ขออนุญาติไม่ใส่ข้อความสปอยล์นะครับ
เริ่มเรื่องมาพระเอกก็ตรงไปสะพานทันทีเพื่อระลึกความทรงจำจากภาพเก่า
ตัดฉากเพลงเปิดมาพบกับการเจอกับคากะ โควโกะ และก็ถูกปฏิเสธจากการสารภาพรักเมื่อตอนที่แล้วจากคำพูดที่ว่า เป็นเพื่อนที่ดีกันตลอดไป ^^" พร้อมส่งมอบไอเท็มแห่งมิตรภาพให้กับบันริ
ทั้งคู่มาพบกับลินดา และบังเอิญเจอยานะซังที่ร้านๆนึง เพื่อพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับการลงทะเบียนเรียน จากนั้นลินดาก็ถามทั้งคู่เรื่องชมรม โควโกะเลยตอบรับทั้งๆที่ไม่ถามความเห็นบันริซักคำ พร้อมกับความสงสัยของบันริที่ว่า
ลินดาต้องรู้ว่าตนเป็นใคร แต่ทำไมถึงยังทำท่าทางปกติมาตลอด
เปิดตัวกับสมาชิกในชมรมพร้อมกับการฝึกซ้อมเต้น สาวที่เพอเฟคทุกอย่าง แต่เต้นไม่เป็น ...
ต่อมามีการระบายกันกลางถนน แล้วก็เข้ามายังร้านกาแฟร้านหนึ่ง พูดเรื่องลินดา ซึ่งโควโกะอยากเป็นอย่างลินดา และสงสัยว่ารุ่นพี่ในชมรมต้องชอบลินดาแน่ๆ (ถ้าผมเป็นบันริ ผมได้ลุกขึ้นไปตบแหง) ส่วนบันริก็ได้เปิดเผยแล้วกับโควโกะว่าตนแก่กว่า คากะ 1 ปี ซึ่งเป็นรุ่นเดียวกับลินดา
ฉากโควโกะฟองกาแฟติดจมูก บันริควักไอเท็มแห่งมิตรภาพมา + กับ โควโกะเริ่มเขิน รู้สึกดีกับไอเท็มที่โควโกะให้ไปแล้วบันริใช้
หลังจากนั้นบันริได้ย้อนอดีตตัวเองสมัยความจำเสื่อมอยู่โรงพยาบาล บันริเห็นแสงไฟอยู่บริเวณต้นไม้นอกโรงพยาบาล บันริสงสัยแล้วได้แอบหนีออกมา วิ่งไม่ระวังจนตกมาจากที่สูง ได้เจอกับลินดาสมัยผมยาว ลินดาค่อนข้างตกใจ บันริพูดว่าไม่ต้องตกใจ เพราะแค่สงสัยว่าแสงที่ตนเห็นคือแสงอะไรเลยออกมาหาคำตอบ ลินดาบอกว่าตนมาหาเพื่อนที่อยู่โรงพยาบาลนี้แต่เข้าไปเยี่ยมไม่ได้ ทำได้แค่ดูจากภายนอก ทั้งคู่พูดคุยกันซักพักจนบันริพูดว่า อยากไปโตเกียวจะได้หลุดพ้นจากที่นี่ซักที ลินดาก็พูดทันทีว่า มาเรียนต่อที่โตเกียวสิ จะได้มาหาฉันไง บันริดีใจพร้อมกับขอบคุณลินดาที่มอบแสงสว่างนำทางให้บันริได้เป็นอิสระถึงแม้ว่าแสงนั้นจะไม่ได้ส่องมาหาตนก็ตาม
ตัดกลับมาปัจจุบัน บันริได้ดูรูปอีกครั้งพร้อมกับแน่ใจแล้วว่า คนที่เคยเจอคือลินดา แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมถึงยังทำตัวปกติได้ทุกครั้ง
สุดท้ายวิญญาณเก่าของบันริได้ปรากฏตัวแล้วพูดขึ้นมาว่า ร่างกายหยาบของตนที่สูญเสียความทรงจำ ไม่มีทางรู้หรอกว่า ที่จริงแล้ว ลินดาสำคัญสำหรับฉัน(บันริคนเก่า)ขนาดไหน ...
จบตอนที่ 5 ฉากกำลังเครียดๆ เจอ ED โควโกะไปนี่เซ็งมากมาย.. หายเครียดทันที
แต่เริ่มรู้สึกแล้วว่า โควโกะที่เพ้อเจ้อมากมายตอนนี้ เริ่มรู้สึกถึงยานะน้อยลง พร้อมกับย้ำอยู่นั่นแหละว่าเป็นเพื่อนๆๆๆ กับบันริ ขอให้มันเป็นไปตลอดเหอะ !
ภาพสุดท้ายกับการที่ต้องเลือกระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ...
2 เลยได้ไหม ???
