ในสภาวะจิตใจที่ดาวน์ต่ำจนถึงขีดสุด...
ในสภาวะร่างกายที่ต้องเผชิญกับหลายๆโรค
ในสภาวะเผชิญอยู่กับความเครียด
ที่ผ่านมาก็ให้กำลังตัวเองอย่างสุดพลัง
ณ เวลานี้ หมดแรงแล้วจริงๆ ....
รอยยิ้มที่เคยสดใสมันจางหาย มีแต่คราบน้ำตามาแทนที่
อยากหลุดจากสภาวะนี้ ....
ไม่รู้ว่าตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาทำไม รู้แต่ว่าอยากระบาย ขอบคุณพท.ในห้องนี้นะคะ
หวังว่าพรุ่งนี้จะดีขึ้น ความจริงเรากดดันตัวเองมาได้สองวันแล้ว ...
ในวันที่ฟ้ามืด ยังคงมีแสงจากดวงดาวใช่ไหม?
ในวันที่ฝนตก ยังคงมีรุ้งใช่ไหม?
ในวันที่ล้ม เราก็ต้องลุกขึ้นมาได้ เจ็บ แต่ต้องเดินต่อ ...
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารับฟังนะคะ..
กำลังใจ......