“ มีเรื่องเมื่อครั้ง กล้ากระหม่อมบวช ซึ่งติดจะขัน จะเก็บมาเล่าถวายอีกเรื่องหนึ่ง คือ เมื่อเกล้ากระหม่อมบวชนั้น
ได้ตั้งใจรักษากาย วาจา ใจ ให้เป็นพระ พ้นอาบัติทั้งปวง ความปฏิบัติเป็นไปได้สมปรารถนา
แต่มาวันหนึ่ง เจ้ากรรมจริงๆ เดินกลับจากบิณฑบาต พอถึงแถวหน้า "ศาลเจ้าพ่อเสือ" พบคนขอทานตาบอด
นั่งร้องเอง สีซอเอง อยู่ข้างถนน
ตามที่ควรเป็นแล้ว ดนตรีของคนขอทานนั้นควรจะไม่น่าฟัง แต่ที่ไหนได้ นี่อะไร มันช่างไพเราะดีเสียเหลือเกิน
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบการเล่นดนตรี ที่ไพเราะจับใจเหมือนคราวนั้นเลย เล่นเอา ลืมสติ หย่อนฝีเท้าก้าวเดินช้าๆ
ฟังเสียงสำเหนียกการบรรเลง จนพ้นมาด้วยความเสียใจ โกยเอาอาบัติไปพอแรง ”
บทความบางส่วนจาก จดหมายเวรตอบโต้ ระหว่าง สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ กับสมเด็จฯ กรมพระยา
ดำรงราชานุภาพ เนื้อหาส่วนใหญ่ จะทรงแสดงความรู้ด้านต่างๆ ทั้งขนบธรรมเนียมประเพณี ศิลปะ วัฒนธรรม รวบรวม
พิมพ์เป็นหนังสือ "สาส์นสมเด็จ"
สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ "สมเด็จครู นายช่างใหญ่แห่งสยาม " ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จ
พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับพระสัมพันธวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงพรรณราย ประสูติเมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ.2406
พระนามเดิม "พระองค์เจ้าจิตรเจริญ" เมื่อมีพระชนมายุครบผนวช โปรดให้ทำพิธีผนวช จำพรรษาที่วัดบวรนิเวศวิหาร
ในพุทธศักราช 2427
สมเด็จเจ้าฟ้านริศฯ ทรงมีพระปรีชาทรงมีความรู้ความสามารถด้านการช่าง สร้างสรรค์งานศิลปกรรมอย่างยอดเยี่ยมจนได้รับ
การยกย่องเป็น “นายช่างใหญ่แห่งสยาม” ผลงานการออกแบบที่แสดงพระอัจริยภาพของพระองค์อย่างยิ่งคือ การออกแบบ
พระอุโบสถวัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม พระอุโบสถวัดราชาธิวาส พระอุโบสถวัดพระปฐมเจดีย์ อนุสาวรีย์ทหารอาสาสงครามโลก
ครั้งที่ 1 และแบบพระเมรุเจ้านายหลายพระองค์ เช่น พระเมรุมาศพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พระเมรุมาศสมเด็จพระศรี
พัชรินทราบรมราชินีนาถ พระเมรุสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส เป็นต้น
นอกจากนี้ ยังทรงมีความรู้ความสามารถด้านดนตรี ทั้งดนตรีไทยและดนตรีสากล โดยเฉพาะดนตรีไทย ทรงเล่นเครื่องดนตรี
ได้หลายชนิด ทรงพระนิพนธ์เพลงไว้หลายเพลง ที่มีชื่อเสียงมากคือ เพลงเขมรไทรโยค และยังมีเพลงออกทะเล เพลงมหาชัย
พระนิพนธ์บทละครดึกดำบรรพ์เรื่องสังข์ทอง เรื่องคาวี เรื่องสังข์ศิลป์ชัย เป็นต้น
คนขอทานตาบอด ร้องเพลงอย่างไร ทำให้สมเด็จเจ้าฟ้าฯ ถึงกับต้อง “โกยเอา อาบัติ ไปพอแรง”
