ดิฉันไม่แน่ใจว่า ผิดไหม ถ้าเป็นผู้หญิงที่ไม่อยากแต่งงาน
เรื่องราวของดิฉัน เคยมีแฟนมาแล้ว 2 คน
คนแรกหน้าตาดีหุ่นดี คบกันมา 7 ปีแล้วเราก็เลิกกัน (ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ดูแลละเอาใจใส่ดิฉันและครอบครัวดีมากๆ
)
ที่บ้านให้เหตุผลว่าไม่อยากได้ลูกเขยคนใต้
ทั้งๆที่เพื่อนๆดิฉันก็คนใต้เยอะไม่เคยมีปัญหา พ่อแม่ก็มีเพื่อนๆคนใต้เยอะมาทานข้าวที่บ้านประจำ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไม
แต่ก็มีปัญหากับที่บ้านมาตลอด ที่บ้านไม่ชอบเค้า เค้ามาหาที่บ้านพ่อก็ไม่เคยคุยด้วย
และอยากให้เลิกกัน พยายามหาลูกเพื่อนมาให้ตลอดที่คบกันมา
จนสุดท้ายเราก็เลิกกัน (ดิฉันเป็นคนบอกเลิกเค้าเองคะ)ทั้งๆที่เค้ายอมที่บ้านดิฉันทุกอย่าง
คนที่ 2 คนนี้หน้าตาน่ารักขาวๆ ดิฉันคบกับเค้ามาได้ 2 ปี (คนนี้กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ เข้าสังคม แต่ไม่เที่ยวกลางคืน) เพราะงานที่เค้าต้องทำเป็นทีม
ดูแลดิฉันและเอาใจใส่ที่บ้านเป็นอย่างดีเช่นกัน เพราะทำงานที่เดียวกับพ่อ
แต่แม่ก็ไม่ชอบเค้าอีก (บอกเค้ากินเหล้า ไม่ชอบ พยายามบังคับให้เลิกกัน ถ้าไม่เลิกก็จะไปด่าประจานถึงบริษัทให้อยู่ที่นั้นไม่ได้ )
และอื่นๆอีกบลาๆ สุดท้ายก็เลิกกันอีก (ต้นเหตุก็เกิดจากดิฉันตามเคย)
หลังจากนั้นพักใหญ่ ดิฉันก็ไม่มีเปิดใจให้ใครเข้ามาเลย เนื่องจากเหตุผลของทางบ้าน
ทำให้เป็นกังวลว่าคงไม่มีใครเข้ากับที่บ้านดิฉันได้
หรือถ้ามี ก็อยากอยู่กันเงียบๆ ไม่บอกให้ที่บ้านรับทราบ อยากอยู่แบบไม่แต่งงาน อยากอยุ่ไปเรื่อยๆ คงเป็นความคิดเเบบเด็กๆสินะ เห้อ


ผิดไหมถ้าเป็นผู้หญิงที่ไม่อยากแต่งงาน
เรื่องราวของดิฉัน เคยมีแฟนมาแล้ว 2 คน
คนแรกหน้าตาดีหุ่นดี คบกันมา 7 ปีแล้วเราก็เลิกกัน (ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ดูแลละเอาใจใส่ดิฉันและครอบครัวดีมากๆ
)
ที่บ้านให้เหตุผลว่าไม่อยากได้ลูกเขยคนใต้
ทั้งๆที่เพื่อนๆดิฉันก็คนใต้เยอะไม่เคยมีปัญหา พ่อแม่ก็มีเพื่อนๆคนใต้เยอะมาทานข้าวที่บ้านประจำ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไม
แต่ก็มีปัญหากับที่บ้านมาตลอด ที่บ้านไม่ชอบเค้า เค้ามาหาที่บ้านพ่อก็ไม่เคยคุยด้วย
และอยากให้เลิกกัน พยายามหาลูกเพื่อนมาให้ตลอดที่คบกันมา
จนสุดท้ายเราก็เลิกกัน (ดิฉันเป็นคนบอกเลิกเค้าเองคะ)ทั้งๆที่เค้ายอมที่บ้านดิฉันทุกอย่าง
คนที่ 2 คนนี้หน้าตาน่ารักขาวๆ ดิฉันคบกับเค้ามาได้ 2 ปี (คนนี้กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ เข้าสังคม แต่ไม่เที่ยวกลางคืน) เพราะงานที่เค้าต้องทำเป็นทีม
ดูแลดิฉันและเอาใจใส่ที่บ้านเป็นอย่างดีเช่นกัน เพราะทำงานที่เดียวกับพ่อ
แต่แม่ก็ไม่ชอบเค้าอีก (บอกเค้ากินเหล้า ไม่ชอบ พยายามบังคับให้เลิกกัน ถ้าไม่เลิกก็จะไปด่าประจานถึงบริษัทให้อยู่ที่นั้นไม่ได้ )
และอื่นๆอีกบลาๆ สุดท้ายก็เลิกกันอีก (ต้นเหตุก็เกิดจากดิฉันตามเคย)
หลังจากนั้นพักใหญ่ ดิฉันก็ไม่มีเปิดใจให้ใครเข้ามาเลย เนื่องจากเหตุผลของทางบ้าน
ทำให้เป็นกังวลว่าคงไม่มีใครเข้ากับที่บ้านดิฉันได้
หรือถ้ามี ก็อยากอยู่กันเงียบๆ ไม่บอกให้ที่บ้านรับทราบ อยากอยู่แบบไม่แต่งงาน อยากอยุ่ไปเรื่อยๆ คงเป็นความคิดเเบบเด็กๆสินะ เห้อ