เริ่มเลยเลยนะครับ เรื่องราวของผมเพิ่งจะเกิดมาได้ไม่นานนี้เอง คือผมคบกับแฟนของผมประมาณ 10 ปีได้ครับ จากเรียน มัธยม จนจบ และเข้า
มาทำงานก็ยังคบกันอยู่ แฟนผมเป็นคนค่อนข้างเงียบนิดหนึ่ง ตลอดเวลาที่คบกันมาก็ปกติดีครับ ในช่วงปีที่ 1 - 6 พอมาปีที่ 7 เริ่มมีเรื่องเกือบได้
เลิกลากันไป แต่ผมก็ง้อเะอสำเร็จ ยอมรับว่าตอนนั้นผมเสียใจมาก และช่วงปีที่7นั้น ผมได้พาญาติผู้ใหญ่ไปสู่ขอแฟนของผม แต่กลับไม่ได้รับคำตอบรับที่ดี และทางพ่อแม่ฝ่ายแฟนผมให้รอปีหน้า ถึงจะพร้อมด้วยอะไรหลายๆอย่างและผ่านมา 3 ปี เงียบเรายังคงไม่ได้แต่งงานกันแต่เราก็ยังนัดเจอกันเหมือนเดิม เห็นแฟนผมพูดเปรยๆว่าน่าจะได้แต่ง ปีหน้า 57 แต่ก็ไม่ทันแล้วครับดังเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ และก็เข้ามาสู่ปีที่ 10 ที่เริ่มมีปญหาชัดเจน
( ลืมบอกไปครับว่าผมกับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันครับ ซึ่งผมจะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง) ปัญหาที่ว่าคือ ช่วงปีที่ 10 ที่เราคบกันแฟนผมเริ่มมีท่า
ทีที่เปลี่ยนไป เริ่มคุยกับคนอื่นทางอินเตอร์เน็ต เริ่มโมโหมากขึ้น ทำอะไรไม่พอใจชอบวีนใส่ผม ทั้งที่เป็นเรื่องที่ผมทำมาตลอดทั้ง 10 ปีที่คบกันมา และครั้งแตกหักครั้งที่ 2 ก็เกิดขึ้นมาจนได้ ผมจับได้ว่าแฟนผมคุยกับชายคนอื่น ทั้งที่นอนข้างๆผมยังแอบคุยโทรศัพท์กัน ผมได้ยินทุกคำพูดแต่ผมทำเป็นยังหลับอยู่ ตื่นมาตอนเช้าก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร ผมก็ทำตัวตามปกติ
และเขาก็จะแชทคุยกันอยู่ตลอด โดยไม่ค่อยสนใจผมเลย มีครั้งหนึ่งผมไปเที่ยวกับแฟน ซึ่งผมเป็นคนขับรถให้ ก็มีผู้ชายคนนั้นโทรมาถามแฟนผมว่า ไปเที่ยวกับใครหรอ แฟนผมเลยตอบไปว่า มากับเพื่อน 3-4 คน ผมละเงิบเลยครับ ทั้งๆที่มากับผม 2 คน แต่ผมก็ไม่ว่าอะไร ใจร่มๆเข้าไว้
ที่นี้พอกลับมาที่พักหลังจากที่เรากลับจากไปเที่ยวมาแล้ว ช่วงจังหวะแฟนผมลงไป เซเว่น ผมเลยเอาไอแพด ที่แชทกับคนนั้นมาอ่าน ผมนี้เหมือนโดนสตั้นไป 3 วิ คนนั้นน่าจะแก่กว่าผมหลายปีอยู่นะครับ เผอิญแฟนผมพบเขาทางเกมส์ออนไลน์ครับ ที่แฟนผมคุยอยู่มี 2 คน
มีอยู่ประโยคหนึ่ง ที่เขาพุดกับแฟนผมว่า คิดกับแฟนผมแค่น้องสาว ถ้าอยู่ด้วยกันคงทำอะไรไม่ลง แค่นอนกอดเฉยๆ ผมเชื่อตายละ
นี่แค่ประโยคสนทนา ที่ผมเอามาเล่า คนนั้นยังขอนอนกับแฟนผมเลย แต่แฟนผมไม่ตอบเห็นแฟนผมคุยกับเขาในเฟส ตอนดึกๆก็มี เกือบตี 3 ตี4 พอคุยกับผมช่วง 4 ทุ่มบอกว่าง่วง พอแฟนผมกลับมาผมตบะแตกแต่ยังคงไว้ด้วยเหตุผล
