หัวข้อประเด็นคือ พ.ร.บ.นิรโทษกรรม ที่กำลังจะออกมานี้ และหลังจากประกาศใช้เรียบร้อยแล้ว จะมีประเด็นอย่างไรเกี่ยวกับการปฏิบัติให้เป็นไปตามกฏหมาย
ประเด็นก็คือ การออกพ.ร.บ. ดังกล่าวก็คงทราบกันแล้วว่ามีความประสงค์อย่างไร ในการนี้ผมจะไม่ขอกล่าวถึงเพราะคิดว่าท่านคงทราบดีแล้ว
ประเด็นที่ผมคิดมีอยู่ว่า พ.ร.บ. ดังกล่าวเมื่ออกมาแล้ว จะปฏิบัตอย่างไรผมไม่ทราบน่ะ แต่ผมคิดว่าคงจะให้อำนาจรัฐมนตรีประจำกระทรวงที่กฏหมายให้อำนาจไว้ มีอำนาจตาม พ.ร.บ.นั้น แล้วออกคำสั่ง ประกาศ หรือ ฯลฯ ในการให้สิทธิกับผู้มีสิทธิ์ได้รับการนิรโทษกรรม ตามวัตถุประสงค์ตามกฏหมายนั้น(ขั้นตอนการปฏิบัติ โดยการให้นิรโทษกรรมตามกฏหมาย ปฏิบัติอย่างไรผมไม่ทราบจริง ๆ ครับ แต่แนว ๆ โดยทั่วไปก็คงเป็นตามที่ผมเขียนนี่แหละครับ หรือประมาณนี้) ทีนี้ลองมาดูตามแนวทางกฏหมายกันบ้าง ถ้าเป็นอย่างที่ผมคิดโดยการบอกเล่านี้จริง มองตามแง่กฏหมายคำสั่งหรือประกาศ หรือฯลฯ ที่ออกโดยรัฐมนตรี หรือฯลฯ อาศัยอำนาจตามกฏหมายนิรโทษกรรมนั้น ผมมองว่าเป็นคำสั่งทางปกครองเท่านนั้นเอง (หรือท่านมองแตกต่างจากผมประการใด ช่วยพิจารณาด้วยครับ)
ดังนั้นกลับมาดูผู้ที่จะได้อนิสงค์ตามกฏหมายบ้าง ผู้ที่จะได้อนิสงค์ตามกฏหมายดังกล่าวนั้น ส่วนใหญ่ถูกดำเนนินคดีอยู่ในชั้นศาลบ้าง ถูกพิพากษาถึงที่สุดแล้วบ้าง อยู่ระหว่างฟ้องบ้าง และ ฯลฯ ดังนั้นผมจึงถามนักฏหมายว่า บุคคลดังกล่าวที่จะได้รับอนิสงค์นั้น แบ่งเป็นหลายจำพวก ผมจะยกมาเช่น
1. พวกอยู่ในระหว่างรอตัดสินของศาล จะเห็นได้ว่าพวกนี้อยู่ในอำนาจของศาล ซึ่งศาลได้ประทับ่รับฟ้องแล้ว โดยพิเคราะห์ว่าได้กระทำความผิดตาม กฏหมายอาญาแล้ว มาตราตรา ...... ศาลพิเคราะห์แล้ว จึงได้รับฟ้องตอนนี้อยู่ระหว่างต่อสู้คดีกันประมาณนี้น่ะครับ เมื่อเป็นดังนี้ การที่จะยกโทษให้บุคคลเหล่านั้นโดยการนิรโทษกรรมให้ โดยอาศัยอำนาจของรัฐมนตรีหรือ ฯลฯ ยกเว้นความผิดให้เช่นนี้มันเป็นการถูกต้องไหม เพราะตามที่ผมกล่าวมาแล้ว การกระทำดังกล่าวแค่เป็นคำสั่งทางปกครองเท่านั้นเอง จะไปยกเลิกอำนาจศาลได้หรือไม่ เพราะคำสั่งทางปกครองถือว่ายังไม่ถึงที่สุด มีสิทธิโต้แย้งได้
แล้วกฏหมายต่าง ๆ ถ้าจะถึงที่สุดก็ต้องอาศัยอำนาจศาล เพราะผมมองว่า พ.ร.บ. ต่าง ๆ ฝ่ายบริหารเสนอ ฝ่านนิติบัญญัติ อนุมัติ ตุลาการ เป็นผู้ใช้ ดังนั้นการที่บุคคลต่าง ๆ จะได้รับการนิรโทษกรรมหรือไม่ผมมองว่าต้องให้ศาล พิจารณาว่า บุคคลดังกล่าวนั้น ๆ มีสิทธิ์ได้รับสิทธิ์ตามกฏหมายนั้นๆ หรือไม่จึงจะถูกต้อง ฝ่ายบริหารอาจจะทำได้แค่เสนอความคิดเห็น หรือฯลฯ ต่อศาลเท่านนั้นเอง ไม่มีสิทธิ์แย้งศาล เพราะทั้งสามฝ่ายแบ่งอำนาจกันอย่างชัดเจน เช่นนี้ผมถามนักฏหมายว่าผมดคิดผิดหรือไม่ประการใดครับ
