Golden Thread....
- ส่วนตัวด้ายทองคำ มองการเมืองรอบนี้ เรื่องนิรโทษสุดซอย หรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียกกัน.....ว่า มันเหมือนอ่านนิทานเวตาล....ท่านๆ เคยอ่านกันไหม
- ฤาษีผู้มีพระคุณ กับพระราชา ได้ใช้ให้พระราชาไปหิ้วศพ พวกผีเวตาลออกจากส่วนลึกของป่าช้าอันน่าสะพรึงกลัว ออกมาให้พระฤาษี....
- พระราชาก็รับงานนี้มาด้วยใจห้าวหาญ เดินเข้าป่าช้ารกชัก ไปหิ้วศพผีเวตาลมา....นึกไม่ถึงว่า พวกเวตาลมันมีฤทธิ์ทางปาก.....
- ระหว่างอยู่บนบ่า ของพระราชา พวกห่าเวตาล มันจะเล่านิทานเรื่องต่างๆ โน่นนี่นั่น ให้พระราชาผู้ปราดเปรื่องทางความคิด ให้หลงคิด หลงจมกับการใช้ความคิดอ่าน กับปัญหาต่างๆ ที่เวตาลมันจะสร้างมาสะกิดต่อมความคิดของพระราชา....
- พระราชา ก็ไม่รู้ในทีแรกว่า หากตอบปัญหา หรือพูดอะไรแม้แต่นิดเดียว ผีเวตาลมันจะออกฤทธิ์เหาะเหินหายกลับไป ที่ในป่าช้าลึกตามเดิม....
- พระราชาก็หลงวนเวียน เดินกลับไปเอาศพพวกผีห่าเวตาล ออกมาอีกครั้ง แล้วก็โดนสะกิดความคิดให้ตอบแบบนี้อยู่ร่ำไป เวตาลมันก็เหาะกลับไปป่าช้าใหม่ อยู่หลายครั้งหลายครา.....จนในที่สุด...
- พระราชา คิดถึงเป้าหมาย ที่ต้องทำให้สำเร็จ ว่าต้องพาซากศพ พวกผีเวตาลกลับไปให้ฤาษี จึงรวบรวมสติมั่น แล้วตั้งใจเลิกใช้ความคิด อันดาษดื่น ไปตอบปัญหาพวกผีเวตาล....จึงสามารถทำภารกิจ พาผีเวตาลกลับไปหาฤาษีได้สำเร็จ.....
ด้ายทองคำ ขอแสดงความเห็นแบบตรงๆ สั้นๆ ว่า นักการเมืองไทย กลุ่มใหญ่มีแดง ฟ้า ทั้งหมดนั้น ไม่สนหน้าไหน ก็คือ ผีห่าเวตาล.....
ต่างกรรม ต่างวาระ ความเหมือนที่แตกต่าง เหมือนตรงเลวหมดเหมือนกัน ต่างตรงการแสดงออก.....ก็แค่นั้น
ประชาชน เปรียบดั่งพระราชา เพียงแค่ตั้งสติ อย่าไปหลงคิดหลงตาม ความคิดอ่าน ของพวกผีห่าเวตาลเหล่านั้น ก็จบ.....งานเราๆ ของประชาชนก็จะสำเร็จ บ้านเมืองจักสงบเรียบร้อย.....ดูที่ตัวเราเอง.....อย่าดูที่เรื่องเล่าต่างๆ จากพวกผีห่าเวตาล.....ก็ จบ...
....แล้วเกี่ยวอะไรกับหุ้น.....ด้ายทองคำ สะกิดสั้นๆ.....ดุผลประกอบการ.....ของหุ้น ดูธุรกิจที่บริษัทนั้นทำ.....
ย้ำสุดท้ายสั้นๆ.....อย่าดูที่เวตาล มันพูดอะไร....เพราะสุดท้าย มันจะเหาะกับไปที่เดิม ซึ่งก็คือกำพืดเดิมๆ ของมัน ทั้งตัวสีแดง และตัวสีฟ้า ซึ่งซากศพเหล่านั้น มันไม่ได้สร้างประโยชน์อะไร ให้ผองเรา.....ประ ชา ชน.
