เรามีแฟนคบกันมา ปีกว่าค่ะ เราทำงานประจำ เงินเดือนหมื่นกว่าบาท ส่วนแฟนเรา ทำงานวิศวะ เงินเดือนสามหมื่นกว่า ฐานะของเราก็ไม่ค่อยจะดีเพราะต้องมีเงินส่งที่บ้านทุกเดือน บางเดือนไม่มีเงินเก็บก็มีค่ะ เราก็พยายามหารายได้เสริม โดยการขายของหลังเลิกงาน บ้าง คือเราทำงาน เก้าโมงเช้าถึงห้าทุ่มนะค่ะ ขายของกลางคืนต่อก็ เที่ยงคืนกว่า ตอนนี้มีปัญหาเรื่องเทศกิจค่ะ เค้ากำลังจัดระเบียบพ่อค้าแม่ค้า เลยไม่ได้ขาย เราก็คิดว่าจะทำโน้นทำนี้ ทำยังไงให้มีรายได้เสริม ตอนแรกเราทำกำไรพาสเทลขาย แต่ไม่รุ่งค่ะ เพราะคนขายกันเต็มไปหมด บวกกับค่าของราคา 20 บาทแต่ค่าส่ง ปาไป 50 บาท คนซื้อคิดว่าไม่คุ้ม เลยไม่ได้สั่งกัน เปลี่ยนไหม่ มาเป็นของเล่นกระต่ายที่ทำจากไม้ มีปัญหากับคนงานค่ะ ผลิตช้า สั่งของไปหนึ่งอาทิตย์ได้ของมา เกือบเดือน ถ้าเป็นแบบนี้ มีปัญหากับลูกค้าแน่นอนค่ะ เปลี่ยนอีกค่ะ ล่าสุดได้มีลูกค้าฝรั่งมาให้เป็นคนเดินของ ได้กำไรแค่ ร้อยละ 5 บาท ของยอดซื้อ ถึงได้น้อยแค่ไหนก็ทำค่ะ เพราะคิดว่า เก็บไปมันก็เยอะเอง แล้วตอนนี่เรามีความคิดจะทำ ปั้นดินญี่ปุ่น เพราะเรามีฝีมือเรื่องงานแฮนด์เมค ศิลปะ ความชอบส่วนตัวเราอยู่แล้ว เราเลยคิดจะทำขาย แต่เงินทุนเรามีไม่มาก ล่าสุดเรามีเงินเหลืออยู่ 500 เราก็พยายามหาสูตรการผสมแป้ง ทำยังไงให้ออกมาเป็นดินญี่ปุ่น เพราะดินญี่ปุ่นมีราคาแพง ทำออกมาแล้วจะขายคุ้มไหม เราก็เอาเงินที่เหลืออยู่ 500 ของเรา ไปตามหาของ แล้วเอามาลองทำ ทำออกมาใช้ได้ไม่ได้บ้าง แต่เราก็ไม่ท้อนะ ปั้นออกมาดินแตกบ้าง เสียบ้าง จนวันนี้ผสมสำเร็จแล้วค่ะ แต่เรื่องที่มีปัญหากับแฟนบ่อยมากที่สุด คือความไม่ไว้ใจของเรา เพราะคิดว่าแฟนเรามีคนอื่นตลอดเวลา
เราเข้าใจค่ะ ว่าคบกันต้องมีความเชื่อใจกัน แต่ก็ต้องทำให้เราเห็นด้วยนะค่ะว่า คุณซื่อสัตย์กับเราหรือป่าว แฟนเราสังคมไม่เหมือนกับเราค่ะ อันนี้ก็คือปัญหาสำคัญ ที่บางเรื่องเรารับไม่ได้ในการเที่ยวของเค้า เพราะเค้ากินเหล้ากับเพื่อนฝูง กลับบ้านดึก เราไม่ไว้ใจเพราะเค้ามีประวัติที่ไม่ดีมา ทะเลาะกันประจำ เรื่องนี้ ความไม่ไว้ใจของเรา ล่าสุด เราได้ข่าวว่าเค้าจะไปทำงานต่างประเทศสองปี