
ช่วงแรกๆ ก็โอเค หลังๆ ชักไม่รู้เรื่องไหนเป็นเรื่องจริง ...
ไม่เป็นไร เราเคยถามตรงๆ เป็นอะไร ทำไมต้องโกหก
เค้า ตอบน่าสงสาร เค้าบอก อยากให้คนอื่นยอมรับในตัวเค้า
และ เค้าก็รู้ว่า เราคงรับไม่ได้ ถ้าพูดตรงๆ อย่างไป เที่ยวกับเพื่อนๆ
หลังๆ หนักเข้า เริ่มทะเลาะกัน เราบอกให้บอกสิ ว่าทำอะไร ไปไหนก็ต้องบอก
เค้า บอก พอบอก เราก็โมโห โทรจิกๆ ห้ามนู่นนี่นั่น
ทั้งๆ ที่เราคบกันมา 2 ปี เทอยังชอบไปกับฉัน พอตอนหลัง
ฉันบอก ไม่ค่อยชอบเที่ยว เค้าก็แอบไป
อยู่มาวันหนึ่ง เค้าเจอ เพื่อนใหม่ ออกแนว แบบผู้หญิงแมนๆ หน่อย
เค้าก็ชอบไปไหนมาไหนกัน เหมือน ไลฟ์สไตล์เหมือนกัน
ช่วงแรกเค้า พามาแนะนำ ให้รู้จัก แต่ เรารับไม่ได้
แต่ไม่พูด หลังๆ ชักจะออกนอกหน้า เราบอกเลิกคบเหอะ มันออกนอกหน้า
ไปแล้ว เทอเป็นมากกว่าเพื่อนกันแล้ว เค้าก็บอกว่า เพื่อนๆ
จนทะเลาะกันทุกวี่วัน เราเสียใจนะ
เราพูดกับเค้าตรงๆ ว่า เราไม่ชอบแบบนี้
เราโมโห แรงมาก อันนี้คือสิ่งที่เค้าไม่ชอบในตัวเรา
ข้อเสียของเราคือ โมโห แรง ทุบเค้า ถึงเนื้อถึงตัว เค้าหนี
เราก็ตามไป อาละวาด เค้าถึงบ้าน เค้าบอกทำไม ต้องทำแบบนี้
คุยดีๆ ก็ได้
คู่เรา เลยกลายเป็น 3 วันดี 4 วันร้าย เค้าไม่มีความสุข
เราดูออก เราก็ไม่มี แต่เรารักเค้า ถึงให้เกิดปัญหาอีกกี่ครั้ง
เราก็พร้อมจะ แก้ปัญหา ....
อยู่มาวันหนึงเค้าย้ายไปที่อื่น บอกให้เรา ตั้งใจทำงานๆ
เด๋วก็ได้เจอกัน อดทนนะ
เราพร้อม ที่จะเข้าใจเค้าทุกอย่าง เราบอกไปเถอะ
ไม่ต้องห่วง ขอแค่ติดต่อกันทุกวันนะ
เดือนแรกๆ
บอกทำใจได้ ที่ไหนล่ะ ...
โคตรเหงา เศร้า หดหู่ ไม่หิว ไม่อยากทำอะไร
อยากตาย ฉันตายแน่ !!! ขาดเค้าไม่ได้ บอกตรงๆ ทำใจ
ไม่ได้ เราไม่เข้าใจ ไม่นะ กลับมาเถอะ
เดือนที่ 2
ก็คิดถึงทุกวันๆร้องให้ งอแงบ้าง โทรคุยกัน วันละคำสองคำ
แต่พอเรา เริ่มหาเหตุผลหนักเข้าๆ กลายเป็น เค้าจะทิ้งเราไปไหม ??
