ดาวหาง   คือ วัตถุชนิดหนึ่งในระบบสุริยะที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ มีส่วนที่ระเหิดเป็นแก๊สเมื่อเข้าใกล้ดวงอาทิตย์
ทำให้เกิดชั้นฝุ่นและแก๊สที่ฝ้ามัวล้อมรอบ และทอดเหยียดออกไปภายนอกจนดูเหมือนหาง
ซึ่งเป็นปรากฏการณ์จากการแผ่รังสีของดวงอาทิตย์ไปบนนิวเคลียสของดาวหาง นิวเคลียส
หรือ . . . . . . ใจกลางดาวหางเป็น "ก้อนหิมะสกปรก" ประกอบด้วยน้ำแข็ง คาร์บอนไดออกไซด์
มีเทน แอมโมเนีย และมีฝุ่นกับหินแข็งปะปนอยู่ด้วยกัน มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางตั้งแต่ไม่กี่กิโลเมตร
ไปจนถึงหลายสิบกิโลเมตร (จากวิกิพีเดีย)



ขอถามว่า  อย่างดาวหางฮัลเลย์ จะมีวงโคจร ทุก 60 ปี คือตอนที่โคจรเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ มันจะเสีย มวลไป นิวเคลียส
ระเหิดกลายเป้นหางอย่างที่เห็น มวลมันต้องลดลง อย่างน้อยก็ทุก ๆ 60ปี (โคจรมาล้านรอบ ก็แค่ 60ล้านปีเอง)

ซึงมวลมันต้องลดลงเรื่อยๆ แล้วมันไปเอามวลมาเพิ่มจากใหนครับ  ตอนที่มันโคจร ออกนอก สุริยจักรวาล มวลมันเพิ่มขึ้น
มาได้ยังไง เช่นถ้านิวเคลียส มันประกอบด้วยน้ำแข็ง เอาน้ำแข็งมาจากไหน หรือพวก คาร์บอน มีเทน แอมโมเนีย มันมาจับที่

นิวเคลียสได้ยังไง  เช่น ก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ ทีมันละลายไปแล้ว แล้วเอากลับเข้าไปในช่องฟรีสของตู้เย็นอีก
ถ้าในช่องฟรีสนั้น ไม่มีไอน้ำ น้ำแข็งก้อนนั้น มันก็ไม่มีทางใหญ่ขึ้นได้ แต่นี่เป็น อวกาศที่ว่างเปล่า ไม่ใช่ชั้นบรรยากาศ
ของดาวเคราะห์ เลยสงสัยว่าดาวหาง มันเอาวัตถุดิบมาจากไหน ในการเพิ่มมวลของตัวเอง. . . . . .  คงไม่งงกับคำถามนะครับ