เราเสียใจค่ะ เพราะเรากลัวเค้าจะมีคนอื่น แต่เราก็เข้าใจ ว่าเต้าก็อยากมีอนาคตที่ดี มีการงานที่ดี แต่เราแค่ทำใจไม่ได้ ว่าจะไม่เจอหน้าแฟนสองปี จากที่เคยเจอทุกอาทิตย์ เราก็เลยเครียดใหญ่ ร้องให้มาสองวัน เราก็บอกเค้าไม่ไปได้ไหม เรากลัวเค้ามีคนอื่น เค้าว่าเรา ทำไมต้องมาคิดแต่เรื่องผู้หญิง ทำไมไม่เอาสมองไปนั่งคิดถึงอนาคตตัวเองบ้าง ทำไมเรียงลำดับไม่ถูกว่าอันไหนสำคัญ
ใครมันจะไปมีคนอื่นได้ตลอดเวลา ทำไมสมองมีแต่เรื่องแบบนี้ ไม่น่าใากอนาคตไว้ด้วยจริงๆ เราจุกค่ะ แล้วก็น้อยใจ เหมือนเราให้ความสำคัญเค้ามาก จนลืมตัวเรา เค้าพูดเหมือนเราทำอะไรไม่เป็น เรื่องอนาคตเรา คงไม่สวยเหมือนเค้า เพราะด้วยฐานะทางบ้านของเรา ไม่ใช่คนมีเงิน บ้านก็อาศัยเค้าอยู่ เงินลงทุนไม่ได้มีเงินเก็บเป็นแสนๆ มีอย่างมากก็แค่ไม่ถึงพัน ถ้าพูดถึงอนาคตของเรา คงไม่สวยงามเหมือนเค้า แต่เราก็ไม่ได้นั่งนอนเฉยๆนิค่ะ เราพยายามหาโน้นนี้ทำ ทำไมเค้าไม่คิดบ้างว่า นี้คืออนาคตของเราบ้าง ถึงเริ่มต้นมันอาจจะยังไม่สวยงาม ขายยังไม่ได้ กำไรยังมองไม่เห็น แต่เราแค่คิดว่า ถ้าทำในสิ่งที่เราชอบ สักวันต้องออกมาดี เรื่องราคา เราไม่ใช่คนขายของแพง แบบขายชิ้นเดียวอยู่ได้เป็นชาติแบบนั้น เราอยากขายของเด็กนักเรียน แล้วเค้ามีกำลังเท่าไหร่ในการซื้อของๆเรา เราคิดแบบนี้เราผิดไหมค่ะ เค้ากลับมองว่าเรา ไปใส่ใจเค้าจนไม่เห็นอนาคตตัวเอง เราเสียใจค่ะ ถ้าเราอยู่เฉยๆงานการไม่ทำ ไม่ส่งเงินพ่อแม่ใช้ ถ้าเราไม่คิดอยากก้าวหน้า เราจะไม่คิดอะไรเลยค่ะ แต่เราทำดีที่สุดแล้วนิค่ะ ต้นทุนเราได้มาแค่นี้ เราก็ทำได้แค่นี้ เดี๋ยวมันก็มีขึ้นมาเองไม่ใช่หรอค่ะ
เราผิดเองค่ะ ที่เรารักเค้ามาก จนไม่อยากให้เค้าไปไกลจากเรา เพราะเราคิดถึงเค้า แต่ถ้าเค้าเลือกจะไปจริงๆ เราคงห้ามอะไรเค้าไม่ได้ เพราะอนาคตคือของเค้า
ขอโทษนะค่ะ ถ้าข้อความนี้รกบอรด์ เพียงแค่อยากระบายค่ะ
โดนแฟนด่าว่า ไม่มีศักยภาพทางความคิด
