ผมมีเรื่องไม่สบายใจอย่างมาก อยากหาที่ระบาย อยากได้เเนวทาง อยากได้ข้อคิดจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวพันทิพหน่อยครับ
ช่วยผมด้วยนะครับ
-------------------------------------------------
เรื่องมีอยู่ว่า เข้ามหาลัยมาปี 1 ใจผมก็อยากจะหาเพื่อนดีดีซักคน ( ผมเป็นพวกหาเพื่อนไม่เน้นปริมาณเเต่เน้นคุณภาพมั้ง ) คือก็คิดว่าจะหาเพื่อนที่จริงใจกับเราซักคนนึง ก็เรียนมมาเรื่อยๆก็ได้อยุ่กับเพื่อนกลุ่มนึงก็ใช้ชีวิตการเรียนด้วยกันจนกลางเทอมก็มีเพื่อนคนนึงที่เขาหนีออกจากกลุ่มนึงเข้ามากลุ่มของผม ผมกับเพื่อนๆก็เอาเข้ากลุ่มก็ไม่ได้รู้นะว่าเขาออกจากกลุ่มเดิมมาทำไม ช่วงเเรกๆเพื่อนคนนี้ก็เข้ามาผมก็เริ่มสนิทละ เพราะมันก็ผมไปไหนมันไปด้วย มันไปไหนผมก็ไปด้วย นั่งเรียนก็นั่งด้วยกัน มีไรก็คุยได้หมดเลย จนผมคิดว่าผมคงจะได้มีเพื่อนดีดีกับเค้าคนนึงละ ไปไปมามามันอยากอยู่หอ ( ซึ่งตอนนั้นผมอยู่หอกับเพื่อนที่ รร. เก่าอยู่เเล้ว ) ผมก็ออกมาอยู่หอกับมัน อันนี้ยอมรับว่าสมัครใจที่จะอยู่ ก็ใช้ชีวิตจนตามปกติ ผมได้วิชาอะไรก็ติว มันได้อะไรก็ติวกันมาตลอด ก็ดีกันอยู่ตลอด จนสองสามปีผ่านมาละ จนผมมารู้ว่าจากผู้หวังดีคนนึงว่า เพื่อนรักผมคนนี้เอาเรื่องไปเล่าให้ฟังว่ากลุ่มที่เขาอยู่ตอนนี้ สภาพเเวดล้อมที่เขาอยู่ตอนนี้ใส่หน้ากาก วันนั้นที่ผมรู้ผมสุดจะอึ้ง ทำไรไม่ถูก พยายามหาข้อดีดีของมันมาลบเรื่องเเบบนี้เเต่ประเด็นคือสิ่งที่มันไปคุยกับผู้หวังดีคนนึงเเล้วบอกว่า สังคมที่มันอยู่ตอนนี้ ( ก็คือผม ) ใส่หน้ากากเข้าหากัน เเข่งกันเรียน ผมก็ไม่รุ้ว่ามันเอาความคิดว่าจากไหน เพราะว่าเกรดล่าสุดที่ออกมานั้นผมได้ห่างมันออกมาอยู่พอควร ผมไม่ได้พูดดีใส่ตัวนะ มันคือเรื่องจริง เวลาผมได้วิชาไรก็ติวให้มันหมดเลยมันต่างหากที่ไม่เอาไรเลย พอผมจะติวให้พักหลังๆชักสีหน้า ทำหน้าเหมือนไม่ต้องการเพื่อนอย่างผม มีหลายครั้งที่ผมเเทบจะกราบมันด้วยซ้ำว่าให้มาอ่านหนังสือ ผมจะติวให้เเต่มันก็เฉยๆมากพักหลังๆนี่เดินไปไหนด้วยกันยังยากเลย อย่าหวังว่าอยู่ในห้องจะคุยกัน ไม่ค่อยจะมี ถามว่าเป็นไรมันก็ไม่บอก เเต่พอผมมารู้เรื่องนี้ที่ว่ามันหาว่าผมใส่หน้ากากผมก็พอจะเข้าใจ ผมถามมันเเล้วว่ายังเหมือนเดิมกับเพื่อนคนนี้หรือปล่าว มันบอกเหมือนเดิม เเต่ทำไมมันเริ่มออกห่างผม