เอสต้า มัญญาน่า....มูชาช่าโบนิต้า.......
กลับมาพบกันในวันลอยกระทงนะครับ.....วันนี้หลายท่านคงขับรถออกไปเที่ยวงานลอยกระทงกันเกือบทุกครอบครัว.....ผมนั้นเลิกออกนอกบ้านในช่วงเทศกาลมาหลายสิบปีแล้วละ...ไม่ว่าจะเป็นงานลอยกระทงหรืองานสงกรานต์หรือปีใหม่....ผมไม่ไปทั้งนั้น เพราะขี้เกียจเบียดกับชาวบ้าน.....
สู้นอนดูหนังหรือดูสารคดีพวกชีวิตสัตว์โลกจะดีกว่าอย่างอื่นทั้งหมด
หากตอนนี้น้านายห้างของผมยังมีชีวิตอยู่.....ผมคงชวนกันออกไปขี่รถเที่ยวในประเทศลาวกันแล้วละ......แต่เมื่อน้านายห้างลาโลกไป...การขับรถใหญ่ออกไปเที่ยวต่างประเทศเพียงคนเดียว มันเสี่ยงเกินไป เพราะไม่มีบัดดี้คอยช่วยเหลือกัน.....ตอนนี้ผมกำลังปรับทิศทางใหม่.....โดยการหันมาขี่รถเล็ก.....แต่ทำให้ฝีตีนของมันดีขึ้นกว่าเดิมสักหน่อย.....แล้วขี่รถเที่ยวคนเดียวแบบค่ำไหนนอนนั่น...เส้นทางชีวิตของคนเราย่อมมีการเปลี่ยนแปลงครับ.....
เมื่อวานผมเล่าให้เพื่อนพ้องน้องหลานฟังไป2วัน......เกี่ยวกับการนั่งเครื่องบินซี123และซี130ไปทำสนามแข่งที่สงขลา......นั่งไปนั่งกลับอยู่เกือบ2เดือน-งานก็สำเร็จไปดังประสงค์......คราวนี้เราก็ย้อนกลับมาคุยกันเรื่องขี่รถไปเที่ยวเกาะกงกันใหม่.....คราวนั้นเราไปกัน6-7คัน....เป็นรถใหญ่สารพัดรุ่น.....เป้าหมายคือขี่ไปกินกั้งกันที่บ้านหาดเล็ก...แล้วจะเช่าเหมาเรือข้ามไปเที่ยวเกาะกง-เกาะบางเสาธง.....สัก2วัน....แล้วจะตีกลับแบบเลาะชายแดนไทย-เขมรไปเที่ยวแก่งสะพือกันเป็นบทสรุป.......แต่ตัวผมและเพื่อนที่ขี่รถ ยามาฮ่า..XV 750 จะแยกจากขบวนแล้วเลยไปสำรวจทางข้ามไปเขมรทางทิศเหนือ.......
ขากลับ เราก็แวะเที่ยวเขาพระวิหารกัน......ดังที่ได้เล่าให้ฟังไปแล้วในวันก่อน.......
อยากให้กระทู้มีสาระ(เตรียมตัวขับรถเที่ยวเหนือกัน)
กลับมาพบกันในวันลอยกระทงนะครับ.....วันนี้หลายท่านคงขับรถออกไปเที่ยวงานลอยกระทงกันเกือบทุกครอบครัว.....ผมนั้นเลิกออกนอกบ้านในช่วงเทศกาลมาหลายสิบปีแล้วละ...ไม่ว่าจะเป็นงานลอยกระทงหรืองานสงกรานต์หรือปีใหม่....ผมไม่ไปทั้งนั้น เพราะขี้เกียจเบียดกับชาวบ้าน.....
สู้นอนดูหนังหรือดูสารคดีพวกชีวิตสัตว์โลกจะดีกว่าอย่างอื่นทั้งหมด
หากตอนนี้น้านายห้างของผมยังมีชีวิตอยู่.....ผมคงชวนกันออกไปขี่รถเที่ยวในประเทศลาวกันแล้วละ......แต่เมื่อน้านายห้างลาโลกไป...การขับรถใหญ่ออกไปเที่ยวต่างประเทศเพียงคนเดียว มันเสี่ยงเกินไป เพราะไม่มีบัดดี้คอยช่วยเหลือกัน.....ตอนนี้ผมกำลังปรับทิศทางใหม่.....โดยการหันมาขี่รถเล็ก.....แต่ทำให้ฝีตีนของมันดีขึ้นกว่าเดิมสักหน่อย.....แล้วขี่รถเที่ยวคนเดียวแบบค่ำไหนนอนนั่น...เส้นทางชีวิตของคนเราย่อมมีการเปลี่ยนแปลงครับ.....
เมื่อวานผมเล่าให้เพื่อนพ้องน้องหลานฟังไป2วัน......เกี่ยวกับการนั่งเครื่องบินซี123และซี130ไปทำสนามแข่งที่สงขลา......นั่งไปนั่งกลับอยู่เกือบ2เดือน-งานก็สำเร็จไปดังประสงค์......คราวนี้เราก็ย้อนกลับมาคุยกันเรื่องขี่รถไปเที่ยวเกาะกงกันใหม่.....คราวนั้นเราไปกัน6-7คัน....เป็นรถใหญ่สารพัดรุ่น.....เป้าหมายคือขี่ไปกินกั้งกันที่บ้านหาดเล็ก...แล้วจะเช่าเหมาเรือข้ามไปเที่ยวเกาะกง-เกาะบางเสาธง.....สัก2วัน....แล้วจะตีกลับแบบเลาะชายแดนไทย-เขมรไปเที่ยวแก่งสะพือกันเป็นบทสรุป.......แต่ตัวผมและเพื่อนที่ขี่รถ ยามาฮ่า..XV 750 จะแยกจากขบวนแล้วเลยไปสำรวจทางข้ามไปเขมรทางทิศเหนือ.......
ขากลับ เราก็แวะเที่ยวเขาพระวิหารกัน......ดังที่ได้เล่าให้ฟังไปแล้วในวันก่อน.......