ประมาณ3เดือนที่แล้ว อยู่ๆมีโทรศัพท์เสียงผู้หญิงเข้ามา ถามสามีดิฉันว่า "คุยได้ปะ??" สามีดิฉันก็พูดจาแบบร้อนรน ถามว่า
"มีอะไรครับ???" แล้วสายนั้นก็ตัดไป ดิฉันซึ่งนั่งอยู่ในรถด้วยเลยถามว่า ใคร สามีบอกว่า เลขาที่คลับน่ะ(แฟนคลับรถยี่ห้อนึงค่ะ ซึ่งสามีดิฉันไปเข้ากลุ่มแฟนคลับนี้แล้วก็มีการไปทริปแรลลี่บ่อยๆ ซึ่งสามีบอกว่าไปทำบุญ แต่ดิฉันไม่ได้ไปด้วยเพราะมีลูกอ่อน)
แล้วทีนี้ดิฉันก็เลยบอกสามีว่า ก็โทรกลับไปสิ เผื่อเค้ามีธุระอะไรเร่งด่วน หรือมีปัญหาอะไร สามีตอบว่า ไม่ เดี๋ยวเค้าก็โทรมาเองแหล่ะ
เราก็อืมมมันไม่ใช่นิสัยสามีเรานี่นา เพราปกติลูกค้าหรือใครที่โทรมาแล้วสายหลุดโดยที่ยังคุยไม่จบก็ต้องโทรกลับไป ขนาดเรายังเป็น ก็ทะเลาะกันนิดหน่อยเรื่องโทรไม่โทรเพราะเราก็อยากรู้ว่ามีปัญหาอะไรแล้วทำไมต้องไม่พูดด้วยล่ะ สามีก็เริ่มหงุดหงิดละ ส่วนฝ่ายที่สายหลุดก็ไม่โทรกลับมานะคะ แล้วอยู่ๆสามีก็พูดขึ้นมาว่า ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ปวดหนักน่ะ เราก็เหรอ ทำไมเวลามันช่างได้จังนะ เมื่อกี้ตอนอาบน้ำก็เห็นเข้ามาแล้วนิ(คืออารมณ์ดิฉันตอนนั้นมันสงสัยๆๆค่ะ) ดิฉันเลยบอกว่า งั้นก็ทิ้งโทรศัพท์ไว้นี่สิไม่ต้องเอาไป ถ้าจะแอบไปโทรคุยกันก็คุยกัยมันตรงนี้ล่ะ จะได้รู้ว่าคุยอะไร สามีก็ไม่ๆๆๆแล้วก็งอล นั่งอยู่ในรถนั่นล่ะ สักพักสามีก็เปิดประตูออกไปเฉยเลย เราก็อึ้งและสงสัยต่อไป แล้วเรื่องนี้ก็ไม่ได้พูดถึงอีก เพราะเราไม่อยากคิดและไม่อยากทะเลาะกันให้ลูกเห็น ในใจก็คิดนะคะว่า เดี๋ยวจะหาโอกาสดูโทรศัพท์ก็ได้วะ แต่พอสบโอกาสที่ได้จับโทรศัพท์ปรากฏว่า สามีล็อครหัสโทรศัพท์ค่ะ เฟสบุคก็ logout ออก ไม่มีค้างหน้าเฟสบุคเหมือนเดิม กรรมของดิฉันแล้วค่ะงานนี้ จะเป็นนักสืบจับคนร้ายซะหน่อย งานหินเลย ไอ้จะถามสามีตรงๆเรื่องรหัสหรือloginก็เดี๋ยวเค้าจะคิดว่าเราไปจับผิดก็เลยได้แต่เงียบๆไปก่อนรอสามีอารมณ์ดีๆแล้วค่อยถามละกัน พอมีโอกาสวันที่สามีอารมณ์ดีก็มาถึง เราก็ถามพูดว่า ล็อครหัสโทรศัพท์ไมอ่ะ สามีบอกว่า กลัวหาย ขอดูหน่อยได้ปะ สามีตอบมาเลยค่ะว่า ไม่ได้ของส่วนตัวแล้วก็ดึงโทรศัพท์ไปเลย