ก็มีการพูดคุยกับแฟนของผม สรุปที่พูดคุยกันคือ แฟนผมบอกว่า เขาเหงา ที่คุยกันก็แค่เพื่อน ไม่มีอะไร ผมก็ขอร้องว่า ให้หยุดคุยกัน และหยุดเล่นเกมส์ออนไลน์นั้น แฟนผมก็ตอบตกลง (แต่ผมเจ็บมากครั้งนี้ คิดว่าความเชื่อใจในตัวแฟนผมหายไปหมดและครับ)
แตกหักครั้งที่ 3 ผมให้โอกาสแฟนผมตลอด ผ่านมาประมาณ 3 เดือน หลักจากเกิดเรื่องแตกหักครั้งที่ 2 ในช่วง 1-2 เดือนนั้นก็ปกติ ไม่มีการคุยกัน หรือแแอบคุยไม่รู้ หลังๆจากเกิดเรื่องผมยอมรับว่า เราห่างกันมากขึ้น ไม่ค่อยสนใจกันเหมือนเดิม พอเดือนที่3 มาพบกัน ช่วง วันหยุด
เพราะผมทำงานหยุด เสาร์ - อาทิตย์ ฟฤติกรรมเดิมๆเริ่มกลับมาอีก ยิ่งมากกว่าตอนที่มีเรื่องครั้งที่ 2 อีกครับ ทั้งแชท ทั้งคุย ทั้งเล่นเกมส์จนดึก ปล่อยผมนอนคนเดียว (ตลอดเวลา3 เดือนผมซ้อมทำใจตลอดมาว่าซักวันเขาไปจากผมแน่) ผมก็ไม่พูดอะไร ยอมเขาต่อไป
และแล้ววันที่ผมไม่อยากให้มันมาถึงก็มาถึงจนได้ แฟนผมไม่มาหาผมเหมือนเช่นเคยในวันหยุด โดยหลายสาเหตุ และบอกกับผมว่าไป กทม
ผมก็ไม่ว่าอะไร ตอนไปผมก็คุยเฟสไปตามปกติ ว่าถึงไหนแล้ว พอถึงตอนกลางวัน แฟนผมก็ไปเที่ยว สวนสยาม กับเพื่อน 3 คน เท่าที่เห็นโพสในเฟสนะครับ และมีเพื่อน ในเฟส ไปถามว่าไปเที่ยวกับใคร มีเพื่อนของแฟนผมที่ไปเที่ยวด้วยกันโพสขึ้นมาว่า ไปกับผุ้ชาย 2-3 คน
และเพื่อนหญิง 2 คน ผมก็เลยทำเป็นโกรธ ไม่ยอมคุยอะไรไป ไม่โทรไป ไม่ติดต่อ แฟนผมเขาก็ไม่โทรมา พอตอนค่ำ ๆ แฟนผมโพส ว่า
มาออกเดท และถ่ายภาพสถานที่นั้นมาด้วย แต่ไม่มีตัวบุคคลอยู่ในภาพ ทำให้ผมคิดไปต่างๆนาๆ
( ปกติผมโทรบอกรักแฟน ผมทุกวันก่อนนอน เริ่มจากคบกันใหม่ๆ เขาขอให้ผมบอกรักก่อนนอน 3 เดือน ก็เลยเลยตามเลยมาเป็นบอกรักทุกวัน 10 ปี ผมก็ยังบอกรักแฟนผมเหมือนเดิม)
แล้วผมก็ไม่โทรไปหาแฟนผม ไม่เฟสไป แต่แฟนผมกลับโพสลงอินตาแกรม ว่า ผมไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ถ้างั้นหาคนใหม่ดีกว่าประมาณนี้
และแฟนผมก็หายไปเลย บล็อคเบอร์โทรของผม ลบเฟสออกจากผม ทุกอย่างทุกการติดต่อ ผมงง มากครับ แทนที่ผมจะเป็นฝ่ายโกรธเค้านะครับ แต่เค้ากลับหายไปเลย ผมไม่ได้คุยอะไรด้วยเลย ไม่รู้เหตุผลด้วยซ้ำ ว่าเพราะอะไร ถ้าอยากไปก็มาคุยกันดีๆ ผมยอมให้ไปเสมอ ถ้าเธอมีความสุขกับมัน
จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังติดต่อไม่ได้เลยครับ
ปกติแฟนผมชอบเล่นพันทิป เผื่อถ้าเค้ามาอ่านเจอนะครับ
ผมอยากบอกว่าจะเงียบหายไปด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ขอให้ไปดีนะครับ ขอให้มีความสุข ผมขออโหสิกรรม กับทุกๆเรื่องที่ผ่านมา ผมไม่โกรธ ผมให้อภัยทุกอย่าง ที่ตัวเองได้ทำกับเขาไว้ คงเป็นเวรกรรม ของเค้าเอง อยากบอกว่า เขาจะเข็มแข็งมากที่สุด เราคงหมดเวรกรรมต่อกันและ ถึงออกมาเป็นแบบนี้
