เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้ผมนึกครึ้มอกครึ้มใจ อยากแต่งนิทานที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์
ในแบบที่คนทั่วไปอ่านแล้วเข้าใจง่ายๆน่ะครับ เลยลองแต่งขึ้นมาใน Facebook ไว้หนึ่งตอน
ปรากฏว่ามีพี่ที่รู้จักกันมาช่วยแต่งต่อ จนเกิดเป็นนิทานเรื่องยาวๆ ขึ้นมาน่ะครับ...
นิทานเรื่อง "นายเสียม"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
นายเสียมมีที่นาติดกับนางสาวนา นายเขม นายลา นายพะ นางสาวม่อน นางสาวปัต นายเวียต
ด้วยความที่เป็นคนที่ฝีมือด้านต่อยตี วันดีคืนดีนายเสียมก็ชอบขยับรั้วเข้าไปล้ำในที่นาของนางสาวนา นายเขม นายลาว อยู่บ่อยๆ
พอเจ้าของที่เค้าโวยวาย นายเสียมก็ท้าไฟต์ นางสาวนา นายเขม นายลา ไม่ค่อยถนัดไฟต์ สู้ไม่ได้ ก็ได้แต่สงบปากสงบคำ
ขอทำนาอยู่ในที่ของตัวเอง (แต่อยู่ในรั้วของนายเสียม)ข้าวที่ได่ก็แบ่งให้นายเสียม แลกกับการไม่โดนกระทืบ
หนักข้อเข้าบางวัน นายเสียมก็ลากรั้วเล้าเข้าไปถึงบ้านของนายเวียต
แต่ด้วยความที่ ที่นาของนายเวียตอยู่ไกล
กว่านายเสียมจะลากรั้วเสร็จ ก็กินแรงพอดู
พอนายเวียตโวยวาย ไฟต์กัน นายเสียมก็ชนะบ้างไม่ชนะบ้าง เป็นไม้เบื่อไม้เมากันไป
แต่ก็ยังไม่เท่านายพะ รายนั้นตรงกันข้ามกับทุกคน เพราะนาติดกันกับนายเสียมและนางสาวม่อน
แถมชอบมีปัญหากับนางสาวม่อนซะด้วย(นางสาวม่อนนี่ไฟต์เก่ง) วันไหนไฟต์ชนะนางสาวม่อนได้
ก็จะชอบลากรั้วเข้ามาทางที่นายเสียม โดยไปลากผ่านทางที่นานางสาวนาก่อน
นายเสียมกับนายพะจึงไม่ค่อยถูกกันเท่าไรนัก
แต่ครั้นจะให้นายเสียมไปไฟต์กับนายพะเลยก็ออกจะตึงมือ
เพราะนายเสียมก็เคยถูกนายพะลากรั้วเข้ามาในที่นาถึงสองครั้งสองครา
ครั้งแรกนี่เล่นเล่นเอานายเสียมป่วยไฟต์ไม่ได้ต้องส่งข้าวให้นายพะ กินฟรีไปซะหลายปี
ครั้งที่สองด้วยความคึกคะนอง นายพะลากรั้วเสร็จ ก็เลยเผากระท่อมปลายนาของนายเสียมซะเลย
นายเสียมก็ได้แต่แค้นใจ ปลูกกระท่อมริมน้ำหลังใหม่ อีกสองหลัง
นายพะนี่แกเก่งถึงขนาดที่ว่าเอานางสาวม่อนเป็นเมีย สงบปากสงบคำแถมฮุบที่นาได้อีกตั้งหลายไร่
โปรดติดตามตอนต่อไป....
หมายเหตุ ผมจะมีความคิดเห็นจาก Status ต้นทางบางส่วนติดมาด้วยนะครับ เพื่ออรรถรสในการอ่าน
นิทานเรื่อง "นายเสียม"
ในแบบที่คนทั่วไปอ่านแล้วเข้าใจง่ายๆน่ะครับ เลยลองแต่งขึ้นมาใน Facebook ไว้หนึ่งตอน
ปรากฏว่ามีพี่ที่รู้จักกันมาช่วยแต่งต่อ จนเกิดเป็นนิทานเรื่องยาวๆ ขึ้นมาน่ะครับ...
นิทานเรื่อง "นายเสียม"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
นายเสียมมีที่นาติดกับนางสาวนา นายเขม นายลา นายพะ นางสาวม่อน นางสาวปัต นายเวียต
ด้วยความที่เป็นคนที่ฝีมือด้านต่อยตี วันดีคืนดีนายเสียมก็ชอบขยับรั้วเข้าไปล้ำในที่นาของนางสาวนา นายเขม นายลาว อยู่บ่อยๆ
พอเจ้าของที่เค้าโวยวาย นายเสียมก็ท้าไฟต์ นางสาวนา นายเขม นายลา ไม่ค่อยถนัดไฟต์ สู้ไม่ได้ ก็ได้แต่สงบปากสงบคำ
ขอทำนาอยู่ในที่ของตัวเอง (แต่อยู่ในรั้วของนายเสียม)ข้าวที่ได่ก็แบ่งให้นายเสียม แลกกับการไม่โดนกระทืบ
หนักข้อเข้าบางวัน นายเสียมก็ลากรั้วเล้าเข้าไปถึงบ้านของนายเวียต
แต่ด้วยความที่ ที่นาของนายเวียตอยู่ไกล
กว่านายเสียมจะลากรั้วเสร็จ ก็กินแรงพอดู
พอนายเวียตโวยวาย ไฟต์กัน นายเสียมก็ชนะบ้างไม่ชนะบ้าง เป็นไม้เบื่อไม้เมากันไป
แต่ก็ยังไม่เท่านายพะ รายนั้นตรงกันข้ามกับทุกคน เพราะนาติดกันกับนายเสียมและนางสาวม่อน
แถมชอบมีปัญหากับนางสาวม่อนซะด้วย(นางสาวม่อนนี่ไฟต์เก่ง) วันไหนไฟต์ชนะนางสาวม่อนได้
ก็จะชอบลากรั้วเข้ามาทางที่นายเสียม โดยไปลากผ่านทางที่นานางสาวนาก่อน
นายเสียมกับนายพะจึงไม่ค่อยถูกกันเท่าไรนัก
แต่ครั้นจะให้นายเสียมไปไฟต์กับนายพะเลยก็ออกจะตึงมือ
เพราะนายเสียมก็เคยถูกนายพะลากรั้วเข้ามาในที่นาถึงสองครั้งสองครา
ครั้งแรกนี่เล่นเล่นเอานายเสียมป่วยไฟต์ไม่ได้ต้องส่งข้าวให้นายพะ กินฟรีไปซะหลายปี
ครั้งที่สองด้วยความคึกคะนอง นายพะลากรั้วเสร็จ ก็เลยเผากระท่อมปลายนาของนายเสียมซะเลย
นายเสียมก็ได้แต่แค้นใจ ปลูกกระท่อมริมน้ำหลังใหม่ อีกสองหลัง
นายพะนี่แกเก่งถึงขนาดที่ว่าเอานางสาวม่อนเป็นเมีย สงบปากสงบคำแถมฮุบที่นาได้อีกตั้งหลายไร่
โปรดติดตามตอนต่อไป....
หมายเหตุ ผมจะมีความคิดเห็นจาก Status ต้นทางบางส่วนติดมาด้วยนะครับ เพื่ออรรถรสในการอ่าน