กอ่นอื่นผมยอมรับว่ารับไม่ได้กับ พรบ สุดซอยจึงได้ห่างหายไปจากบอรด์ เพื่อคิดทบทวนสิ่งต่างๆที่ผ่านมา
แต่ยังติดตามสถานการณ์ตลอดและเมื่อ รัฐบาลได้ถอนร่างออกไป ถ้าเป็นเหตุผลของสลิ่มคือเพราะถูกกดดัน
แต่เหตุผลของผมอย่างน้อย รัฐบาลก็ฟังเสียงของประชาชน
ถึงคนในรัฐบาลบางคนไม่ให้ เครดิตคนเสื้อแดงเพราะว่า เขามองแต่การเมืองมิได้มองภาพของมวลชน
และกลัวมวลชนของตัวเองเป็นเสื้อแดงกันหมด จนตัวเขาเองไม่สามารถมีมวลชนของตัวเองได้
หากลองคิดทบทวนยอ้นกลับไปถึง บุรุษท่านหนึ่ง นั่นคือเสธแดง เขาก็เคยถูกปฏิเสธจากเวทีเสื้อแดง
แต่เขาก็ทิ้ง อุดมการณ์ และ พี่นอ้งเสื้อแดงไม่ได้ มันเป็นความหว่งใยกัน และเคยได้ยินเสธแดงพูดว่า
ถึงเมิงไม่เอากู แต่กูจะเอาเมิง
นี่เป็นคำพูดของ เสธแดง พูดกับคนเสื้อแดง ถึงแกนนำ แต่กับคนเสื้อแดงเสธพูดว่า พวกคุณสู้กันมาถึงเพียงนี้แล้ว ผมทิ้งพวกคุณไม่ลง
เราเปรียบเหมือน เป็นพี่เป็นน้องกัน เราเป็นคนรว่มชะตากรรมเดียวกัน ผมยังจำได้ในคำพูดของท่าน ขอให้ท่านหลับให้สบาย
แต่เมื่อเรามีรัฐบาลที่เราเลือกมากับมือ ก็ยังไม่หมดการต่อสู้ เพราะฝั่งตรงข้าพยายามทุกวิถีทางในการทำลายมาโดยตลอด
ถ้ามีการเลือกตั้งให่มแล้วพวกเขาชนะ ผมก็ยอมรับเหมือนการเลือกตั้งผู้ว่า กทม แต่ไม่ใช่เช่นนั้น ทุกองค์กร ทุกวิธี พยายามทำลายตลอด
เมื่อเป็นเช่นนั้น ผมมาคิดได้ว่าก็มีแต่คนเสื้อแดงเท่านั้นที่จะนำพา ปกปอ้ง รัฐบาลที่เราเลือกมากับมือ
และพรรคเพื่อไทย ก็คงคิดได้เช่นกันว่า เรามีแค่กันและกัน ไม่ได้มีใครอยู่เคียงข้างที่จะเดินฝ่าฟันไปกับเราดว้ยเลย
ดั่งเช่นคำพูดของเสธแดง
เราเป็นคนรว่มชะตากรรมเดียวกัน
คนเสื้อแดงที่ท้อแท้ ผิดหวัง ลองนึกทบทวนยอ้นกลบไปตอนที่เป็นเสื้อแดง ตอนเริ่มต้น เรามีอะไร
1 เรามีคนหนุนหลังหรือไม่ ไม่มี
2 มีองค์กรอิสระใดให้ความชว่ยเหลือหรือไม่ ไม่มี
3 เรามีรัฐบาลที่เราเลือกมาหรือไม่ ไม่มี
สรุปว่าเราไม่มีอะไรเลย แต่เรามีคนเสื้อแดงที่รว่มแรงรว่มใจกันต่อสู้ฟันฝ่า จนเราได้มีรัฐบาลที่เราเลือกมากับมือ
กระทู้นี้มิได้ชักชวนใครมาเป็นเสื้อแดง แต่ถามถึงความเป็นเสื้อแดงที่อยู่ในตัวคุณ
ผมขอมอบเพลงนี้ให้ เพื่อนๆเสื้อแดงทุกท่าน