ในใจตอนนั้นเดือดแล้วค่ะด้วยความที่อยากรู้และอยากจบปัญหาคาใจเลยไปแย่งโทรศัพท์สามีแล้วถามว่า บอกมารหัสอะไร จะได้รู้ว่าคุยกันกับผู้หญิงหน้าไหน ก็แย่งกันสักพักสามีก็ไม่ตอบแล้วบอกว่า ทำไม มีอะไรนักหนา ดิฉันก็ตอบว่า คำถามนี้ฉันควรจะถามคุณมากกว่า ว่ามีอะไรปิดบังมากมาย เฟสบุคก็ไม่ให้ดู โทรศัพท์ก็ยังจะมาล็อคอีก ถ้าไม่มีอะไรก็แฟร์ๆๆกันดิ ชีวิตคู่ ครอบครัวก็จะได้ไม่ต้องมีเรื่องนี้ให้คิดมาก สามีก็ตอบว่า ไม่เกี่ยว ไม่มีอะไรทั้งนั้น แต่ไม่อยากให้ยุ่งกะของส่วนตัว ขอนะ ในใจตอนนั้นเจ็บมากค่ะ คำว่าของส่วนตัว ทำไมต้องมีคำนี้ด้วย ทำไมเมื่อก่อนไม่เห็นเป็น วางทิ้งเกลื่อนเลยด้วยซ้ำ มีคำถามว่า ทำไม? ในหัวมากมายตอนนั้นแต่พูดไม่ได้เลย มีแต่น้ำตาที่ไหลออกมา แล้วสามีก็ไม่พูดอะไรขึ้นห้องทำงานไปเลย....
เหตุการณ์วันนั้นมันทำให้ดิฉันเจ็บปวดมาก... ตอนนี้สามีไม่มีการวางโทรศัพท์ให้เห็นอีกเลยค่ะ เอาติดตัวไปด้วยตลอด แม้กระทั่งเวลาเข้าห้องน้ำ พออยู่ในห้องทำงาน ดิฉันพาลูกไปเล่นด้วย ก็เอาหมอน หรือผ้าห่มมาปิดโทรศัพท์ไว้หรือไม่ก็เอาไว้ไกล้ตัวสามีมากที่สุด แต่ดิฉันก็ทำเป็นไม่สนใจนะคะ แต่ลึกๆก็เจ็บใจอยู่ไม่น้อยที่สามีเป็นมากขนาดนี้เลยเหรอ นี่มันอะไรกัน มันจะส่วนตัวมากเกินไปไหมคะ ถามหน่อย สามีใครเป็นแบบนี้มั่ง อยากเข้าใจนะคะว่า คนเราก็ต้องมีโลกส่วนตัว แต่แบบนี้มากไปมั้ย สามีภรรยาที่ดีต้องไว้ใจกันสิใช่มั้ยคะ ช่วยกันเลี้ยงลูกให้เค้าโตดีกว่ามาปกปิดแล้วอยู่แต่ในโลกส่วนตัวของตัวเองแบบนี้ ตั้งแต่ลูกเกิดมาได้1ขวบสามีไม่เคยนอนกะลูกเลยค่ะ มีอยู่ครั้งสองครั้งที่เข้ามานอน แต่สามีบอกว่า ขอไม่มานอนนะเพราะลูกตื่นบ่อย ทำให้เขานอนไม่พอ พูดไม่ได้ค่ะ ก็เลยให้แยกกันนอนซะ เขาจะได้อยู่ในโลกส่วนตัวด้วย
เพราะกว่าสามีจะนอนเขาต้องคุยเฟสกะเพื่อนก่อนนอน แล้วจะต้องตื่นมาสวัสดีแต่เช้า(ประมาณตีสี่ตีห้านี่ล่ะค่ะ) แล้วพอกินข้าวเช้าเสร็จก็ไปนอนใหม่ เที่ยงค่อยไปทำงานค่ะ ส่วนดิฉีนเลี้ยงลูก24ชม.ค่ะ เรื่องก็เป็นแบบนี้ค่ะ ใครมีทางออกที่ดีช่วยบอกทีค่ะ กลุ้มใจมากค่ะ ขอบคุณค่ะ
สามีหวงโทรศัพท์และเฟสบุคมากบอกว่าของส่วนตัว ห้ามยุ่ง แบบนี้เกินไปรึป่าวคะ??????
