กระทู้แนวนี้ แนวเช๊คอายุ แนวเรโทร...ต้องถามป้าบุญรอด นะคะ

เรื่องนี้เป็นวรรณกรรมของ วานิช จรุงกิจอนันต์ เป็นเรื่องของขบวนการค้ามนุษย์ ลักลอบค้าแรงงานเด็กจากต่างชาติ นำเด็กๆเหล่านั้นมาทำงานและทรมานจนปางตาย เด็กหญิงชาวเขมรคนหนึ่ง โหยหาอิสรภาพ โหยหาหนทางกลับบ้าน แต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากส่งจิตไปกบัตุ๊กตาตัวที่เธอทำมากับมือ เธอรักและผูกพันกับตุ๊กตาตัวนั้นมาก ร่างกายและวิญญาณของเธอกำลังแผ่วลงๆจากการทารุณกรรมณของขบวนการโฉด ในขณะที่ตุ๊กตาตัวนั้นถูกส่งออกขายสู๋ตลาด

คุณพ่อ คุณแม่ของน้องแป้ง พาน้องแป้งออกมาเดินเที่ยวช๊อปปิ้งตามปกติ จนน้องแป้งได้เจอกับตุ๊กตาตัวนี้...เรื่องราวของการสื่อสัมผัสจิตระหว่างจิตใจที่สวยงามบริสุทธิ์ของเด็กวัยอนุบาล กับ พี่ตุ๊กตาที่สื่อผ่านกันได้ เรื่องราวความหลอน สยองขวัญก็เกิดขึ้นต่างๆมากมาย คุณพ่อคุณแม่เห็นน้องแป้งหมกหมุ่นอยู๋กับพี่ตุ๊กตาทั้งวันทั้งคืน พูดคุยกับตุ๊กตา แอบเห็นพี่ตุ๊กตามาเดินล่นตามลำพังในบ้าน จนคุณพ่อและคุณแม่ต้องพาน้องแป้งไปปรึกษาจิตแพทย์ จิตแพทย์จึงแนะนำให้คุณพ่อและคุณแม่แยกน้องแป้ง และ ตุ๊กตาออกจากกัน โดยแอบนำเอาตุ๊กตาไปทิ้ง แต่ตุ๊กตาก็เดินทางกลับบ้านมาหาแป้งจนเจอได้อีก

จนแล้วตนรอดคุณพ่อคุณแม่ ก็แอบเอาตุ๊กตาไปทิ้งไกลๆ จนน้องแป้งและตุ๊กตาไม่สามารถสื่อใจถึงกันได้ แต่ทว่ามีเด็กหญิงอีกคนหนึ่งเก็บตุ๊กตาตัวนี้มาเป็นของเล่นต่อ และเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นซ้ำรอยเช่นเดียวกับกรีของน้องแป้ง ในระหว่างนั้นน้องแป้งเฝ้าภาวนาคร่ำครวญหาพี่ตุ๊กตา จนมาหาเจอว่าพี่ตุ๊กตาอยู่กับเด็กหญิงคนนี้ ทั้งสองครอบครัวได้มารู้จักกันเพราะตุ๊กตาเป้นสื่อ และพ่อแม่ของเด็กทั้งสองคนซึ่งเจอสภาพเดียวกันคือลูกคุยอยู๋กับตุ๊กตา ครั้นพาไปพบจิตแพทย์อยู่เรื่อยๆ เหมือนทุกอย่างไม่ดีขึ้น จนในที่สุดผู้ใหญ่ถึงต้องยอมรับฟังความของเด็กๆทั้งสอง...เรื่องราวของการไขปริศนาจึงเริ่มต้นขึ้น