ผมพยายามเเล้วที่เข้าหามันตลอดเเต่การที่เข้าหามันกลับกลายเป็นว่าคุณค่าในตัวผมมันไม่มีเลยต้องตามเพื่อนคนคนนึงที่ผมไว้ใจที่สุดเนี้ยนะ ( ใจก็คิดว่ากูไม่ใช่ตุ๊ดนะเว้ยต้องตามผู้ชายอย่างมึ.. อะไรประมานนี้ ) เเต่ผมก็ทำเพราะคิดว่าสิ่งที่มันเคยทำให้ดีดีก็มีมาก มาตอนนี้เเล้วมันเริ่มห่างๆผมเเล้วเเต่ก็อยู่หอด้วยกันอยู่ดี ผมมีเพื่อนเเค่คนเดียวที่คิดว่าจะอยู่กับมันใในการใช้ชีวิตที่มหาลัยได้อย่งจบไปด้วยกัน เเต่วันนี้มันทำให้เห็นอะไรบางอย่างว่าการที่มันคิดไปเองว่าผมใส่หน้ากากหามันกำลังจะไปเนี่ยนะ ถามเพื่อนๆชาวพันทิพครับว่าควรทำไงกับการใช้ชีวิตในมหาลัยอีกตั้งปีครึ่ง หรือมากกว่านั้นเพราะไม่รู้จะจบตามเกณฑ์หรือป่าว ฮ่าๆๆ จนวันนี้มันก็ยังทิ้งผมให้อยู่คนเดียวเลย นั่งด้วยกันเรียนยังไม่หันหน้ามาคุยกันเลยเเต่เพื่อนอีกคนเนี้ยคุยเเบบตะบัน เเต่พอคุยกับผมน้ำเสียงเปลี่ยน ผมถามมาจนวันนี้เเล้วว่าเหมือนเดิมไหมเเต่มันบอกเหมือนเดิม เเล้วถามอีกว่าไว้ใจเหมือนเดิมไหมมันก็บอกไว้ใจ คือผมไปทำไรหรือป่าว คิดไม่ออกจริงๆ ใส่หน้ากากตอนไหนยังอยู่ทุกวันนี้ หาเเนวทางให้ทีครับ หมดปัญญาคิดมากมาสองอาทิตย์ละครับหาทางออกไม่ได้ซักที
ชีวิตมหาลัยที่โดนตราหน้าว่าใส่หน้ากาก
ช่วยผมด้วยนะครับ
-------------------------------------------------
เรื่องมีอยู่ว่า เข้ามหาลัยมาปี 1 ใจผมก็อยากจะหาเพื่อนดีดีซักคน ( ผมเป็นพวกหาเพื่อนไม่เน้นปริมาณเเต่เน้นคุณภาพมั้ง ) คือก็คิดว่าจะหาเพื่อนที่จริงใจกับเราซักคนนึง ก็เรียนมมาเรื่อยๆก็ได้อยุ่กับเพื่อนกลุ่มนึงก็ใช้ชีวิตการเรียนด้วยกันจนกลางเทอมก็มีเพื่อนคนนึงที่เขาหนีออกจากกลุ่มนึงเข้ามากลุ่มของผม ผมกับเพื่อนๆก็เอาเข้ากลุ่มก็ไม่ได้รู้นะว่าเขาออกจากกลุ่มเดิมมาทำไม ช่วงเเรกๆเพื่อนคนนี้ก็เข้ามาผมก็เริ่มสนิทละ เพราะมันก็ผมไปไหนมันไปด้วย มันไปไหนผมก็ไปด้วย นั่งเรียนก็นั่งด้วยกัน มีไรก็คุยได้หมดเลย จนผมคิดว่าผมคงจะได้มีเพื่อนดีดีกับเค้าคนนึงละ ไปไปมามามันอยากอยู่หอ ( ซึ่งตอนนั้นผมอยู่หอกับเพื่อนที่ รร. เก่าอยู่เเล้ว ) ผมก็ออกมาอยู่หอกับมัน อันนี้ยอมรับว่าสมัครใจที่จะอยู่ ก็ใช้ชีวิตจนตามปกติ ผมได้วิชาอะไรก็ติว มันได้อะไรก็ติวกันมาตลอด ก็ดีกันอยู่ตลอด จนสองสามปีผ่านมาละ จนผมมารู้ว่าจากผู้หวังดีคนนึงว่า