เรากลัวๆ เราดีใจถ้าวันไหนได้คุย แต่วันไหนที่ไม่ได้คุยจะร้องให้
หนักมาก เศร้า ระทมสุดๆ
เดือนที่ 3
เราก็คิดถึง ทุกวัน มีคำถามในหัวมากมาย อยากถามๆ เก็บกด
กดดัน แต่ท่องทุกวันๆ อย่าพูดๆ ตั้งสติ เรารักเค้า อย่าทำให้
การสนทนานานๆ ครั้งของเรามีแต่ปัญหา อย่านะ ?!!
พูดกับตัวเองทุกครั้ง ทำตัวดีๆ
เดือนที่ 4
มีคนมาบอกว่า เจอเค้ากับเพื่อนคนนั้นไปด้วยกัน...
เราถามเค้าเลย วันนั่น ด้วยเสียงที่โมโห มากๆ เค้าก็บอก
อยากเลิกๆ ก็เลิกเลย เค้ามันผู้ชายไม่ดี เราบอกไม่ เราไม่อยาก
เลิก เค้าบอก เค้าทนมานานเหมือนกันกับชีวิตที่ไม่มีความสุข
เค้าบอก เราทำเค้าเสียใจ เค้าเคยรักเรามาก พยายามแล้ว
หลายหน แต่เราก็ยังเจ้าอารมณ์ ไม่เคยฟัง อะไร แล้วเค้าก็บอกพอ
ณ.ตอนนั้น เราคิด...
1 วันเต็ม ไม่มีการสนทนาใดๆ หลังจากนั้น
เรา เหมือนคนตาย เดินไร้ วิญญาณ ไม่หิว ไม่กิน อะไรทั้งนั้น
เรา คิดแค่ กลับมาเถอะ เราขอโทษ เราเสียใจ ถ้าเรารู้ ว่าเทอเจ็บ
ขนาดนี้ ฉันจะไม่มีวันทำ ร้องให้ๆ อยากย้อนอดีต ไม่อยาก มีแล้ว
ปัจจุบัน ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันอยากพบเค้า ...
วันต่อมาเราโทรไป เราบอก เราเข้าใจทุกอย่างแล้ว
เค้าก็ดูใจเย็นขึ้น ก็คุยกันดีขึ้น เหมือนจะดีกว่าก่อนด้วยซ้ำ
เราก็มีกำลังใจอีกครั้ง ...
ฉันไม่สนอะไรอีกแล้ว ฉันจะรักเค้าตลอดไป
บางวันก็คุยกัน บางวันก็ไม่ได้คุย
แต่ก็ ยังติดนิสัยเดิม ขี้กังวล เป็นห่วง แต่ทำอะไรไม่ได้
สิ่งที่ฉัน ทำได้ตอนนี้ คือ รักเค้า ตลอดไป และ จะไม่หาเหตุผล
อะไร มาตัดสิน
แต่ ทุนเดิมเป็นคนคิดมากคิดเยอะ ว่างเป็นคิด จุดมุ่งหมายในชีวิต
คือ เค้า เท่านั้น และ คิดว่าสักวัน เราจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
คำถามเกิดขึ้น
1 ถ้าเค้าไม่ได้รักเราแล้ว จะทำไง ?
2 ทำไม เราไม่ได้ไปอยู่ใกล้ๆ เพื่อดูแลเค้า เค้าบอกยังไม่ถึงเวลา
3 ชีวิตที่เป็นอยู่ วันนี้ คือ ความสุข ?
4 ลืมอดีตไม่ได้ ความรักที่มีให้กันมันมาก จนคิดว่า นี่เราฝันหรือเปล่า
5 เวลาจะช่วยได้จริงเหรอ ?
ทุกวันนี้ บอกตรงๆ รักค่ะ แต่ ได้แค่ห่วง
ความรักคืออะไรค่ะ ?
นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตเลยค่า มาพร้อมกับคำถามปัญหาชีวิต...
