คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา...

คือ ชีวิตช่ววนี้มันพบเจออะไรมามากมาย ตอนมปลายก็ เคยคบสาวมา 3 ปี เเต่มาเลิกตอนมหาลัย ตอนนี้ก็เป็น นักศึกษา ฝึกวาดภาพไปวันๆ หน้าตาก็ไม่ได้ดี เเต่พอช่วงนี้ได้เจอตนมากมายที่มีความรักกัน มันทําให้นึกถึงอดี

อยากเลิกกับแฟนเพียงเพราะเราไม่ได้เรียนปริญญาตรีเหมือนเรา อีกอย่างเรากังวัลเรื่องครอบครัวด้วยเพราะครอบครัวเราไม่ชอบคนที่ไม่ได้เรียนอย่างแฟนเก่าเขาไม่โอเคเลยที่แฟนหยุดเรียนมาทำเซเว่น ครอบครัวเราไม่ได้ดู

ซึ่งเรากับผู้ชายคนนี้คบกันมา 10 เดือนแล้วค่ะ เค้าเป็นชาวอาหรับคูเวต เค้าบินมาหา 2 ครั้งแล้ว แต่แม้จะคบกันมาสักพักแต่เราไม่เคยบอกรักกันเลยสักครั้งแบะก็คุยกันมาตลอดแม้เค้าจะกลับประเทศไปแล้ว เข้าเรื่องเล

มีเคยเคยโกรธตัวเองบ้างไหมคะ อยากฟังเรื่องราวของทุกคน ส่วนนี่โกรธตัวเองเรื่อง นิสัยไม่กล้าแสดงความรู้สึก โดยเฉพาะตอนยิ้ม ตอนดีใจ หรือรัก กับครอบครัว โกรธตัวเองที่ไม่กล้า ไม่ใช่เพราะไม่รักนะคะ แต่รักมาก

ใครมีประสบการ์ณอยากเเลกเปลี่ยนกันหลังไมค์ได้ค่ะ

เรารู้สึกแค้นใจแฟนเก่าที่ทำให้เราเศร้าเสียใจอยู่บ่อยๆ ทั้งๆ ที่เราซื่อสัตย์กับเขามาตลอด แต่มันมั่วกาม:) จนเรามีรอยแผลที่ขาไม่รู้ติดโรคจากมันมาหรือเปล่า ขอวิธีล้างแค้นทีค่ะ รวมถึงเพื่อนเลวๆ ที่ไม่เคยพู

ตามกระทู้เลยครับ เราควรจะทำอย่างไร เมื่อคนคุย (จะเรียกว่าคุยก็ไม่ได้ เพราะไม่ได้ให้สถานะอะไร เป็นสถานะเพื่อนสนิท) กลับไปแอบคุยกับคนอื่นอีกคนแล้วมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเรา ต้องย้อนกลับไป ตั้งแต่เมื่อ

เจ็บไม่จำ ทั้งๆที่รู้ ขอโทษใจตัวเอง

ทุกคนมีวิธีรับมือกับการสูญเสียคนที่รักด้วยการเลิกลาไป ยังไงหรอคะ แค่เจอหน้ากันหนูก็จะร้องไห้แล้ว มันรู้สึกเสียใจมากเลย

โดนลบพันทิปจนท้อ555