เราเข้าใจค่ะ ว่าคบกันต้องมีความเชื่อใจกัน แต่ก็ต้องทำให้เราเห็นด้วยนะค่ะว่า คุณซื่อสัตย์กับเราหรือป่าว แฟนเราสังคมไม่เหมือนกับเราค่ะ อันนี้ก็คือปัญหาสำคัญ ที่บางเรื่องเรารับไม่ได้ในการเที่ยวของเค้า เพราะเค้ากินเหล้ากับเพื่อนฝูง กลับบ้านดึก เราไม่ไว้ใจเพราะเค้ามีประวัติที่ไม่ดีมา ทะเลาะกันประจำ เรื่องนี้ ความไม่ไว้ใจของเรา ล่าสุด เราได้ข่าวว่าเค้าจะไปทำงานต่างประเทศสองปี เราเสียใจค่ะ เพราะเรากลัวเค้าจะมีคนอื่น แต่เราก็เข้าใจ ว่าเต้าก็อยากมีอนาคตที่ดี มีการงานที่ดี แต่เราแค่ทำใจไม่ได้ ว่าจะไม่เจอหน้าแฟนสองปี จากที่เคยเจอทุกอาทิตย์ เราก็เลยเครียดใหญ่ ร้องให้มาสองวัน เราก็บอกเค้าไม่ไปได้ไหม เรากลัวเค้ามีคนอื่น เค้าว่าเรา ทำไมต้องมาคิดแต่เรื่องผู้หญิง ทำไมไม่เอาสมองไปนั่งคิดถึงอนาคตตัวเองบ้าง ทำไมเรียงลำดับไม่ถูกว่าอันไหนสำคัญ
ใครมันจะไปมีคนอื่นได้ตลอดเวลา ทำไมสมองมีแต่เรื่องแบบนี้ ไม่น่าใากอนาคตไว้ด้วยจริงๆ เราจุกค่ะ แล้วก็น้อยใจ เหมือนเราให้ความสำคัญเค้ามาก จนลืมตัวเรา เค้าพูดเหมือนเราทำอะไรไม่เป็น เรื่องอนาคตเรา คงไม่สวยเหมือนเค้า เพราะด้วยฐานะทางบ้านของเรา ไม่ใช่คนมีเงิน บ้านก็อาศัยเค้าอยู่ เงินลงทุนไม่ได้มีเงินเก็บเป็นแสนๆ มีอย่างมากก็แค่ไม่ถึงพัน ถ้าพูดถึงอนาคตของเรา คงไม่สวยงามเหมือนเค้า แต่เราก็ไม่ได้นั่งนอนเฉยๆนิค่ะ เราพยายามหาโน้นนี้ทำ ทำไมเค้าไม่คิดบ้างว่า นี้คืออนาคตของเราบ้าง ถึงเริ่มต้นมันอาจจะยังไม่สวยงาม ขายยังไม่ได้ กำไรยังมองไม่เห็น แต่เราแค่คิดว่า ถ้าทำในสิ่งที่เราชอบ สักวันต้องออกมาดี เรื่องราคา เราไม่ใช่คนขายของแพง แบบขายชิ้นเดียวอยู่ได้เป็นชาติแบบนั้น เราอยากขายของเด็กนักเรียน แล้วเค้ามีกำลังเท่าไหร่ในการซื้อของๆเรา เราคิดแบบนี้เราผิดไหมค่ะ เค้ากลับมองว่าเรา ไปใส่ใจเค้าจนไม่เห็นอนาคตตัวเอง เราเสียใจค่ะ ถ้าเราอยู่เฉยๆงานการไม่ทำ ไม่ส่งเงินพ่อแม่ใช้ ถ้าเราไม่คิดอยากก้าวหน้า เราจะไม่คิดอะไรเลยค่ะ แต่เราทำดีที่สุดแล้วนิค่ะ ต้นทุนเราได้มาแค่นี้ เราก็ทำได้แค่นี้ เดี๋ยวมันก็มีขึ้นมาเองไม่ใช่หรอค่ะ
เราผิดเองค่ะ ที่เรารักเค้ามาก จนไม่อยากให้เค้าไปไกลจากเรา เพราะเราคิดถึงเค้า แต่ถ้าเค้าเลือกจะไปจริงๆ เราคงห้ามอะไรเค้าไม่ได้ เพราะอนาคตคือของเค้า
ขอโทษนะค่ะ ถ้าข้อความนี้รกบอรด์ เพียงแค่อยากระบายค่ะ