ผมแอบรักเพื่อนคนนึงมานาน 9 ปี ตั้งแต่ ป.3 จนถึง ปวช.2 แล้ว เค้าอยู่ ม.5

เรื่องจริงจากชีวิตผม ไม่ได้แต่งนะครับ
   
คือผมแอบรักเพื่อนคนนึง มาตั้งแต่ป.3 จนเวลาผ่านมา 9 ปี แล้ว
ไม่รุ้ทำไมเวลาผ่านไปนานเท่าไรผมก้ยังแอบรักเธอมาตลอด
ผมไม่กล้าบอกเค้าหลอก ว่าผมแอบชอบเค้า เพราะผมเป็นคนหน้าตาไม่ดี
แล้วก็ยังดำอีกด้วย เเละก็มีแต่คนว่าผมปลวก เค้าก็เคยว่าผมไม่หล่อนะ
เค้าสวยแต่เค้าเป็นคนผิวสองสี ไม่ใช่คนขาวอ่นะ
จริงๆเเล้วเราสองคนถือว่าสนิทกันมาก เพราะเรียนด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ
อยู่หมู่บ้านเดียวกัน เวลางานเทศกาล ไปวัดก็นั่งทำบุญข้างกัน
เค้าชอบมาให้ความหวังกับผมอ่ะ คุยกับผมบ่อยมาก เล่นเฟสก็คุยกันบ่อย (ไม่รู้คิดไปเองป่าว)
เค้าชอบขอให้ผมช่วยวาดรูปให้บ้าง โหลดเพลงให้บ้าง ต่างๆนานา (เหมือนกับหลอกใช้) แต่ก็ยังชอบเค้าอยู่
ผมชอบเค้ามาก ขนาดเค้าเคยมีแฟนแล้วผมก็ยังชอบเค้าอยู่ ผมพยายามห้ามใจตัวเองไว้
พยายาม จะหยุดชอบเค้าก็ยังชอบขึ้นทุกวันๆ ยิ่งได้คุยกัน ก็จะรูสึกมีความสุข
เหมือนหัวใจมันพองโตยังไงไม่รู้ ผมคิดในใจว่า ถ้าเราได้เป็นเเฟนกันผมก็จะเเต่งงานอยู่กินกับเค้าจนวันตาย

อยากหล่อจัง ผู้หญิงทำไมชอบแต่คนหล่อ มองคนที่หน้าตา

ผมเศร้ามากไม่รู้จะทำยังไง จะหยุด รักเค้าได้ยังไง