เคยอ่านตอนเด็ก ๆ จำได้แค่ครึ่งเรื่อง อยากท่องให้ลูกสาวฟังคะ จำได้แค่นี้อ่ะ

"ครั้งหนึ่งยังมี ดรุณีโสภา
ชื่อซินเดอเรล่า กำพร้าพ่อแม่
อยู่กับแม่เลี้ยง ลำเอียงมากแท้
หลงรักเพียงแต่ ลูกสาวของตน
แม่เลี้ยงนั้นมี บุตรีสองสาว
นิสัยก้าวร้าว ดุร้ายเหลือล้น
แม่ลูกริษยา เพราะว่าลูกตน
ไม่งามซักคน ทั้งกายและุใจ
หาทางกลั่นแกล้ง ให้แต่งเสื้อผ้า
ซินเดอเรล่า ขาดวิ่นทั่วไป
ใช้งานบ้านหนัก มิอาจพักได้
กวาดถูพื้นไป ตลอดทั้งวัน
เรียกใช้เช้าเย็น เคี่ยวเข็ญดุด่า
ค่ำคืนเรียกหา มิได้ผ่อนผัน
หนักเบาเพียงใด สู้ใจอดกลั้น
มานะกัดฟัน ไม่ท้อถอยหนี
วันหนึ่งมีประกาศ บรมราชองค์การ
ให้บรรดานงคราญ ในราชธานี
ให้ไปเ้ต้นรำ ย่ำค่ำราตรี
เจ้าชายหมายที่ เลือกคู่ชีวัน
ลูกสาวทั้งสอง เตรียมลองเสื้อผ้า
เลือกคัดจัดหา ราคาแพงครัน
ลูกเลี้ยงถูกใช้ ให้ทำนี่นั่น
ตลอดทั้งวัน มิอาจเตรียมตัว
ใครใครไปงาน อยู่บ้านโดดเดี่ยว
หลบไปที่เปลี่ยว มิอาจยิ้มหัว
อยากไปงานนั้น ใจสั่นระรัว
เมื่อนึกถึงตัว อาภัพอับจน
เสื้อผ้าดีดี ไม่มีสักชิ้น
ความหวังหมดสิ้น โศกเศร้าเหลือทน
บัดนั้น...นางฟ้าก็ปรากฏตน ว่าเธอเป็นคนน่ารักหนักหนา
ฉันจึงมาช่วย ด้วยคำเวทย์มนตร์
เสื้อผ้าบัดดล สดสวยโสภา
เนรมิตรรถนั่ง พร้อมทั้งอาชา
สี่ตัวเทียมสง่า จากผลฟักทอง
เสกกบที่เต้น เป็นตัวสารถี
สวยงามท่าที เป็นที่ชวนมอง
กำชับหนักหนา ว่าตีสิบสอง
จำเป็นจะต้อง รีบกลับฉับไว

แล้วไงต่ออ่า ........................