แนะนำเท่าที่ผมเคยเจอมาละกัน
ทั้งหมดที่เล่าเริ่มเมื่อเดือนเจ็ดปึนี้เอง

เสื้อควรแขนยาว ผูกไทน์ได้ควรผูก
รองเท้าหนังไร้ลวดลาย ขัดให้สะอาด ใส่ถุงเท้า
ผมแต่งทรงให้เรียบร้อย
ความสะอาดหัวจรดเท้าดูให้ดี

ควรรู้ว่าบริษัททำเกี่ยวกับอะไร
เราทำตำแหน่งไหน

ตอบให้เป็นตัวเอง แต่ตอบอย่างฉลาด ตอบเอาใจ เสแสร้งพองาม
อะไรแหลได้แหล เอาให้พอดูดี อย่าเยอะ



ผมโดนสัมภาษณ์มาทั้งหมด
ที่แรก สัมภาษณ์ได้ทุเรศในความรู้สึกผมมาก
พยายามดูถูก กดดัน  คนสัมภาษณ์ดูไม่มืออาชีพเลย
ทั้งคำพูด ท่าทาง การแต่งกาย
คุยกันเกือบชั่วโมง.
ไม่ได้ที่นี้

ที่สอง. สัมภาษณ์ ถามตรงจุด โป้งๆๆ. สิบนาทีจบ
ไม่ได้ที่นี้

ที่สาม ก็ตรงจุด ห้านาทีจบ  คนที่มาผ่านทุกคน เหมือนหลอกไปทำงาน

ที่สี่ ถามกดดันอีกละ บอกว่าเราอยู่ไกลอย่างนั้น อย่างนี้
จะมาไหวหรอ. อ้าว ก่อนมาคุย ไม่ดูใบสมัครเรอะว่าบ้านผมอยู่ไหน
ตอนสอบข้อเขียนบอกให้ทำใกล้บ้าน
วันสัมภาษณ์มาย้อนเราซะงั้น. คิดว่าเราต้องง้อคุณหรอ คิดผิดละ

ที่ห้า คุยกันสิบนาที ผมได้งานเลย
ถามแค่ไม่กี่คำ. บริษัทมีสาขาอยู่หลายประเทศ
เงินเดือนดีที่สุด ในที่สัมภาษณ์มา

ที่หก. สัมภาษณ์สามด่าน จะเยอะไปไหน
เรื่องมากสุดๆ คนของเราต้องมีคุณภาพงั้นงี้
อยากจะขาก. แล้วมาประจาน คุณภาพอะไร ถามไม่เคยได้เรื่อง

ที่ปัจจุบัน ถามผมแค่ว่า คิดว่าไหวไหม
ถ้าไหวมาเลย. เงินเดือนขั้นต่ำสองเท่าของทุกบริษัทที่ผมเคยสัมภาษณ์มา
หยุดเสาร์ อาทิตย์และวันตามธนาคาร
ถ้าเดือนไหนผมขยันก็รับเละ ขยันทำสักปี ถอยรถอีโค่คาเงินสดได้เลย
ไม่ใช่งานขายอะไรทั้งสิ้น. คนทำอาชีพนี้น้อย

จากที่เล่ามา. ผมก็ไม่รู้ว่าแต่ละที่  เค้าคิดอะไรกัน
บางที่สัมภาษณ์กดดันสุดๆ และดูถูกจนบางครั้งผมว่ามันเกินขอบเขตไปแล้ว


ผมเรียนเจ็ดปี จบช้ามาก. เกรดห่วย. คณะที่คนจบเยอะมากกกก ม เปิด
ไม่เคยทำงานแบบจริงจัง ประสบการณ์ศูนย์
แต่ผมก็เลือกงานที่ผลตอบแทนดีได้  
แต่เครียดและเหนื่อยเข้าขั้นสาหัส

บ่นมาเยอะ หวังว่ามีประโยชน์สักเสี้ยวก็ยังดี