คนผู้หนึ่ง...ผู้เคยครอบครองแทบทุกสิ่ง...ครอบครองแม้กระทั่ง
จ้าวยุทธภพ เป็นมือกระบี่ที่หนึ่งของแผ่นดิน
คนผู้นี้...ผู้ที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นเทพเจ้าสมบัติ รำรวยมหาศาลหนึ่งในจำนวนไม่กี่คนในยุทธภพ
แต่เมื่อคราเคราะห์มาเยือน...กลับถูกจู่โจมจนต้องลี้ภัยไปอยู่ต่างแดนที่สุดแสนไกล กลายเป็นคนร่อนเร่พเนจร ไร้รากให้ฝังลึก
มีบ้าน ก็เหมือนไร้บ้าน มีครอบครัว ก็เหมือนไม่มี นั่นเนื่องเพราะในยุทธภพมีเคราะห์กรรมทุกค่ำเช้า
คนในยุทธภพไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง
ทุกข์หรือสุข โชคหรือเคราะห์ ความจริงก็มิใช่เป็นความแน่นอนที่สุด...ในโลก ความจริงไม่มีเรื่องโชคร้ายที่แท้จริง
และต้องไม่มีเรื่องเคราะห์ร้ายที่แท้จริงด้วย ระยะของโชคและเคราะห์ ความจริงพิศดารอย่างยิ่ง
ดังนั้น หากท่านพบพานกับเรื่องเคราะห์ อย่าได้ตัดพ้อตำหนิ อย่าได้ท้อแท้เป็นอันขาด
แม้ว่าท่านถูกเคราะห์จู่โจมจนล้มลงก็มิเป็นไร เนื่องเพราะขอเพียงท่านยังมีชีวิตอยู่
ท่านก็ต้องมีเวลาทรงกายขึ้นยืนได้ ขอเพียงแต่มีหวัง...ย่อมมีโอกาส
ช่วงปลายฝนต้นหนาว....จอมยุทธแม๊ว สั่งอั้งฮูหยิน น้องสาวให้รวบรวมพลพรรคเพื่อไทปัง เปิดประชุมสภายุทธภพ
เสนอมติให้ยกเลิกความผิดของเหล่าชาวยุทธ ทั้งเสื้อเหลือง และเสื้อแดง รวมถึงแกนนำ ที่สั่งฆ่าชาวยุทธ เมื่อ 2 ปีก่อน
โดยแลกกับการได้กลับบ้านของจอมยุทธแม๊ว
แต่ดูเหมือนว่า...คนคำนวณ มิอาจต้านฟ้าลิขิต
เรื่องที่ดูเหมือนว่าดีด้วยกันทุกฝ่าย กลับกลายเป็นตีป่าให้เสือตื่น แหวกหญ้าให้งูกลัว
ผลสะท้อนกลับ...ได้รับการต่อต้านทั้งแผ่นดิน ยุทธภพร้อนลุกเป็นไฟ
เหล่าจอมยุทธเสื้อเหลือง ต้านไม่ให้จอมยุทธแม๊ว กลับบ้าน
ส่วนเหล่าจอมยุทธเสื้อแดง ไม่ยกโทษให้ฆาตกรที่ฆ่าชาวยุทธเสื้อแดง ต้องนำคนบงการมาประหารชีวิตให้ได้
พรรคแม่ธรณี นำโดยจอมยุทธเทพ ระดมพลทั่วยุทธภพ เพื่อล้มปูฮู่เตี๊ยบ จ้าวยุทธภพคนปัจจุบัน ซึ่งเป็นน้องสาวคนเล็ก
ของจอมยุทธแม๊ว
ตอนนี้ พรรคแม่ธรณีสั่งลุยเต็มที่ ไม่ชนะไม่เลิก
เรียกร้องให้ปูฮู่เตี๊ยบ จ้าวยุทธภพลาออก เพื่อจัดให้มีการประลองลุยไถ หาจ้าวยุทธภพคนใหม่ เพราะมั่นใจว่ามั๊กปังจู๊หัวหน้าพรรค
จะแก้มือได้สำเร็จหลังจากเคยพ่ายแพ้มาครั้งหนึ่งแล้ว
คนในยุทธภพนี่ก็แปลก... แค้นก็ต้องสู้ ทดแทนคุณก็ต้องสู้
บางที...การแพ้ ชนะ ในศึกครั้งนี้....อาจไม่ได้อยู่ที่วรยุทธของอีกฝ่าย ว่าใครเก่งกว่ากัน
แต่อยู่ที่....
