หลังจากรอหมวดเลขที่ต้องการมานา ก็ได้ฤกษ์ซะที ก็เริ่มจากรอจองคิวผ่าน internet แบบตั้งใจมากๆ ได้คิวเลขสิบต้นๆ OK ถือว่าใช้ได้
แต่ก็ยังมีความกังวลว่าแล้วจะได้เลขที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า คงต้องลุ้นซะตั้ง คิว 1 -50 จะต้องไปก่อน 7:00
ตื่นเช้ามาพร้อมเตรียมเอกสารเรียบร้อยก็ไปที่กรมขนส่งทางบก ออกตั้งแต่ตี 5 ในเส้นทางมีอุบัติเหตุทำให้ลุ้นพอตัวเหมือนกันว่าจะทันไหม
สรุปไปถึง 6:48 โชคดีที่ยังมีที่จอดรถบริเวณตึก 2 อยู่ รีบวิ่งขึ้นไป มีคนรอตามบันไดเพียบเลยครับ พอ 7:00 เจ้าหน้าที่ก็มาเปิดประตูพร้อม
ประกาศให้เตรียมเอกสารและกรอกแบบฟอร์มขอเลขทะเบียน และใส่เลขทะเบียนที่ต้องการให้เรียบร้อย
โดยให้ไปดูที่ใบแสดงหมายเลขทะเบียนที่สามารถจองได้ พร้อมบอกว่าคิวจะเป็นไปตามคิวที่ได้จองไว้ผ่านเน็ท
ซึ่งมีหลายคนทำหน้างง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มคนมีอายุและจากการได้พูดคุย บางคนถึงกับมากันตั้งแต่ตี 4 ตี 5 โดยที่ไม่รู้ว่าต้องจองผ่านเน็ท
ทำให้ได้คิวกัน 700 กว่าขึ้นไป โดยเจ้าหน้าที่บอกว่าให้มาตอนบ่ายได้เลย ดูแล้วก็อดสงสารไม่ได้จริงๆครับ
ใครที่เตรียมเอกสารเสร็จก็ให้มาเข้าแถวตรวจเอกสารได้เลยโดยยังไม่สนใจคิว แล้วจะทำการเรียกคิวแรกเวลา 8:30
จากตรงนี้จริงที่ผมได้คิวต้นๆ มาก็ไม่จำเป็นต้องมากก่อน 7:00 ตามที่แจ้งไว้เลย เพราะขอเพียงตรวจเอกสารให้เสร็จก่อน 8:30 ก็พอแล้ว
ดังนั้นตอนที่ผมเครียดอยู่ในรถเพราะอุบัติเหตุแล้วทำให้รู้สึกว่าจะไปไม่ทัน 7:00 เครียดฟรีครับ เพราะถึงผมจะมาไม่ทัน 7:00 แต่ถ้ามาก่อน 8:00 ได้ก็พอแล้วครับ
เข้าเรื่องการกระทำแปลกๆ สักทีครับ เรื่องมีอยู่ว่าระหว่างผมกำลังดูหมายเลขทะเบียนที่สามารถจองได้อยู่เพลินๆ
ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเอาปากกามาระบายเลขครับ ตอนนั้นผมนึกว่าเจ้าหน้าที่ เลยเอ่ยปากถามเขาว่าเลขนี้พิมพ์ผิดหรือครับ เธอไม่ตอบ
เดินหนีไป และไปที่แผ่นณ.จุดอื่นครับ มีผู้ชายคนหนึ่งคงเห็นผมทำหน้างงๆอยู่ เขาเลยบอกผมว่าเขามาฝนเพื่อจองไว้ใครไม่รู้ก็คิดว่าจองไม่ได้
(แผ่นที่เธอขีดเธอตั้งใจฝนจนดูแทบไม่ออกเลยครับ)
จากนั้นผมก็ดูตัวเลขที่เธอฝน แล้วก็เขียนออกมาข้างๆแทนครับ ตอนแรกว่าจะกลับไปถ่ายรูปแผ่นนั้นแต่คนมุงเยอะมาก
เลยไปถ่ายแผ่นที่ติดตรงกระจกแทน ซึ่งก็มีการขีดฆ่าหมายเลขไว้เหมือนกันแต่เพราะติดกระจกเลยฝนได้ไม่มิด และก็มีหลายคนก็ทำแบบเธอครับ
เดียวนี้คนเราทำได้ทุกอย่างไม่สนใจว่ามันถูกมันควรหรือเปล่า สมัยนี้คนเราใช้ชีวิตแบบแก่งแย่งแข่งขันกันจริงๆ ทำมันทุกวิธีการกันเลย