อยากได้ความคิดเห็น จากเพื่อนๆ ดูค่ะ
เริ่มเลยนะค่ะ
เราคบกับแฟน มา 5 ปี ปีแรกๆ รักกันดีไม่มีปัญหาใดๆ
ติดอย่างเดียว เค้าชอบ ขี้โม้ หรือ ชอบโกหก นั่นแระค่ะ
ช่วงแรกๆ ก็โอเค หลังๆ ชักไม่รู้เรื่องไหนเป็นเรื่องจริง ...
ไม่เป็นไร เราเคยถามตรงๆ เป็นอะไร ทำไมต้องโกหก
เค้า ตอบน่าสงสาร เค้าบอก อยากให้คนอื่นยอมรับในตัวเค้า
และ เค้าก็รู้ว่า เราคงรับไม่ได้ ถ้าพูดตรงๆ อย่างไป เที่ยวกับเพื่อนๆ
หลังๆ หนักเข้า เริ่มทะเลาะกัน เราบอกให้บอกสิ ว่าทำอะไร ไปไหนก็ต้องบอก
เค้า บอก พอบอก เราก็โมโห โทรจิกๆ ห้ามนู่นนี่นั่น
ทั้งๆ ที่เราคบกันมา 2 ปี เทอยังชอบไปกับฉัน พอตอนหลัง
ฉันบอก ไม่ค่อยชอบเที่ยว เค้าก็แอบไป
อยู่มาวันหนึ่ง เค้าเจอ เพื่อนใหม่ ออกแนว แบบผู้หญิงแมนๆ หน่อย
เค้าก็ชอบไปไหนมาไหนกัน เหมือน ไลฟ์สไตล์เหมือนกัน
ช่วงแรกเค้า พามาแนะนำ ให้รู้จัก แต่ เรารับไม่ได้
แต่ไม่พูด หลังๆ ชักจะออกนอกหน้า เราบอกเลิกคบเหอะ มันออกนอกหน้า
ไปแล้ว เทอเป็นมากกว่าเพื่อนกันแล้ว เค้าก็บอกว่า เพื่อนๆ
จนทะเลาะกันทุกวี่วัน เราเสียใจนะ
เราพูดกับเค้าตรงๆ ว่า เราไม่ชอบแบบนี้
เราโมโห แรงมาก อันนี้คือสิ่งที่เค้าไม่ชอบในตัวเรา
ข้อเสียของเราคือ โมโห แรง ทุบเค้า ถึงเนื้อถึงตัว เค้าหนี
เราก็ตามไป อาละวาด เค้าถึงบ้าน เค้าบอกทำไม ต้องทำแบบนี้
คุยดีๆ ก็ได้
คู่เรา เลยกลายเป็น 3 วันดี 4 วันร้าย เค้าไม่มีความสุข
เราดูออก เราก็ไม่มี แต่เรารักเค้า ถึงให้เกิดปัญหาอีกกี่ครั้ง
เราก็พร้อมจะ แก้ปัญหา ....
อยู่มาวันหนึงเค้าย้ายไปที่อื่น บอกให้เรา ตั้งใจทำงานๆ
เด๋วก็ได้เจอกัน อดทนนะ
เราพร้อม ที่จะเข้าใจเค้าทุกอย่าง เราบอกไปเถอะ
ไม่ต้องห่วง ขอแค่ติดต่อกันทุกวันนะ
เดือนแรกๆ
บอกทำใจได้ ที่ไหนล่ะ ...
โคตรเหงา เศร้า หดหู่ ไม่หิว ไม่อยากทำอะไร
อยากตาย ฉันตายแน่ !!! ขาดเค้าไม่ได้ บอกตรงๆ ทำใจ
ไม่ได้ เราไม่เข้าใจ ไม่นะ กลับมาเถอะ
เดือนที่ 2
ก็คิดถึงทุกวันๆร้องให้ งอแงบ้าง โทรคุยกัน วันละคำสองคำ
แต่พอเรา เริ่มหาเหตุผลหนักเข้าๆ กลายเป็น เค้าจะทิ้งเราไปไหม ??