[Spoil+ภาพประกอบ] Golden Time 05# เขาสำคัญสำหรับฉัน ..
เริ่มเรื่องมาพระเอกก็ตรงไปสะพานทันทีเพื่อระลึกความทรงจำจากภาพเก่า
ตัดฉากเพลงเปิดมาพบกับการเจอกับคากะ โควโกะ และก็ถูกปฏิเสธจากการสารภาพรักเมื่อตอนที่แล้วจากคำพูดที่ว่า เป็นเพื่อนที่ดีกันตลอดไป ^^" พร้อมส่งมอบไอเท็มแห่งมิตรภาพให้กับบันริ
ทั้งคู่มาพบกับลินดา และบังเอิญเจอยานะซังที่ร้านๆนึง เพื่อพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับการลงทะเบียนเรียน จากนั้นลินดาก็ถามทั้งคู่เรื่องชมรม โควโกะเลยตอบรับทั้งๆที่ไม่ถามความเห็นบันริซักคำ พร้อมกับความสงสัยของบันริที่ว่า
ลินดาต้องรู้ว่าตนเป็นใคร แต่ทำไมถึงยังทำท่าทางปกติมาตลอด
เปิดตัวกับสมาชิกในชมรมพร้อมกับการฝึกซ้อมเต้น สาวที่เพอเฟคทุกอย่าง แต่เต้นไม่เป็น ...
ต่อมามีการระบายกันกลางถนน แล้วก็เข้ามายังร้านกาแฟร้านหนึ่ง พูดเรื่องลินดา ซึ่งโควโกะอยากเป็นอย่างลินดา และสงสัยว่ารุ่นพี่ในชมรมต้องชอบลินดาแน่ๆ (ถ้าผมเป็นบันริ ผมได้ลุกขึ้นไปตบแหง) ส่วนบันริก็ได้เปิดเผยแล้วกับโควโกะว่าตนแก่กว่า คากะ 1 ปี ซึ่งเป็นรุ่นเดียวกับลินดา
ฉากโควโกะฟองกาแฟติดจมูก บันริควักไอเท็มแห่งมิตรภาพมา + กับ โควโกะเริ่มเขิน รู้สึกดีกับไอเท็มที่โควโกะให้ไปแล้วบันริใช้
หลังจากนั้นบันริได้ย้อนอดีตตัวเองสมัยความจำเสื่อมอยู่โรงพยาบาล บันริเห็นแสงไฟอยู่บริเวณต้นไม้นอกโรงพยาบาล บันริสงสัยแล้วได้แอบหนีออกมา วิ่งไม่ระวังจนตกมาจากที่สูง ได้เจอกับลินดาสมัยผมยาว ลินดาค่อนข้างตกใจ บันริพูดว่าไม่ต้องตกใจ เพราะแค่สงสัยว่าแสงที่ตนเห็นคือแสงอะไรเลยออกมาหาคำตอบ ลินดาบอกว่าตนมาหาเพื่อนที่อยู่โรงพยาบาลนี้แต่เข้าไปเยี่ยมไม่ได้ ทำได้แค่ดูจากภายนอก ทั้งคู่พูดคุยกันซักพักจนบันริพูดว่า อยากไปโตเกียวจะได้หลุดพ้นจากที่นี่ซักที ลินดาก็พูดทันทีว่า มาเรียนต่อที่โตเกียวสิ จะได้มาหาฉันไง บันริดีใจพร้อมกับขอบคุณลินดาที่มอบแสงสว่างนำทางให้บันริได้เป็นอิสระถึงแม้ว่าแสงนั้นจะไม่ได้ส่องมาหาตนก็ตาม
ตัดกลับมาปัจจุบัน บันริได้ดูรูปอีกครั้งพร้อมกับแน่ใจแล้วว่า คนที่เคยเจอคือลินดา แต่ก็ยังสงสัยว่าทำไมถึงยังทำตัวปกติได้ทุกครั้ง
สุดท้ายวิญญาณเก่าของบันริได้ปรากฏตัวแล้วพูดขึ้นมาว่า ร่างกายหยาบของตนที่สูญเสียความทรงจำ ไม่มีทางรู้หรอกว่า ที่จริงแล้ว ลินดาสำคัญสำหรับฉัน(บันริคนเก่า)ขนาดไหน ...
จบตอนที่ 5 ฉากกำลังเครียดๆ เจอ ED โควโกะไปนี่เซ็งมากมาย.. หายเครียดทันที
แต่เริ่มรู้สึกแล้วว่า โควโกะที่เพ้อเจ้อมากมายตอนนี้ เริ่มรู้สึกถึงยานะน้อยลง พร้อมกับย้ำอยู่นั่นแหละว่าเป็นเพื่อนๆๆๆ กับบันริ ขอให้มันเป็นไปตลอดเหอะ !
ภาพสุดท้ายกับการที่ต้องเลือกระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ...
2 เลยได้ไหม ???