ได้ไปจองเลขทะเบียนรถแทนภรรยามา เจอการกระทำแปลกๆของคนสมัยนี้ครับ
แต่ก็ยังมีความกังวลว่าแล้วจะได้เลขที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า คงต้องลุ้นซะตั้ง คิว 1 -50 จะต้องไปก่อน 7:00
ตื่นเช้ามาพร้อมเตรียมเอกสารเรียบร้อยก็ไปที่กรมขนส่งทางบก ออกตั้งแต่ตี 5 ในเส้นทางมีอุบัติเหตุทำให้ลุ้นพอตัวเหมือนกันว่าจะทันไหม
สรุปไปถึง 6:48 โชคดีที่ยังมีที่จอดรถบริเวณตึก 2 อยู่ รีบวิ่งขึ้นไป มีคนรอตามบันไดเพียบเลยครับ พอ 7:00 เจ้าหน้าที่ก็มาเปิดประตูพร้อม
ประกาศให้เตรียมเอกสารและกรอกแบบฟอร์มขอเลขทะเบียน และใส่เลขทะเบียนที่ต้องการให้เรียบร้อย
โดยให้ไปดูที่ใบแสดงหมายเลขทะเบียนที่สามารถจองได้ พร้อมบอกว่าคิวจะเป็นไปตามคิวที่ได้จองไว้ผ่านเน็ท
ซึ่งมีหลายคนทำหน้างง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มคนมีอายุและจากการได้พูดคุย บางคนถึงกับมากันตั้งแต่ตี 4 ตี 5 โดยที่ไม่รู้ว่าต้องจองผ่านเน็ท
ทำให้ได้คิวกัน 700 กว่าขึ้นไป โดยเจ้าหน้าที่บอกว่าให้มาตอนบ่ายได้เลย ดูแล้วก็อดสงสารไม่ได้จริงๆครับ
ใครที่เตรียมเอกสารเสร็จก็ให้มาเข้าแถวตรวจเอกสารได้เลยโดยยังไม่สนใจคิว แล้วจะทำการเรียกคิวแรกเวลา 8:30
จากตรงนี้จริงที่ผมได้คิวต้นๆ มาก็ไม่จำเป็นต้องมากก่อน 7:00 ตามที่แจ้งไว้เลย เพราะขอเพียงตรวจเอกสารให้เสร็จก่อน 8:30 ก็พอแล้ว
ดังนั้นตอนที่ผมเครียดอยู่ในรถเพราะอุบัติเหตุแล้วทำให้รู้สึกว่าจะไปไม่ทัน 7:00 เครียดฟรีครับ เพราะถึงผมจะมาไม่ทัน 7:00 แต่ถ้ามาก่อน 8:00 ได้ก็พอแล้วครับ
เข้าเรื่องการกระทำแปลกๆ สักทีครับ เรื่องมีอยู่ว่าระหว่างผมกำลังดูหมายเลขทะเบียนที่สามารถจองได้อยู่เพลินๆ
ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเอาปากกามาระบายเลขครับ ตอนนั้นผมนึกว่าเจ้าหน้าที่ เลยเอ่ยปากถามเขาว่าเลขนี้พิมพ์ผิดหรือครับ เธอไม่ตอบ
เดินหนีไป และไปที่แผ่นณ.จุดอื่นครับ มีผู้ชายคนหนึ่งคงเห็นผมทำหน้างงๆอยู่ เขาเลยบอกผมว่าเขามาฝนเพื่อจองไว้ใครไม่รู้ก็คิดว่าจองไม่ได้
(แผ่นที่เธอขีดเธอตั้งใจฝนจนดูแทบไม่ออกเลยครับ)
จากนั้นผมก็ดูตัวเลขที่เธอฝน แล้วก็เขียนออกมาข้างๆแทนครับ ตอนแรกว่าจะกลับไปถ่ายรูปแผ่นนั้นแต่คนมุงเยอะมาก
เลยไปถ่ายแผ่นที่ติดตรงกระจกแทน ซึ่งก็มีการขีดฆ่าหมายเลขไว้เหมือนกันแต่เพราะติดกระจกเลยฝนได้ไม่มิด และก็มีหลายคนก็ทำแบบเธอครับ
เดียวนี้คนเราทำได้ทุกอย่างไม่สนใจว่ามันถูกมันควรหรือเปล่า สมัยนี้คนเราใช้ชีวิตแบบแก่งแย่งแข่งขันกันจริงๆ ทำมันทุกวิธีการกันเลย