เรื่องของคนกินเผ็ด : เหตุเกิดที่ร้านอาหาร

ปรกติเป็นคนชอบกินอาหารรสเผ็ด ถ้ามื้อไหนไม่มีของเผ็ดถึงกับกินข้าวไม่ลง
พวกแกงนี่เวลาทานจะตักน้ำแกงทานตามไปด้วย ส้มตำก็ต้องแยกสั่ง ปูปลาร้าพริก 15 เม็ดไม่ใส่น้ำตาล ซดน้ำเรียบ ฟิน!!

    วันนึง ไปกินข้าวร้านตามสั่งเจ้าประจำร้านตึกแถวหัวมุม ปรกติจะมีเฮียเจ้าของร้านเป็นคนทำ รอบนี้เห็นมีแม่ครัวคนใหม่ยืนอยู่หน้าเตา
เราก็สั่งไปตามความเคยชิน
    “กะเพราเนื้อ ไข่ดาวพริกหมดร้าน”  
“จดไว้เลยค่ะ หลายคิวหน่อยนะคะ ”  จดเสร็จแล้วก็เดินเข้าไปนั่งรอทานในร้านตามปรกติ
สักพักเริ่มรู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจ พร้อมๆกับเสียงจาม และไอ ของคนที่นั่งอยู่ในร้านทุกโต๊ะขนาดบางโต๊ะต้องวิ่งออกไปนอกร้านเพราะน้ำตาไหล
    แล้วเฮียก็วิ่งออกมา
    “เมริงทำอะไรน่ะ แบบนี้ใครเขาจะแดรกของได้”
    เสียงสวนทันที
    “เมริงก็แหกตาดูสิ พี่คนโน้นเขาสั่งพริกหมดร้าน”  โยนโพยให้ดูแล้วชี้มาในสุด พร้อมสายตาคนทั้งร้าน
    หลังจากนั้น ได้ยินเฮียบ่นพึมพำต่อ แต่จขกท.ออกอาการคล้ายหน้ามืดไม่รับรู้อะไรอีก นั่งตัวลีบกินผัดกะเพราจ้านนั้นด้วยความฟิน!!

ปล.เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แม่ครัวคนนั้นคงจะเป็นเมียเฮีย เพราะสามารถสวนกลับจนเฮียหงอยได้