พี่สาวและแม่ชอบว่าเราต่อหน้าหลาน พี่และแม่ชอบเห็นเราเป็นเด็กเล็กๆอยู่ได้ เราอยู่ ม.6 อายุ 17 ปี.
ตอนเราเล็กๆเราไม่โกรธแม่กับพี่สาวที่มาว่าเรา หาว่าขี้เกียจบ้าง อย่าทำแบบนี้แบบนั้น ซึ่งตอนเด็กเราก็ฟัง. แต่เมื่อเราโตขึ้นก็มาสั่งแบบเราเป็นเด็กอยู่ พี่สาวและแม่ให้เราทำแบบนี้ แต่เราจะทำอีกอย่างที่เราคิด สุดท้ายผลก็ออกมาเหมือนกัน
หลายครั้งที่พี่สาวและแม่ว่าเราแต่คราวนี้ไม่เหมือนก่อน เพราะเรามีหลานแล้ว พี่สาวจะสอนการบ้านเรา บางครั้งเราก็ทำไม่เป็น พี่สาวมันก็ว่าเราบ้าง ว่าแบบเสียงกระแทก ที่สำคัญตรงนั้นมีหลานอยู่ตรงนั้นด้วย หลานอายุ 2 ขวบ ก็พอรู้เรื่องบ้างแหละ บางครั้งมีทั้งพี่เขยและหลานอยู่ตรงน้ันพร้อมกัน
มีวันนึง พี่สาวและพี่เขยไปงานแต่ง แม่ไปงานศพ เราจึงดูหลาน เราพาหลานไปซื้อข้าวมากิน พอกินเสร็จจึงพาหลานไปอาบน้ำ แต่ตอนอาบนำ้เสร็จหลานไม่ยอมขึ้น จนเราต้องอุ้มแต่หลานดิ้น หลานตกโชดดี ที่เลือดไม่ออก มีแค่รอยช้ำ ที่มือกับขา เพื่อหลานหยุดร้อง เราจึงพาหลานไปเดินเล่นข้างนอก ประมาณสิบห้านาทีได้ พอเข้าบ้านหลานมีตุ่มคล้ายผดขึ้นตรงแก้ม และมีตุ่มเพราะยุงกัด และวันนั้นมีเพื่อนมาหาเราที่บ้านพี่สาว ซึ่งพี่สาวไม่ชอบเพื่อนเผู้หญิงเราคนนี้ ไม่ใช่แค่คนนี้สงสัยทั้งกลุ่มเลยแหละที่พี่สาวไม่ชอบ
ความซวยมาเยือนพี่สาวเห็นรอยช้ำ และผื่น บวกตุ่มยุงกัด แล้วมาวีนใส่ต่อหน้าพี่เขยและหลาน จนแม่รู้เราจึงขอโทษ แต่พี่สาวยังไม่หยุดวีนอีก
เราถึงพูดว่า ตอนปุ่นเด็กๆพี่ยังมาหยิกปุ่นจนเนื้อเขียว พี่สาวบอกว่า มันไม่เหมือนกัน พี่ว่าปุ่นยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ที่พี่ฝากให้ปุ่นดูแลลูกพี่เห็นว่าปุ่นเป็นน้า พี่เลยมีความวางใจ แต่ปุ่นเอาหลานมาแก้แค้น ที่พี่ได้ทำกับปุ่นเอาไว้ เราพูด พี่คิดไปเองปุ่นไม่เคยคิดเอาหลานมาแก้แค้นเลย
พี่สาว ทำไมปุ่นเอาเรื่องตอนเด็กมาพูด พี่หยิกปุ่นเพราะปุ่นไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่สอน เราพูด แม่มาขัดว่า แกอ่ะไม่มีสัมมาคารวะกับคนในบ้าน แกยังอ่ะผิด ยังมาเถียงอีก เราพูด แม่ทีแต่เข้าข้างพี่ พี่ถูกตลอด
มีอีก
หลานจะนับถือเปล่าที่เห็นน้าโดนว่าทุกวัน
ตอนเราเล็กๆเราไม่โกรธแม่กับพี่สาวที่มาว่าเรา หาว่าขี้เกียจบ้าง อย่าทำแบบนี้แบบนั้น ซึ่งตอนเด็กเราก็ฟัง. แต่เมื่อเราโตขึ้นก็มาสั่งแบบเราเป็นเด็กอยู่ พี่สาวและแม่ให้เราทำแบบนี้ แต่เราจะทำอีกอย่างที่เราคิด สุดท้ายผลก็ออกมาเหมือนกัน
หลายครั้งที่พี่สาวและแม่ว่าเราแต่คราวนี้ไม่เหมือนก่อน เพราะเรามีหลานแล้ว พี่สาวจะสอนการบ้านเรา บางครั้งเราก็ทำไม่เป็น พี่สาวมันก็ว่าเราบ้าง ว่าแบบเสียงกระแทก ที่สำคัญตรงนั้นมีหลานอยู่ตรงนั้นด้วย หลานอายุ 2 ขวบ ก็พอรู้เรื่องบ้างแหละ บางครั้งมีทั้งพี่เขยและหลานอยู่ตรงน้ันพร้อมกัน
มีวันนึง พี่สาวและพี่เขยไปงานแต่ง แม่ไปงานศพ เราจึงดูหลาน เราพาหลานไปซื้อข้าวมากิน พอกินเสร็จจึงพาหลานไปอาบน้ำ แต่ตอนอาบนำ้เสร็จหลานไม่ยอมขึ้น จนเราต้องอุ้มแต่หลานดิ้น หลานตกโชดดี ที่เลือดไม่ออก มีแค่รอยช้ำ ที่มือกับขา เพื่อหลานหยุดร้อง เราจึงพาหลานไปเดินเล่นข้างนอก ประมาณสิบห้านาทีได้ พอเข้าบ้านหลานมีตุ่มคล้ายผดขึ้นตรงแก้ม และมีตุ่มเพราะยุงกัด และวันนั้นมีเพื่อนมาหาเราที่บ้านพี่สาว ซึ่งพี่สาวไม่ชอบเพื่อนเผู้หญิงเราคนนี้ ไม่ใช่แค่คนนี้สงสัยทั้งกลุ่มเลยแหละที่พี่สาวไม่ชอบ
ความซวยมาเยือนพี่สาวเห็นรอยช้ำ และผื่น บวกตุ่มยุงกัด แล้วมาวีนใส่ต่อหน้าพี่เขยและหลาน จนแม่รู้เราจึงขอโทษ แต่พี่สาวยังไม่หยุดวีนอีก
เราถึงพูดว่า ตอนปุ่นเด็กๆพี่ยังมาหยิกปุ่นจนเนื้อเขียว พี่สาวบอกว่า มันไม่เหมือนกัน พี่ว่าปุ่นยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ที่พี่ฝากให้ปุ่นดูแลลูกพี่เห็นว่าปุ่นเป็นน้า พี่เลยมีความวางใจ แต่ปุ่นเอาหลานมาแก้แค้น ที่พี่ได้ทำกับปุ่นเอาไว้ เราพูด พี่คิดไปเองปุ่นไม่เคยคิดเอาหลานมาแก้แค้นเลย
พี่สาว ทำไมปุ่นเอาเรื่องตอนเด็กมาพูด พี่หยิกปุ่นเพราะปุ่นไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่สอน เราพูด แม่มาขัดว่า แกอ่ะไม่มีสัมมาคารวะกับคนในบ้าน แกยังอ่ะผิด ยังมาเถียงอีก เราพูด แม่ทีแต่เข้าข้างพี่ พี่ถูกตลอด
มีอีก