เรากลัวๆ เราดีใจถ้าวันไหนได้คุย แต่วันไหนที่ไม่ได้คุยจะร้องให้
หนักมาก เศร้า ระทมสุดๆ
เดือนที่ 3
เราก็คิดถึง ทุกวัน มีคำถามในหัวมากมาย อยากถามๆ เก็บกด
กดดัน แต่ท่องทุกวันๆ อย่าพูดๆ ตั้งสติ เรารักเค้า อย่าทำให้
การสนทนานานๆ ครั้งของเรามีแต่ปัญหา อย่านะ ?!!
พูดกับตัวเองทุกครั้ง ทำตัวดีๆ
เดือนที่ 4
มีคนมาบอกว่า เจอเค้ากับเพื่อนคนนั้นไปด้วยกัน...
เราถามเค้าเลย วันนั่น ด้วยเสียงที่โมโห มากๆ เค้าก็บอก
อยากเลิกๆ ก็เลิกเลย เค้ามันผู้ชายไม่ดี เราบอกไม่ เราไม่อยาก
เลิก เค้าบอก เค้าทนมานานเหมือนกันกับชีวิตที่ไม่มีความสุข
เค้าบอก เราทำเค้าเสียใจ เค้าเคยรักเรามาก พยายามแล้ว
หลายหน แต่เราก็ยังเจ้าอารมณ์ ไม่เคยฟัง อะไร แล้วเค้าก็บอกพอ
ณ.ตอนนั้น เราคิด...
1 วันเต็ม ไม่มีการสนทนาใดๆ หลังจากนั้น
เรา เหมือนคนตาย เดินไร้ วิญญาณ ไม่หิว ไม่กิน อะไรทั้งนั้น
เรา คิดแค่ กลับมาเถอะ เราขอโทษ เราเสียใจ ถ้าเรารู้ ว่าเทอเจ็บ
ขนาดนี้ ฉันจะไม่มีวันทำ ร้องให้ๆ อยากย้อนอดีต ไม่อยาก มีแล้ว
ปัจจุบัน ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันอยากพบเค้า ...
วันต่อมาเราโทรไป เราบอก เราเข้าใจทุกอย่างแล้ว
เค้าก็ดูใจเย็นขึ้น ก็คุยกันดีขึ้น เหมือนจะดีกว่าก่อนด้วยซ้ำ
เราก็มีกำลังใจอีกครั้ง ...
ฉันไม่สนอะไรอีกแล้ว ฉันจะรักเค้าตลอดไป
บางวันก็คุยกัน บางวันก็ไม่ได้คุย
แต่ก็ ยังติดนิสัยเดิม ขี้กังวล เป็นห่วง แต่ทำอะไรไม่ได้
สิ่งที่ฉัน ทำได้ตอนนี้ คือ รักเค้า ตลอดไป และ จะไม่หาเหตุผล
อะไร มาตัดสิน
แต่ ทุนเดิมเป็นคนคิดมากคิดเยอะ ว่างเป็นคิด จุดมุ่งหมายในชีวิต
คือ เค้า เท่านั้น และ คิดว่าสักวัน เราจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
คำถามเกิดขึ้น
1 ถ้าเค้าไม่ได้รักเราแล้ว จะทำไง ?
2 ทำไม เราไม่ได้ไปอยู่ใกล้ๆ เพื่อดูแลเค้า เค้าบอกยังไม่ถึงเวลา
3 ชีวิตที่เป็นอยู่ วันนี้ คือ ความสุข ?
4 ลืมอดีตไม่ได้ ความรักที่มีให้กันมันมาก จนคิดว่า นี่เราฝันหรือเปล่า
5 เวลาจะช่วยได้จริงเหรอ ?
ทุกวันนี้ บอกตรงๆ รักค่ะ แต่ ได้แค่ห่วง