และฝากถึงสลิ่มที่รักทุกท่าน เย้ามา ก็หยอกไป แรงมา ก็แรงกลับไปนะจ๊ะ
เราคือ คนเสื้อแดง
แต่ยังติดตามสถานการณ์ตลอดและเมื่อ รัฐบาลได้ถอนร่างออกไป ถ้าเป็นเหตุผลของสลิ่มคือเพราะถูกกดดัน
แต่เหตุผลของผมอย่างน้อย รัฐบาลก็ฟังเสียงของประชาชน
ถึงคนในรัฐบาลบางคนไม่ให้ เครดิตคนเสื้อแดงเพราะว่า เขามองแต่การเมืองมิได้มองภาพของมวลชน
และกลัวมวลชนของตัวเองเป็นเสื้อแดงกันหมด จนตัวเขาเองไม่สามารถมีมวลชนของตัวเองได้
หากลองคิดทบทวนยอ้นกลับไปถึง บุรุษท่านหนึ่ง นั่นคือเสธแดง เขาก็เคยถูกปฏิเสธจากเวทีเสื้อแดง
แต่เขาก็ทิ้ง อุดมการณ์ และ พี่นอ้งเสื้อแดงไม่ได้ มันเป็นความหว่งใยกัน และเคยได้ยินเสธแดงพูดว่า
ถึงเมิงไม่เอากู แต่กูจะเอาเมิง
นี่เป็นคำพูดของ เสธแดง พูดกับคนเสื้อแดง ถึงแกนนำ แต่กับคนเสื้อแดงเสธพูดว่า พวกคุณสู้กันมาถึงเพียงนี้แล้ว ผมทิ้งพวกคุณไม่ลง
เราเปรียบเหมือน เป็นพี่เป็นน้องกัน เราเป็นคนรว่มชะตากรรมเดียวกัน ผมยังจำได้ในคำพูดของท่าน ขอให้ท่านหลับให้สบาย
แต่เมื่อเรามีรัฐบาลที่เราเลือกมากับมือ ก็ยังไม่หมดการต่อสู้ เพราะฝั่งตรงข้าพยายามทุกวิถีทางในการทำลายมาโดยตลอด
ถ้ามีการเลือกตั้งให่มแล้วพวกเขาชนะ ผมก็ยอมรับเหมือนการเลือกตั้งผู้ว่า กทม แต่ไม่ใช่เช่นนั้น ทุกองค์กร ทุกวิธี พยายามทำลายตลอด
เมื่อเป็นเช่นนั้น ผมมาคิดได้ว่าก็มีแต่คนเสื้อแดงเท่านั้นที่จะนำพา ปกปอ้ง รัฐบาลที่เราเลือกมากับมือ
และพรรคเพื่อไทย ก็คงคิดได้เช่นกันว่า เรามีแค่กันและกัน ไม่ได้มีใครอยู่เคียงข้างที่จะเดินฝ่าฟันไปกับเราดว้ยเลย
ดั่งเช่นคำพูดของเสธแดง เราเป็นคนรว่มชะตากรรมเดียวกัน
คนเสื้อแดงที่ท้อแท้ ผิดหวัง ลองนึกทบทวนยอ้นกลบไปตอนที่เป็นเสื้อแดง ตอนเริ่มต้น เรามีอะไร
1 เรามีคนหนุนหลังหรือไม่ ไม่มี
2 มีองค์กรอิสระใดให้ความชว่ยเหลือหรือไม่ ไม่มี
3 เรามีรัฐบาลที่เราเลือกมาหรือไม่ ไม่มี
สรุปว่าเราไม่มีอะไรเลย แต่เรามีคนเสื้อแดงที่รว่มแรงรว่มใจกันต่อสู้ฟันฝ่า จนเราได้มีรัฐบาลที่เราเลือกมากับมือ
กระทู้นี้มิได้ชักชวนใครมาเป็นเสื้อแดง แต่ถามถึงความเป็นเสื้อแดงที่อยู่ในตัวคุณ
ผมขอมอบเพลงนี้ให้ เพื่อนๆเสื้อแดงทุกท่าน
และฝากถึงสลิ่มที่รักทุกท่าน เย้ามา ก็หยอกไป แรงมา ก็แรงกลับไปนะจ๊ะ