สุดท้ายขอให้เจอคนดีๆ รักตัวเองมากๆละกันนะ
ฉันไม่ดีหรือเธอไปมีรักใหม่
มาทำงานก็ยังคบกันอยู่ แฟนผมเป็นคนค่อนข้างเงียบนิดหนึ่ง ตลอดเวลาที่คบกันมาก็ปกติดีครับ ในช่วงปีที่ 1 - 6 พอมาปีที่ 7 เริ่มมีเรื่องเกือบได้
เลิกลากันไป แต่ผมก็ง้อเะอสำเร็จ ยอมรับว่าตอนนั้นผมเสียใจมาก และช่วงปีที่7นั้น ผมได้พาญาติผู้ใหญ่ไปสู่ขอแฟนของผม แต่กลับไม่ได้รับคำตอบรับที่ดี และทางพ่อแม่ฝ่ายแฟนผมให้รอปีหน้า ถึงจะพร้อมด้วยอะไรหลายๆอย่างและผ่านมา 3 ปี เงียบเรายังคงไม่ได้แต่งงานกันแต่เราก็ยังนัดเจอกันเหมือนเดิม เห็นแฟนผมพูดเปรยๆว่าน่าจะได้แต่ง ปีหน้า 57 แต่ก็ไม่ทันแล้วครับดังเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ และก็เข้ามาสู่ปีที่ 10 ที่เริ่มมีปญหาชัดเจน
( ลืมบอกไปครับว่าผมกับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันครับ ซึ่งผมจะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง) ปัญหาที่ว่าคือ ช่วงปีที่ 10 ที่เราคบกันแฟนผมเริ่มมีท่า
ทีที่เปลี่ยนไป เริ่มคุยกับคนอื่นทางอินเตอร์เน็ต เริ่มโมโหมากขึ้น ทำอะไรไม่พอใจชอบวีนใส่ผม ทั้งที่เป็นเรื่องที่ผมทำมาตลอดทั้ง 10 ปีที่คบกันมา และครั้งแตกหักครั้งที่ 2 ก็เกิดขึ้นมาจนได้ ผมจับได้ว่าแฟนผมคุยกับชายคนอื่น ทั้งที่นอนข้างๆผมยังแอบคุยโทรศัพท์กัน ผมได้ยินทุกคำพูดแต่ผมทำเป็นยังหลับอยู่ ตื่นมาตอนเช้าก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร ผมก็ทำตัวตามปกติ
และเขาก็จะแชทคุยกันอยู่ตลอด โดยไม่ค่อยสนใจผมเลย มีครั้งหนึ่งผมไปเที่ยวกับแฟน ซึ่งผมเป็นคนขับรถให้ ก็มีผู้ชายคนนั้นโทรมาถามแฟนผมว่า ไปเที่ยวกับใครหรอ แฟนผมเลยตอบไปว่า มากับเพื่อน 3-4 คน ผมละเงิบเลยครับ ทั้งๆที่มากับผม 2 คน แต่ผมก็ไม่ว่าอะไร ใจร่มๆเข้าไว้
ที่นี้พอกลับมาที่พักหลังจากที่เรากลับจากไปเที่ยวมาแล้ว ช่วงจังหวะแฟนผมลงไป เซเว่น ผมเลยเอาไอแพด ที่แชทกับคนนั้นมาอ่าน ผมนี้เหมือนโดนสตั้นไป 3 วิ คนนั้นน่าจะแก่กว่าผมหลายปีอยู่นะครับ เผอิญแฟนผมพบเขาทางเกมส์ออนไลน์ครับ ที่แฟนผมคุยอยู่มี 2 คน
มีอยู่ประโยคหนึ่ง ที่เขาพุดกับแฟนผมว่า คิดกับแฟนผมแค่น้องสาว ถ้าอยู่ด้วยกันคงทำอะไรไม่ลง แค่นอนกอดเฉยๆ ผมเชื่อตายละ
นี่แค่ประโยคสนทนา ที่ผมเอามาเล่า คนนั้นยังขอนอนกับแฟนผมเลย แต่แฟนผมไม่ตอบเห็นแฟนผมคุยกับเขาในเฟส ตอนดึกๆก็มี เกือบตี 3 ตี4 พอคุยกับผมช่วง 4 ทุ่มบอกว่าง่วง พอแฟนผมกลับมาผมตบะแตกแต่ยังคงไว้ด้วยเหตุผล
ก็มีการพูดคุยกับแฟนของผม สรุปที่พูดคุยกันคือ แฟนผมบอกว่า เขาเหงา ที่คุยกันก็แค่เพื่อน ไม่มีอะไร ผมก็ขอร้องว่า ให้หยุดคุยกัน และหยุดเล่นเกมส์ออนไลน์นั้น แฟนผมก็ตอบตกลง (แต่ผมเจ็บมากครั้งนี้ คิดว่าความเชื่อใจในตัวแฟนผมหายไปหมดและครับ)