~o~o~O.. กระทู้ห้องไร้สังกัด ..O~o~o~ _ - _ " ยินเสียงสังขารา " _ - _~o~o~O..O~o~o~
ได้ตั้งใจรักษากาย วาจา ใจ ให้เป็นพระ พ้นอาบัติทั้งปวง ความปฏิบัติเป็นไปได้สมปรารถนา
แต่มาวันหนึ่ง เจ้ากรรมจริงๆ เดินกลับจากบิณฑบาต พอถึงแถวหน้า "ศาลเจ้าพ่อเสือ" พบคนขอทานตาบอด
นั่งร้องเอง สีซอเอง อยู่ข้างถนน
ตามที่ควรเป็นแล้ว ดนตรีของคนขอทานนั้นควรจะไม่น่าฟัง แต่ที่ไหนได้ นี่อะไร มันช่างไพเราะดีเสียเหลือเกิน
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพบการเล่นดนตรี ที่ไพเราะจับใจเหมือนคราวนั้นเลย เล่นเอา ลืมสติ หย่อนฝีเท้าก้าวเดินช้าๆ
ฟังเสียงสำเหนียกการบรรเลง จนพ้นมาด้วยความเสียใจ โกยเอาอาบัติไปพอแรง ”
บทความบางส่วนจาก จดหมายเวรตอบโต้ ระหว่าง สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ กับสมเด็จฯ กรมพระยา
ดำรงราชานุภาพ เนื้อหาส่วนใหญ่ จะทรงแสดงความรู้ด้านต่างๆ ทั้งขนบธรรมเนียมประเพณี ศิลปะ วัฒนธรรม รวบรวม
พิมพ์เป็นหนังสือ "สาส์นสมเด็จ"
สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ "สมเด็จครู นายช่างใหญ่แห่งสยาม " ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จ
พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับพระสัมพันธวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงพรรณราย ประสูติเมื่อวันที่ 28 เมษายน พ.ศ.2406
พระนามเดิม "พระองค์เจ้าจิตรเจริญ" เมื่อมีพระชนมายุครบผนวช โปรดให้ทำพิธีผนวช จำพรรษาที่วัดบวรนิเวศวิหาร
ในพุทธศักราช 2427
สมเด็จเจ้าฟ้านริศฯ ทรงมีพระปรีชาทรงมีความรู้ความสามารถด้านการช่าง สร้างสรรค์งานศิลปกรรมอย่างยอดเยี่ยมจนได้รับ
การยกย่องเป็น “นายช่างใหญ่แห่งสยาม” ผลงานการออกแบบที่แสดงพระอัจริยภาพของพระองค์อย่างยิ่งคือ การออกแบบ
พระอุโบสถวัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม พระอุโบสถวัดราชาธิวาส พระอุโบสถวัดพระปฐมเจดีย์ อนุสาวรีย์ทหารอาสาสงครามโลก
ครั้งที่ 1 และแบบพระเมรุเจ้านายหลายพระองค์ เช่น พระเมรุมาศพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พระเมรุมาศสมเด็จพระศรี
พัชรินทราบรมราชินีนาถ พระเมรุสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส เป็นต้น
นอกจากนี้ ยังทรงมีความรู้ความสามารถด้านดนตรี ทั้งดนตรีไทยและดนตรีสากล โดยเฉพาะดนตรีไทย ทรงเล่นเครื่องดนตรี
ได้หลายชนิด ทรงพระนิพนธ์เพลงไว้หลายเพลง ที่มีชื่อเสียงมากคือ เพลงเขมรไทรโยค และยังมีเพลงออกทะเล เพลงมหาชัย
พระนิพนธ์บทละครดึกดำบรรพ์เรื่องสังข์ทอง เรื่องคาวี เรื่องสังข์ศิลป์ชัย เป็นต้น
คนขอทานตาบอด ร้องเพลงอย่างไร ทำให้สมเด็จเจ้าฟ้าฯ ถึงกับต้อง “โกยเอา อาบัติ ไปพอแรง”