เพื่อนรักผมคนนี้เอาเรื่องไปเล่าให้ฟังว่ากลุ่มที่เขาอยู่ตอนนี้ สภาพเเวดล้อมที่เขาอยู่ตอนนี้ใส่หน้ากาก วันนั้นที่ผมรู้ผมสุดจะอึ้ง ทำไรไม่ถูก พยายามหาข้อดีดีของมันมาลบเรื่องเเบบนี้เเต่ประเด็นคือสิ่งที่มันไปคุยกับผู้หวังดีคนนึงเเล้วบอกว่า สังคมที่มันอยู่ตอนนี้ ( ก็คือผม ) ใส่หน้ากากเข้าหากัน เเข่งกันเรียน ผมก็ไม่รุ้ว่ามันเอาความคิดว่าจากไหน เพราะว่าเกรดล่าสุดที่ออกมานั้นผมได้ห่างมันออกมาอยู่พอควร ผมไม่ได้พูดดีใส่ตัวนะ มันคือเรื่องจริง เวลาผมได้วิชาไรก็ติวให้มันหมดเลยมันต่างหากที่ไม่เอาไรเลย พอผมจะติวให้พักหลังๆชักสีหน้า ทำหน้าเหมือนไม่ต้องการเพื่อนอย่างผม มีหลายครั้งที่ผมเเทบจะกราบมันด้วยซ้ำว่าให้มาอ่านหนังสือ ผมจะติวให้เเต่มันก็เฉยๆมากพักหลังๆนี่เดินไปไหนด้วยกันยังยากเลย อย่าหวังว่าอยู่ในห้องจะคุยกัน ไม่ค่อยจะมี ถามว่าเป็นไรมันก็ไม่บอก เเต่พอผมมารู้เรื่องนี้ที่ว่ามันหาว่าผมใส่หน้ากากผมก็พอจะเข้าใจ ผมถามมันเเล้วว่ายังเหมือนเดิมกับเพื่อนคนนี้หรือปล่าว มันบอกเหมือนเดิม เเต่ทำไมมันเริ่มออกห่างผม ผมพยายามเเล้วที่เข้าหามันตลอดเเต่การที่เข้าหามันกลับกลายเป็นว่าคุณค่าในตัวผมมันไม่มีเลยต้องตามเพื่อนคนคนนึงที่ผมไว้ใจที่สุดเนี้ยนะ ( ใจก็คิดว่ากูไม่ใช่ตุ๊ดนะเว้ยต้องตามผู้ชายอย่างมึ.. อะไรประมานนี้ ) เเต่ผมก็ทำเพราะคิดว่าสิ่งที่มันเคยทำให้ดีดีก็มีมาก มาตอนนี้เเล้วมันเริ่มห่างๆผมเเล้วเเต่ก็อยู่หอด้วยกันอยู่ดี ผมมีเพื่อนเเค่คนเดียวที่คิดว่าจะอยู่กับมันใในการใช้ชีวิตที่มหาลัยได้อย่งจบไปด้วยกัน เเต่วันนี้มันทำให้เห็นอะไรบางอย่างว่าการที่มันคิดไปเองว่าผมใส่หน้ากากหามันกำลังจะไปเนี่ยนะ ถามเพื่อนๆชาวพันทิพครับว่าควรทำไงกับการใช้ชีวิตในมหาลัยอีกตั้งปีครึ่ง หรือมากกว่านั้นเพราะไม่รู้จะจบตามเกณฑ์หรือป่าว ฮ่าๆๆ จนวันนี้มันก็ยังทิ้งผมให้อยู่คนเดียวเลย นั่งด้วยกันเรียนยังไม่หันหน้ามาคุยกันเลยเเต่เพื่อนอีกคนเนี้ยคุยเเบบตะบัน เเต่พอคุยกับผมน้ำเสียงเปลี่ยน ผมถามมาจนวันนี้เเล้วว่าเหมือนเดิมไหมเเต่มันบอกเหมือนเดิม เเล้วถามอีกว่าไว้ใจเหมือนเดิมไหมมันก็บอกไว้ใจ คือผมไปทำไรหรือป่าว คิดไม่ออกจริงๆ ใส่หน้ากากตอนไหนยังอยู่ทุกวันนี้ หาเเนวทางให้ทีครับ หมดปัญญาคิดมากมาสองอาทิตย์ละครับหาทางออกไม่ได้ซักที