1.อยากทราบว่าบริษัทนิตสารท่องเที่ยวส่วนใหญ่เขารับช่างภาพนิตยสารท่องเที่ยวประจำบริษัทแค่คนเดียวเองเหรอ ไม่รับคนอื่นอีกแล้วหรอ?
2.อยากให้ช่วยแนะนำบริษัทนิตยสารท่องเที่ยวที่ดีๆ ผลิตหนังสือออกมาให้มีผู้อ่านพอรู้จักกันอยู่ ไม่ใช่บริษัทที่ไม่ค่อยจัดทำนิตยสารท่องเที่ยวออกมาวางขายตามร้านหนังสือจนขาดทุนไม่มีใครรู้จักเลย(โนเนม) และสำคัญคือสามารถไว้ใจได้ว่าเขาจะไม่หลอกเราค่ะ(ต้องดูความปลอดภัยเลย)
3.รู้สึกว่าอาชีพนี้จะค่อนข้างหาบริษัททำยากอยู่เพราะเปิดเข้าไปลองหาในเน็ตมันก็ไม่มีเลย ถ้าเจอก็มีแต่บริษัทนิตยสารท่องเที่ยวที่เราและผู้อ่านคนอื่นไม่รู้จักหรือเคยอ่านตามร้านหนังสือมาก่อน(เหมือนบริษัทโนเนมยังไงก็ไม่รู้) ที่เราลองเปิดหาดูมีบริษัทที่รู้จักและเคยอ่านก็มีแค่บริษัทเดียวเองคือLEO chillin ตอนนี้เลยทำให้คิดว่าในอนาคตถ้าเลือกอาชีพนี้จะหาบริษัทได้มั้ยเนี่ย แล้วเงินเดือนจะพอมั้ย จะทำแบบช่างภาพท่องเที่ยวฟรีแลนส์ก็ไม่ใช่ตัวเราอีก เราชอบแบบเป็นงานประจำมีกำหนดอยู่คู่กับบริษัท ได้เที่ยวถ่ายภาพตามที่ใจฝันเช่นภูเขา ทะเลและก็สามารถมีเวลาให้ตัวเองและครอบครัวได้ด้วย
ปล.ตอนนี้เราก็คิดอยู่ว่าพอเข้ามหาลัยกะจะเลือกเรียนสาขามานุษยวิทยาของมช.ถึงป.โทหรือเอก และเลือกวิชาโททุกปริญญาเลยเป็นสาขาศิลปะการถ่ายภาพ คือมันเหมือนกันไว้ได้ไง เช่น ถ้าเราจบปริญญาเอกหรือโทไปแล้วก็ลองหาบริษัทนิตยสารท่องเที่ยวที่เหมือนข้อ2.)ซึ่งต้องการช่างภาพท่องเที่ยวแล้วไม่มีสักที่จริงๆ เราก็จะเปลี่ยนทางเดินไปลองสมัครงานเป็นนักมานุษยวิทยาเดินดินตามศูนย์สิรินธรหรือโบราณคดีต่างๆดูเพราะคุณสมบัติน่าจะถึงอยู่(จบป.โทอ่ะค่ะ) ถึงแม้จะชอบอาชีพนี้น้อยกว่าและรับยากกว่าช่างภาพท่องเที่ยวแต่มันหาที่ทำงานง่ายกว่าอ่ะค่ะ แต่ถ้ามานุษยวิทยาไม่ได้อีกก็...ไม่รู้แล้วอ่ะค่ะว่าจะทำไงต่อ(ตอนนี้อยู่ม.5ไงคะ แม่ก็ย้ำว่าจบมาต้องมีงานทำเลยนะ ก็กลัวเลยว่าจะเป็นไงต่อ ตอนนี้ก็เลือกทางเดินไว้แบบนี้อ่ะค่ะ)T^T
บริษัทนิตยสารท่องเที่ยว
2.อยากให้ช่วยแนะนำบริษัทนิตยสารท่องเที่ยวที่ดีๆ ผลิตหนังสือออกมาให้มีผู้อ่านพอรู้จักกันอยู่ ไม่ใช่บริษัทที่ไม่ค่อยจัดทำนิตยสารท่องเที่ยวออกมาวางขายตามร้านหนังสือจนขาดทุนไม่มีใครรู้จักเลย(โนเนม) และสำคัญคือสามารถไว้ใจได้ว่าเขาจะไม่หลอกเราค่ะ(ต้องดูความปลอดภัยเลย)
3.รู้สึกว่าอาชีพนี้จะค่อนข้างหาบริษัททำยากอยู่เพราะเปิดเข้าไปลองหาในเน็ตมันก็ไม่มีเลย ถ้าเจอก็มีแต่บริษัทนิตยสารท่องเที่ยวที่เราและผู้อ่านคนอื่นไม่รู้จักหรือเคยอ่านตามร้านหนังสือมาก่อน(เหมือนบริษัทโนเนมยังไงก็ไม่รู้) ที่เราลองเปิดหาดูมีบริษัทที่รู้จักและเคยอ่านก็มีแค่บริษัทเดียวเองคือLEO chillin ตอนนี้เลยทำให้คิดว่าในอนาคตถ้าเลือกอาชีพนี้จะหาบริษัทได้มั้ยเนี่ย แล้วเงินเดือนจะพอมั้ย จะทำแบบช่างภาพท่องเที่ยวฟรีแลนส์ก็ไม่ใช่ตัวเราอีก เราชอบแบบเป็นงานประจำมีกำหนดอยู่คู่กับบริษัท ได้เที่ยวถ่ายภาพตามที่ใจฝันเช่นภูเขา ทะเลและก็สามารถมีเวลาให้ตัวเองและครอบครัวได้ด้วย
ปล.ตอนนี้เราก็คิดอยู่ว่าพอเข้ามหาลัยกะจะเลือกเรียนสาขามานุษยวิทยาของมช.ถึงป.โทหรือเอก และเลือกวิชาโททุกปริญญาเลยเป็นสาขาศิลปะการถ่ายภาพ คือมันเหมือนกันไว้ได้ไง เช่น ถ้าเราจบปริญญาเอกหรือโทไปแล้วก็ลองหาบริษัทนิตยสารท่องเที่ยวที่เหมือนข้อ2.)ซึ่งต้องการช่างภาพท่องเที่ยวแล้วไม่มีสักที่จริงๆ เราก็จะเปลี่ยนทางเดินไปลองสมัครงานเป็นนักมานุษยวิทยาเดินดินตามศูนย์สิรินธรหรือโบราณคดีต่างๆดูเพราะคุณสมบัติน่าจะถึงอยู่(จบป.โทอ่ะค่ะ) ถึงแม้จะชอบอาชีพนี้น้อยกว่าและรับยากกว่าช่างภาพท่องเที่ยวแต่มันหาที่ทำงานง่ายกว่าอ่ะค่ะ แต่ถ้ามานุษยวิทยาไม่ได้อีกก็...ไม่รู้แล้วอ่ะค่ะว่าจะทำไงต่อ(ตอนนี้อยู่ม.5ไงคะ แม่ก็ย้ำว่าจบมาต้องมีงานทำเลยนะ ก็กลัวเลยว่าจะเป็นไงต่อ ตอนนี้ก็เลือกทางเดินไว้แบบนี้อ่ะค่ะ)T^T