2. บุคคลที่ได้รับการตัดสินถึงที่สุดแล้ว เช่น คุณทักษิณ เป็นต้น ผมมองว่าการตัดสินของศาลคดี คุณทักษิณ ถึงฏีกาแล้ว มีฏีกาแล้ว ดังนั้นการที่จะกลับคำตัดสินของของศาลในคดีคุณทักษิณได้ ก็ต้องอาศัยคำตัดสินขั้นฏีกามายกเลิกคำตัดสินที่มีมาแล้ว ศักดิ์ทางกฏหมายถึงจะเท่ากัน อย่างนี้ถูกต้องหรือไม่ครับ (ผมไม่ทราบว่าคำตัดสินของศาลอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง เมื่อตัดสินคดีถึงที่สุดแล้ว เท่ากํบคำตัดสินชั้นฏีกาของศาลธรรมดาหรือไม่ ขอความรู้ด้วยครับ)
ผมจึงมองว่าการที่ผู้ใดจะได้อานิสงค์จากการนิรโทษกรรมต้องอาศัยอำนาจศาลในการพิเคระห์พิจารณาถึงจะถูกต้อง เพราะมีทาางถึงที่สุด ไม่มีใครสามารถโต้แย้งได้อีกต่อไป เช่นนี้ถูกต้องไหมครับ เพราะกฏหมายต้องไปสิ้นสุดกันที่ศาล
ผมไม่ใช่นักฏหมายน่ะครับ ต้องขออภัยด้วย เป็นเพียงข้อข้องใจทางกฏหมาย ในความเข้าใจของผมจึงถามมายังท่านทั้งหลาย เพื่อศึกษาหาความรู้ ประกอบความเข้าใจต่อไปในวันข้างหน้า ว่าความเข้าใจของผมมีความเชื่อถือประมาณใด ในความคิดของตัวเอง
ว. 61 มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สำหรับผู้ที่เสียสละเวลาให้ความรู้แก่กระผม จะ ว.00 คำตอบ น่ะครับ
ปล. ผมว่ารัฐบาลจะใช้สิทธิ์ทั้งที ก็ทำเรื่องขอพระราชทานอภัยโทษ ซะก็หมดเรื่องครับ ตาม รัฐธรรมนูญ ม. 191 ประเทศนี้ท่านมีอำนาจสุด ๆ แล้ว จะไปสนใจใครอีกเล่า คุณเป็นรัฐบาล อะไรที่ทำได้ตามกฏหมาย ทำได้ทุกอย่างครับ
ขอถามความเห็นนักกฏหมายหน่อยครับ
ประเด็นก็คือ การออกพ.ร.บ. ดังกล่าวก็คงทราบกันแล้วว่ามีความประสงค์อย่างไร ในการนี้ผมจะไม่ขอกล่าวถึงเพราะคิดว่าท่านคงทราบดีแล้ว
ประเด็นที่ผมคิดมีอยู่ว่า พ.ร.บ. ดังกล่าวเมื่ออกมาแล้ว จะปฏิบัตอย่างไรผมไม่ทราบน่ะ แต่ผมคิดว่าคงจะให้อำนาจรัฐมนตรีประจำกระทรวงที่กฏหมายให้อำนาจไว้ มีอำนาจตาม พ.ร.บ.นั้น แล้วออกคำสั่ง ประกาศ หรือ ฯลฯ ในการให้สิทธิกับผู้มีสิทธิ์ได้รับการนิรโทษกรรม ตามวัตถุประสงค์ตามกฏหมายนั้น(ขั้นตอนการปฏิบัติ โดยการให้นิรโทษกรรมตามกฏหมาย ปฏิบัติอย่างไรผมไม่ทราบจริง ๆ ครับ แต่แนว ๆ โดยทั่วไปก็คงเป็นตามที่ผมเขียนนี่แหละครับ หรือประมาณนี้) ทีนี้ลองมาดูตามแนวทางกฏหมายกันบ้าง ถ้าเป็นอย่างที่ผมคิดโดยการบอกเล่านี้จริง มองตามแง่กฏหมายคำสั่งหรือประกาศ หรือฯลฯ ที่ออกโดยรัฐมนตรี หรือฯลฯ อาศัยอำนาจตามกฏหมายนิรโทษกรรมนั้น ผมมองว่าเป็นคำสั่งทางปกครองเท่านนั้นเอง (หรือท่านมองแตกต่างจากผมประการใด ช่วยพิจารณาด้วยครับ)
ดังนั้นกลับมาดูผู้ที่จะได้อนิสงค์ตามกฏหมายบ้าง ผู้ที่จะได้อนิสงค์ตามกฏหมายดังกล่าวนั้น ส่วนใหญ่ถูกดำเนนินคดีอยู่ในชั้นศาลบ้าง ถูกพิพากษาถึงที่สุดแล้วบ้าง อยู่ระหว่างฟ้องบ้าง และ ฯลฯ ดังนั้นผมจึงถามนักฏหมายว่า บุคคลดังกล่าวที่จะได้รับอนิสงค์นั้น แบ่งเป็นหลายจำพวก ผมจะยกมาเช่น
