ทำไมสมัยนี้ไม่ค่อยมีนักร้องที่ดังมากๆเหมือนสมัยก่อนเลยคะ.....มีแต่ดาราซะเป็นส่วนใหญ่

สมัยก่อนเวลานึกถึงนักร้องภาพความเป็น idol จะมา  ไล่มาตั้งแต่สมัยพี่เบิร์ด  พี่เจ  ติ๊นา  พี่มอส  ทาทา  ฯลฯ   หรือถ้าเป็นฝั่ง RS   ก็พวก ลิฟท์-ออย  เต๋า  นุก  เจอร์วอย  แรพเตอร์  เจมส์  โดม ฯลฯ    ดังแบบเรียกได้ว่าจัดคอนเสิร์ตทีฮอลล์แทบแตก   รายการต่างๆแย่งตัวออกทีวีกันให้ยุ่บยั่บ  มีข่าวมีกระแสตามสื่อตลอดเวลา   แถมเรารู้สึกว่าในยุคนั้นคนที่เป็นนักร้องนี่มักจะโด่งดังเป็นที่ชื่นชอบมากกว่าคนที่เป็นนักแสดงอย่างเดียวซะอีกนะ    เวลาถูกจับไปเล่นละครก็จะถูกวางเป็นดาราเกรดดีได้รับความสนใจเป็นพิเศษ   พวกดาราบางคนก็เหมือนกัน พอคนไหนมีกระแสขึ้นมาหน่อยก็มักจะถูกจับมาออกอัลบั้มกัน   ดูสังคมให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ความเป็นนักร้องมากกว่า   วางภาพคนเหล่านี้เป็น idol


แต่ทำไมพอมานึกๆดูสมัยนี้   ลองให้นึกนักร้องที่ดังมากๆ เรานึกออกแค่ไม่กี่คนเองค่ะ    แต่ในขณะเดียวกัน ให้นึกถึงคนดังๆเรากลับจะไปนึกถึงพวกดาราที่แสดงละครมากกว่า    ทั้งๆที่อย่างของเมืองนอกเองนักร้องที่ดังๆมีภาพลักษณ์แบบนั้นก็ยังมีให้เห็นอยู่พอสมควรนะคะ  ทั้ง Justin Bieber, Rihanna, Lady gaga etc.   แต่เมืองไทยทำไมกลับไม่ค่อยมีเลย


อยากลองหาเหตุผลเหมือนกันว่าเพราะอะไร    ไม่รู้ว่าเพราะสมัยนี้นักร้องขึ้นมาจาก Reality show กันเยอะหรือเปล่า ?   หรือเพราะธุรกิจเพลงมันซบเซา ?  หรือเพราะแนวเพลงที่คนนิยมมันเปลี่ยนไปหันไปชอบแนวป๊อปร็อค นักร้องที่มีภาพลักษณ์เป็นไอดอลเลยไม่ค่อยเกิดก็ไม่รู้ ?    หรือเพราะรายการเพลงตาม Free TV มันน้อยลง ?   หรือแค่เพราะนักร้องที่มีภาพลักษณ์ความเป็น Entertainer เก่งๆมันไม่ค่อยมีแล้ว ?   คิดว่าน่าจะเป็นเพราะอะไรกันบ้างคะ  ลองมาแชร์ความเห็นกัน