ดู Ano Hana ในช่วงว่างงานพอดี

ลาออกจากที่ทำงานเก่า มีแพลนจะไปสอบใบขับขี่ พอดู Ano Hana แล้วอิน รู้สึกว่าแผลในใจมันลึกมาก ไม่ใช่เรื่องอกหักหรืออะไร แต่แท้จริงแล้วเป็นคนขี้เกียจ แถมเรียนจบมาในสาขาที่ไม่ชอบ ความรู้กลวงๆ เวลาไปสมัครงานก็หัดแต่โปรแกรมที่จำเป็น ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ จริงๆแล้วอยากเป็นนักแต่งเพลง นักดนตรี แต่ฐานะยากจนแต่เด็ก กีตาร์ก็เพิ่งซื้อเองเมื่อไม่นานมานี้ ยังไม่มีเวลาหัด เพราะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านเอง รู้สึกว่าแผลในใจตัวเอง คือไม่อยากทำงาน หรือได้ทำในสิ่งที่รัก แต่มันเป็นไปไม่ได้ อีกอย่าง พอนึกถึงสเปคของสาวที่ชอบ รู้สึกว่าหายาก ถึงขนาดให้ตอบว่าชอบใคร ดาราคนไหน ยังตอบไม่ได้ เพราะเจอมาเยอะ ทั้งดีและไม่ดี แต่ก็รู้สึกว่ายังไม่ใช่ สงสัยจะเริ่มก้าวเข้าสู่โลก2Dซะแล้ว

ก่อนดูเรื่องนี้คิดว่าเม็มมะจะมาแนวเหงาๆ ตอนแรกพระเอกไม่เห็น ค่อยๆคุยกับเพื่อนจนรื้อฟื้นความทรงจำแท้ๆ นี่มาป่วนในบ้านตั้งแต่ตอนแรกเลย พากย์ไทยพากย์ดีมาก หวังว่าภาคมูวี่จะแฮปปี้เอนดิ้ง รบกวนอย่าสปอยล์นะครับ