1. พวกอยู่ในระหว่างรอตัดสินของศาล จะเห็นได้ว่าพวกนี้อยู่ในอำนาจของศาล ซึ่งศาลได้ประทับ่รับฟ้องแล้ว โดยพิเคราะห์ว่าได้กระทำความผิดตาม กฏหมายอาญาแล้ว มาตราตรา ...... ศาลพิเคราะห์แล้ว จึงได้รับฟ้องตอนนี้อยู่ระหว่างต่อสู้คดีกันประมาณนี้น่ะครับ เมื่อเป็นดังนี้ การที่จะยกโทษให้บุคคลเหล่านั้นโดยการนิรโทษกรรมให้ โดยอาศัยอำนาจของรัฐมนตรีหรือ ฯลฯ ยกเว้นความผิดให้เช่นนี้มันเป็นการถูกต้องไหม เพราะตามที่ผมกล่าวมาแล้ว การกระทำดังกล่าวแค่เป็นคำสั่งทางปกครองเท่านั้นเอง จะไปยกเลิกอำนาจศาลได้หรือไม่ เพราะคำสั่งทางปกครองถือว่ายังไม่ถึงที่สุด มีสิทธิโต้แย้งได้
แล้วกฏหมายต่าง ๆ ถ้าจะถึงที่สุดก็ต้องอาศัยอำนาจศาล เพราะผมมองว่า พ.ร.บ. ต่าง ๆ ฝ่ายบริหารเสนอ ฝ่านนิติบัญญัติ อนุมัติ ตุลาการ เป็นผู้ใช้ ดังนั้นการที่บุคคลต่าง ๆ จะได้รับการนิรโทษกรรมหรือไม่ผมมองว่าต้องให้ศาล พิจารณาว่า บุคคลดังกล่าวนั้น ๆ มีสิทธิ์ได้รับสิทธิ์ตามกฏหมายนั้นๆ หรือไม่จึงจะถูกต้อง ฝ่ายบริหารอาจจะทำได้แค่เสนอความคิดเห็น หรือฯลฯ ต่อศาลเท่านนั้นเอง ไม่มีสิทธิ์แย้งศาล เพราะทั้งสามฝ่ายแบ่งอำนาจกันอย่างชัดเจน เช่นนี้ผมถามนักฏหมายว่าผมดคิดผิดหรือไม่ประการใดครับ
2. บุคคลที่ได้รับการตัดสินถึงที่สุดแล้ว เช่น คุณทักษิณ เป็นต้น ผมมองว่าการตัดสินของศาลคดี คุณทักษิณ ถึงฏีกาแล้ว มีฏีกาแล้ว ดังนั้นการที่จะกลับคำตัดสินของของศาลในคดีคุณทักษิณได้ ก็ต้องอาศัยคำตัดสินขั้นฏีกามายกเลิกคำตัดสินที่มีมาแล้ว ศักดิ์ทางกฏหมายถึงจะเท่ากัน อย่างนี้ถูกต้องหรือไม่ครับ (ผมไม่ทราบว่าคำตัดสินของศาลอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง เมื่อตัดสินคดีถึงที่สุดแล้ว เท่ากํบคำตัดสินชั้นฏีกาของศาลธรรมดาหรือไม่ ขอความรู้ด้วยครับ)
ผมจึงมองว่าการที่ผู้ใดจะได้อานิสงค์จากการนิรโทษกรรมต้องอาศัยอำนาจศาลในการพิเคระห์พิจารณาถึงจะถูกต้อง เพราะมีทาางถึงที่สุด ไม่มีใครสามารถโต้แย้งได้อีกต่อไป เช่นนี้ถูกต้องไหมครับ เพราะกฏหมายต้องไปสิ้นสุดกันที่ศาล
ผมไม่ใช่นักฏหมายน่ะครับ ต้องขออภัยด้วย เป็นเพียงข้อข้องใจทางกฏหมาย ในความเข้าใจของผมจึงถามมายังท่านทั้งหลาย เพื่อศึกษาหาความรู้ ประกอบความเข้าใจต่อไปในวันข้างหน้า ว่าความเข้าใจของผมมีความเชื่อถือประมาณใด ในความคิดของตัวเอง
ว. 61 มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สำหรับผู้ที่เสียสละเวลาให้ความรู้แก่กระผม จะ ว.00 คำตอบ น่ะครับ
ปล. ผมว่ารัฐบาลจะใช้สิทธิ์ทั้งที ก็ทำเรื่องขอพระราชทานอภัยโทษ ซะก็หมดเรื่องครับ ตาม รัฐธรรมนูญ ม. 191 ประเทศนี้ท่านมีอำนาจสุด ๆ แล้ว จะไปสนใจใครอีกเล่า คุณเป็นรัฐบาล อะไรที่ทำได้ตามกฏหมาย ทำได้ทุกอย่างครับ