"มีอะไรครับ???" แล้วสายนั้นก็ตัดไป ดิฉันซึ่งนั่งอยู่ในรถด้วยเลยถามว่า ใคร สามีบอกว่า เลขาที่คลับน่ะ(แฟนคลับรถยี่ห้อนึงค่ะ ซึ่งสามีดิฉันไปเข้ากลุ่มแฟนคลับนี้แล้วก็มีการไปทริปแรลลี่บ่อยๆ ซึ่งสามีบอกว่าไปทำบุญ แต่ดิฉันไม่ได้ไปด้วยเพราะมีลูกอ่อน)
แล้วทีนี้ดิฉันก็เลยบอกสามีว่า ก็โทรกลับไปสิ เผื่อเค้ามีธุระอะไรเร่งด่วน หรือมีปัญหาอะไร สามีตอบว่า ไม่ เดี๋ยวเค้าก็โทรมาเองแหล่ะ
เราก็อืมมมันไม่ใช่นิสัยสามีเรานี่นา เพราปกติลูกค้าหรือใครที่โทรมาแล้วสายหลุดโดยที่ยังคุยไม่จบก็ต้องโทรกลับไป ขนาดเรายังเป็น ก็ทะเลาะกันนิดหน่อยเรื่องโทรไม่โทรเพราะเราก็อยากรู้ว่ามีปัญหาอะไรแล้วทำไมต้องไม่พูดด้วยล่ะ สามีก็เริ่มหงุดหงิดละ ส่วนฝ่ายที่สายหลุดก็ไม่โทรกลับมานะคะ แล้วอยู่ๆสามีก็พูดขึ้นมาว่า ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ปวดหนักน่ะ เราก็เหรอ ทำไมเวลามันช่างได้จังนะ เมื่อกี้ตอนอาบน้ำก็เห็นเข้ามาแล้วนิ(คืออารมณ์ดิฉันตอนนั้นมันสงสัยๆๆค่ะ) ดิฉันเลยบอกว่า งั้นก็ทิ้งโทรศัพท์ไว้นี่สิไม่ต้องเอาไป ถ้าจะแอบไปโทรคุยกันก็คุยกัยมันตรงนี้ล่ะ จะได้รู้ว่าคุยอะไร สามีก็ไม่ๆๆๆแล้วก็งอล นั่งอยู่ในรถนั่นล่ะ สักพักสามีก็เปิดประตูออกไปเฉยเลย เราก็อึ้งและสงสัยต่อไป แล้วเรื่องนี้ก็ไม่ได้พูดถึงอีก เพราะเราไม่อยากคิดและไม่อยากทะเลาะกันให้ลูกเห็น ในใจก็คิดนะคะว่า เดี๋ยวจะหาโอกาสดูโทรศัพท์ก็ได้วะ แต่พอสบโอกาสที่ได้จับโทรศัพท์ปรากฏว่า สามีล็อครหัสโทรศัพท์ค่ะ เฟสบุคก็ logout ออก ไม่มีค้างหน้าเฟสบุคเหมือนเดิม กรรมของดิฉันแล้วค่ะงานนี้ จะเป็นนักสืบจับคนร้ายซะหน่อย งานหินเลย ไอ้จะถามสามีตรงๆเรื่องรหัสหรือloginก็เดี๋ยวเค้าจะคิดว่าเราไปจับผิดก็เลยได้แต่เงียบๆไปก่อนรอสามีอารมณ์ดีๆแล้วค่อยถามละกัน พอมีโอกาสวันที่สามีอารมณ์ดีก็มาถึง เราก็ถามพูดว่า ล็อครหัสโทรศัพท์ไมอ่ะ สามีบอกว่า กลัวหาย ขอดูหน่อยได้ปะ สามีตอบมาเลยค่ะว่า ไม่ได้ของส่วนตัวแล้วก็ดึงโทรศัพท์ไปเลย