[วันอังคารกลับบ้านกลับช่อง] ขอ 1 ประโยคระบายความในใจหน่อยครับ

ไปงานแต่งเพื่อนที่เป็นเหมือนน้องสาวคนเล็ก ผู้ให้ผมลอกข้อสอบวิชาชีวะวิทยาจนจบ ม.ปลายมาได้ เหมือนย้อยเวลากลับไปสมัยช่วงชีวิตที่คิดว่าสนุกที่สุดอีกครั้ง ไม่ได้เจอเพื่อนสนิทครบแก็งค์มานานมากแล้ว ครั้งสุดท้ายที่ครบองค์ประชุมก็ตอนจบมหาลัยมั้ง หลายปีผ่านไปแต่ละคนก็หน้าตาเปลี่ยนไป มีตูนี่แหละแย่ลงเรื่อยๆ555+

วันแรกนอนตี 5 วันที่สองนอนเช้าแหม่มเบยยย ไม่รุจะคุยไรกันนักหนา กลับมาเจ้านี้ก็ตื่นตี 5 เพราะมีคนเอาของมาส่ง

ปล.กลุ่มเพื่อนที่สนิทที่สุดของแต่ละคนส่วนมาก ไม่ ม.ต้นก็ ม.ปลายละมั้ง อย่างว่ามหาลัยมันตัวใครตัวเผือกไปหน่อย