ใครมีจิตใจที่เที่ยงธรรมกว่ากัน ต่างหาก
ขอบคุณมิตรสหายทุกท่าน ที่อ่านจนจบ โปรดติดตามตอนต่อไป
ด้วยใจคารวะ
12 พฤศจิกายน 2556 (วันนี้วันเกิดผมครับ)
ศึกชิงจ้าวยุทธภพ ตอนที่ 1 ไล่ล่า...ฆ่าสุดซอย
คนผู้หนึ่ง...ผู้เคยครอบครองแทบทุกสิ่ง...ครอบครองแม้กระทั่ง จ้าวยุทธภพ เป็นมือกระบี่ที่หนึ่งของแผ่นดิน
คนผู้นี้...ผู้ที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นเทพเจ้าสมบัติ รำรวยมหาศาลหนึ่งในจำนวนไม่กี่คนในยุทธภพ
แต่เมื่อคราเคราะห์มาเยือน...กลับถูกจู่โจมจนต้องลี้ภัยไปอยู่ต่างแดนที่สุดแสนไกล กลายเป็นคนร่อนเร่พเนจร ไร้รากให้ฝังลึก
มีบ้าน ก็เหมือนไร้บ้าน มีครอบครัว ก็เหมือนไม่มี นั่นเนื่องเพราะในยุทธภพมีเคราะห์กรรมทุกค่ำเช้า
คนในยุทธภพไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง
ทุกข์หรือสุข โชคหรือเคราะห์ ความจริงก็มิใช่เป็นความแน่นอนที่สุด...ในโลก ความจริงไม่มีเรื่องโชคร้ายที่แท้จริง
และต้องไม่มีเรื่องเคราะห์ร้ายที่แท้จริงด้วย ระยะของโชคและเคราะห์ ความจริงพิศดารอย่างยิ่ง
ดังนั้น หากท่านพบพานกับเรื่องเคราะห์ อย่าได้ตัดพ้อตำหนิ อย่าได้ท้อแท้เป็นอันขาด
แม้ว่าท่านถูกเคราะห์จู่โจมจนล้มลงก็มิเป็นไร เนื่องเพราะขอเพียงท่านยังมีชีวิตอยู่
ท่านก็ต้องมีเวลาทรงกายขึ้นยืนได้ ขอเพียงแต่มีหวัง...ย่อมมีโอกาส
ช่วงปลายฝนต้นหนาว....จอมยุทธแม๊ว สั่งอั้งฮูหยิน น้องสาวให้รวบรวมพลพรรคเพื่อไทปัง เปิดประชุมสภายุทธภพ
เสนอมติให้ยกเลิกความผิดของเหล่าชาวยุทธ ทั้งเสื้อเหลือง และเสื้อแดง รวมถึงแกนนำ ที่สั่งฆ่าชาวยุทธ เมื่อ 2 ปีก่อน
โดยแลกกับการได้กลับบ้านของจอมยุทธแม๊ว
แต่ดูเหมือนว่า...คนคำนวณ มิอาจต้านฟ้าลิขิต
เรื่องที่ดูเหมือนว่าดีด้วยกันทุกฝ่าย กลับกลายเป็นตีป่าให้เสือตื่น แหวกหญ้าให้งูกลัว
ผลสะท้อนกลับ...ได้รับการต่อต้านทั้งแผ่นดิน ยุทธภพร้อนลุกเป็นไฟ
เหล่าจอมยุทธเสื้อเหลือง ต้านไม่ให้จอมยุทธแม๊ว กลับบ้าน
ส่วนเหล่าจอมยุทธเสื้อแดง ไม่ยกโทษให้ฆาตกรที่ฆ่าชาวยุทธเสื้อแดง ต้องนำคนบงการมาประหารชีวิตให้ได้
พรรคแม่ธรณี นำโดยจอมยุทธเทพ ระดมพลทั่วยุทธภพ เพื่อล้มปูฮู่เตี๊ยบ จ้าวยุทธภพคนปัจจุบัน ซึ่งเป็นน้องสาวคนเล็ก
ของจอมยุทธแม๊ว
ตอนนี้ พรรคแม่ธรณีสั่งลุยเต็มที่ ไม่ชนะไม่เลิก
เรียกร้องให้ปูฮู่เตี๊ยบ จ้าวยุทธภพลาออก เพื่อจัดให้มีการประลองลุยไถ หาจ้าวยุทธภพคนใหม่ เพราะมั่นใจว่ามั๊กปังจู๊หัวหน้าพรรค
จะแก้มือได้สำเร็จหลังจากเคยพ่ายแพ้มาครั้งหนึ่งแล้ว
คนในยุทธภพนี่ก็แปลก... แค้นก็ต้องสู้ ทดแทนคุณก็ต้องสู้
บางที...การแพ้ ชนะ ในศึกครั้งนี้....อาจไม่ได้อยู่ที่วรยุทธของอีกฝ่าย ว่าใครเก่งกว่ากัน
แต่อยู่ที่....ใครมีจิตใจที่เที่ยงธรรมกว่ากัน ต่างหาก
ขอบคุณมิตรสหายทุกท่าน ที่อ่านจนจบ โปรดติดตามตอนต่อไป
ด้วยใจคารวะ
12 พฤศจิกายน 2556 (วันนี้วันเกิดผมครับ)