แตกหักครั้งที่ 3 ผมให้โอกาสแฟนผมตลอด ผ่านมาประมาณ 3 เดือน หลักจากเกิดเรื่องแตกหักครั้งที่ 2 ในช่วง 1-2 เดือนนั้นก็ปกติ ไม่มีการคุยกัน หรือแแอบคุยไม่รู้ หลังๆจากเกิดเรื่องผมยอมรับว่า เราห่างกันมากขึ้น ไม่ค่อยสนใจกันเหมือนเดิม พอเดือนที่3 มาพบกัน ช่วง วันหยุด
เพราะผมทำงานหยุด เสาร์ - อาทิตย์ ฟฤติกรรมเดิมๆเริ่มกลับมาอีก ยิ่งมากกว่าตอนที่มีเรื่องครั้งที่ 2 อีกครับ ทั้งแชท ทั้งคุย ทั้งเล่นเกมส์จนดึก ปล่อยผมนอนคนเดียว (ตลอดเวลา3 เดือนผมซ้อมทำใจตลอดมาว่าซักวันเขาไปจากผมแน่) ผมก็ไม่พูดอะไร ยอมเขาต่อไป
และแล้ววันที่ผมไม่อยากให้มันมาถึงก็มาถึงจนได้ แฟนผมไม่มาหาผมเหมือนเช่นเคยในวันหยุด โดยหลายสาเหตุ และบอกกับผมว่าไป กทม
ผมก็ไม่ว่าอะไร ตอนไปผมก็คุยเฟสไปตามปกติ ว่าถึงไหนแล้ว พอถึงตอนกลางวัน แฟนผมก็ไปเที่ยว สวนสยาม กับเพื่อน 3 คน เท่าที่เห็นโพสในเฟสนะครับ และมีเพื่อน ในเฟส ไปถามว่าไปเที่ยวกับใคร มีเพื่อนของแฟนผมที่ไปเที่ยวด้วยกันโพสขึ้นมาว่า ไปกับผุ้ชาย 2-3 คน
และเพื่อนหญิง 2 คน ผมก็เลยทำเป็นโกรธ ไม่ยอมคุยอะไรไป ไม่โทรไป ไม่ติดต่อ แฟนผมเขาก็ไม่โทรมา พอตอนค่ำ ๆ แฟนผมโพส ว่า
มาออกเดท และถ่ายภาพสถานที่นั้นมาด้วย แต่ไม่มีตัวบุคคลอยู่ในภาพ ทำให้ผมคิดไปต่างๆนาๆ
( ปกติผมโทรบอกรักแฟน ผมทุกวันก่อนนอน เริ่มจากคบกันใหม่ๆ เขาขอให้ผมบอกรักก่อนนอน 3 เดือน ก็เลยเลยตามเลยมาเป็นบอกรักทุกวัน 10 ปี ผมก็ยังบอกรักแฟนผมเหมือนเดิม)
แล้วผมก็ไม่โทรไปหาแฟนผม ไม่เฟสไป แต่แฟนผมกลับโพสลงอินตาแกรม ว่า ผมไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ถ้างั้นหาคนใหม่ดีกว่าประมาณนี้
และแฟนผมก็หายไปเลย บล็อคเบอร์โทรของผม ลบเฟสออกจากผม ทุกอย่างทุกการติดต่อ ผมงง มากครับ แทนที่ผมจะเป็นฝ่ายโกรธเค้านะครับ แต่เค้ากลับหายไปเลย ผมไม่ได้คุยอะไรด้วยเลย ไม่รู้เหตุผลด้วยซ้ำ ว่าเพราะอะไร ถ้าอยากไปก็มาคุยกันดีๆ ผมยอมให้ไปเสมอ ถ้าเธอมีความสุขกับมัน
จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังติดต่อไม่ได้เลยครับ
ปกติแฟนผมชอบเล่นพันทิป เผื่อถ้าเค้ามาอ่านเจอนะครับ
ผมอยากบอกว่าจะเงียบหายไปด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ขอให้ไปดีนะครับ ขอให้มีความสุข ผมขออโหสิกรรม กับทุกๆเรื่องที่ผ่านมา ผมไม่โกรธ ผมให้อภัยทุกอย่าง ที่ตัวเองได้ทำกับเขาไว้ คงเป็นเวรกรรม ของเค้าเอง อยากบอกว่า เขาจะเข็มแข็งมากที่สุด เราคงหมดเวรกรรมต่อกันและ ถึงออกมาเป็นแบบนี้
สุดท้ายขอให้เจอคนดีๆ รักตัวเองมากๆละกันนะ