ด้ายทองคำ พร่ำหุ้น การเมือง นิทานเวตาล
- ส่วนตัวด้ายทองคำ มองการเมืองรอบนี้ เรื่องนิรโทษสุดซอย หรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียกกัน.....ว่า มันเหมือนอ่านนิทานเวตาล....ท่านๆ เคยอ่านกันไหม
- ฤาษีผู้มีพระคุณ กับพระราชา ได้ใช้ให้พระราชาไปหิ้วศพ พวกผีเวตาลออกจากส่วนลึกของป่าช้าอันน่าสะพรึงกลัว ออกมาให้พระฤาษี....
- พระราชาก็รับงานนี้มาด้วยใจห้าวหาญ เดินเข้าป่าช้ารกชัก ไปหิ้วศพผีเวตาลมา....นึกไม่ถึงว่า พวกเวตาลมันมีฤทธิ์ทางปาก.....
- ระหว่างอยู่บนบ่า ของพระราชา พวกห่าเวตาล มันจะเล่านิทานเรื่องต่างๆ โน่นนี่นั่น ให้พระราชาผู้ปราดเปรื่องทางความคิด ให้หลงคิด หลงจมกับการใช้ความคิดอ่าน กับปัญหาต่างๆ ที่เวตาลมันจะสร้างมาสะกิดต่อมความคิดของพระราชา....
- พระราชา ก็ไม่รู้ในทีแรกว่า หากตอบปัญหา หรือพูดอะไรแม้แต่นิดเดียว ผีเวตาลมันจะออกฤทธิ์เหาะเหินหายกลับไป ที่ในป่าช้าลึกตามเดิม....
- พระราชาก็หลงวนเวียน เดินกลับไปเอาศพพวกผีห่าเวตาล ออกมาอีกครั้ง แล้วก็โดนสะกิดความคิดให้ตอบแบบนี้อยู่ร่ำไป เวตาลมันก็เหาะกลับไปป่าช้าใหม่ อยู่หลายครั้งหลายครา.....จนในที่สุด...
- พระราชา คิดถึงเป้าหมาย ที่ต้องทำให้สำเร็จ ว่าต้องพาซากศพ พวกผีเวตาลกลับไปให้ฤาษี จึงรวบรวมสติมั่น แล้วตั้งใจเลิกใช้ความคิด อันดาษดื่น ไปตอบปัญหาพวกผีเวตาล....จึงสามารถทำภารกิจ พาผีเวตาลกลับไปหาฤาษีได้สำเร็จ.....
ด้ายทองคำ ขอแสดงความเห็นแบบตรงๆ สั้นๆ ว่า นักการเมืองไทย กลุ่มใหญ่มีแดง ฟ้า ทั้งหมดนั้น ไม่สนหน้าไหน ก็คือ ผีห่าเวตาล.....
ต่างกรรม ต่างวาระ ความเหมือนที่แตกต่าง เหมือนตรงเลวหมดเหมือนกัน ต่างตรงการแสดงออก.....ก็แค่นั้น
ประชาชน เปรียบดั่งพระราชา เพียงแค่ตั้งสติ อย่าไปหลงคิดหลงตาม ความคิดอ่าน ของพวกผีห่าเวตาลเหล่านั้น ก็จบ.....งานเราๆ ของประชาชนก็จะสำเร็จ บ้านเมืองจักสงบเรียบร้อย.....ดูที่ตัวเราเอง.....อย่าดูที่เรื่องเล่าต่างๆ จากพวกผีห่าเวตาล.....ก็ จบ...
....แล้วเกี่ยวอะไรกับหุ้น.....ด้ายทองคำ สะกิดสั้นๆ.....ดุผลประกอบการ.....ของหุ้น ดูธุรกิจที่บริษัทนั้นทำ.....
ย้ำสุดท้ายสั้นๆ.....อย่าดูที่เวตาล มันพูดอะไร....เพราะสุดท้าย มันจะเหาะกับไปที่เดิม ซึ่งก็คือกำพืดเดิมๆ ของมัน ทั้งตัวสีแดง และตัวสีฟ้า ซึ่งซากศพเหล่านั้น มันไม่ได้สร้างประโยชน์อะไร ให้ผองเรา.....ประ ชา ชน.