ในใจตอนนั้นเดือดแล้วค่ะด้วยความที่อยากรู้และอยากจบปัญหาคาใจเลยไปแย่งโทรศัพท์สามีแล้วถามว่า บอกมารหัสอะไร จะได้รู้ว่าคุยกันกับผู้หญิงหน้าไหน ก็แย่งกันสักพักสามีก็ไม่ตอบแล้วบอกว่า ทำไม มีอะไรนักหนา ดิฉันก็ตอบว่า คำถามนี้ฉันควรจะถามคุณมากกว่า ว่ามีอะไรปิดบังมากมาย เฟสบุคก็ไม่ให้ดู โทรศัพท์ก็ยังจะมาล็อคอีก ถ้าไม่มีอะไรก็แฟร์ๆๆกันดิ ชีวิตคู่ ครอบครัวก็จะได้ไม่ต้องมีเรื่องนี้ให้คิดมาก สามีก็ตอบว่า ไม่เกี่ยว ไม่มีอะไรทั้งนั้น แต่ไม่อยากให้ยุ่งกะของส่วนตัว ขอนะ ในใจตอนนั้นเจ็บมากค่ะ คำว่าของส่วนตัว ทำไมต้องมีคำนี้ด้วย ทำไมเมื่อก่อนไม่เห็นเป็น วางทิ้งเกลื่อนเลยด้วยซ้ำ มีคำถามว่า ทำไม? ในหัวมากมายตอนนั้นแต่พูดไม่ได้เลย มีแต่น้ำตาที่ไหลออกมา แล้วสามีก็ไม่พูดอะไรขึ้นห้องทำงานไปเลย....
เหตุการณ์วันนั้นมันทำให้ดิฉันเจ็บปวดมาก... ตอนนี้สามีไม่มีการวางโทรศัพท์ให้เห็นอีกเลยค่ะ เอาติดตัวไปด้วยตลอด แม้กระทั่งเวลาเข้าห้องน้ำ พออยู่ในห้องทำงาน ดิฉันพาลูกไปเล่นด้วย ก็เอาหมอน หรือผ้าห่มมาปิดโทรศัพท์ไว้หรือไม่ก็เอาไว้ไกล้ตัวสามีมากที่สุด แต่ดิฉันก็ทำเป็นไม่สนใจนะคะ แต่ลึกๆก็เจ็บใจอยู่ไม่น้อยที่สามีเป็นมากขนาดนี้เลยเหรอ นี่มันอะไรกัน มันจะส่วนตัวมากเกินไปไหมคะ ถามหน่อย สามีใครเป็นแบบนี้มั่ง อยากเข้าใจนะคะว่า คนเราก็ต้องมีโลกส่วนตัว แต่แบบนี้มากไปมั้ย สามีภรรยาที่ดีต้องไว้ใจกันสิใช่มั้ยคะ ช่วยกันเลี้ยงลูกให้เค้าโตดีกว่ามาปกปิดแล้วอยู่แต่ในโลกส่วนตัวของตัวเองแบบนี้ ตั้งแต่ลูกเกิดมาได้1ขวบสามีไม่เคยนอนกะลูกเลยค่ะ มีอยู่ครั้งสองครั้งที่เข้ามานอน แต่สามีบอกว่า ขอไม่มานอนนะเพราะลูกตื่นบ่อย ทำให้เขานอนไม่พอ พูดไม่ได้ค่ะ ก็เลยให้แยกกันนอนซะ เขาจะได้อยู่ในโลกส่วนตัวด้วย
เพราะกว่าสามีจะนอนเขาต้องคุยเฟสกะเพื่อนก่อนนอน แล้วจะต้องตื่นมาสวัสดีแต่เช้า(ประมาณตีสี่ตีห้านี่ล่ะค่ะ) แล้วพอกินข้าวเช้าเสร็จก็ไปนอนใหม่ เที่ยงค่อยไปทำงานค่ะ ส่วนดิฉีนเลี้ยงลูก24ชม.ค่ะ เรื่องก็เป็นแบบนี้ค่ะ ใครมีทางออกที่ดีช่วยบอกทีค่ะ กลุ้มใจมากค่ะ ขอบคุณค่ะ