ผมไปเจอเต่าตัวหนึ่ง เลยเอาไปปล่อยลงน้ำ คิดว่าไงๆเต่าก็อยู่กับน้ำ ผมเอามันลงในจุ่มในน้ำ ลักษณะมันจะตะกายแหวกน้ำมา แล้วผมก็คิดว่า จะขึ้นมาทำไมอีก ว่ายลงไปทางโน้นสิ ผมจับมันลงที่เดิมแล้วเดินจากไป ในหัวก็เห็นกริยาของมัน แต่ไม่ฉลาดพอจะคิดต่อ พอนั่งนึกๆไป คิดได้เมื่อสายไปแล้ว
"ผมฆ่ามันโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อย่างทรมาน"
ผมรู้ว่านั่นคืออกุศลกรรม คิดถึงแล้วก็ได้แต่ขออโหสิกรรม อุทิศบุญไปให้ เวลาทำบุญ
//เล่าให้ผู้รู้ฟัง เขาว่าไปเกิดเป็นเทพบุตรแล้ว
ปลอบใจตัวเอง ถ้าเราเคยถูกทำแบบนี้ ตอนนี้เราก็ได้สนองคืนแล้ว แต่ถ้าเราไปทำเขาก่อน ก็คงร้อรอให้กรรมสนองอย่างเดียว
ทีนี้ ผมอยากทราบหลักที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์นั้น แล้วการป้องกัน
คือ เริ่มจากมีผัสสะของอายตนะภายนอกกับอาตนะภายใน กลายเป็นวิญญาณ จากนั้นก็เป็นสัญญา แล้วจึงเกิดเวทนา ต่อจากนั้นจึงเกิดสังขาร แล้วเกิดกรรม ผมเรียงตามขันธ์ 5 แบบนี้ ถูกหรือไม่ครับ
ไปถึงสังขาร สังขารเป็นตัวกำหนดกรรมใช่ไหมครับ ผมเข้าใจถูกหรือผิด ช่วยชี้แนะด้วยครับ
แล้วทำอย่างไรผมถึงจะไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้อีก การทำสมาธิภาวนา พอที่จะช่วยให้มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยกระตุ้นเตือนในการกระทำของตัวเองบ้างไหม
อันนี้ขอพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ครับ
รบกวนด้วยครับ
ปล่อยเต่าบกให้ทุรนทุรายจนจมน้ำตายในน้ำ...
"ผมฆ่ามันโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อย่างทรมาน"
ผมรู้ว่านั่นคืออกุศลกรรม คิดถึงแล้วก็ได้แต่ขออโหสิกรรม อุทิศบุญไปให้ เวลาทำบุญ
//เล่าให้ผู้รู้ฟัง เขาว่าไปเกิดเป็นเทพบุตรแล้ว
ปลอบใจตัวเอง ถ้าเราเคยถูกทำแบบนี้ ตอนนี้เราก็ได้สนองคืนแล้ว แต่ถ้าเราไปทำเขาก่อน ก็คงร้อรอให้กรรมสนองอย่างเดียว
ทีนี้ ผมอยากทราบหลักที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์นั้น แล้วการป้องกัน
คือ เริ่มจากมีผัสสะของอายตนะภายนอกกับอาตนะภายใน กลายเป็นวิญญาณ จากนั้นก็เป็นสัญญา แล้วจึงเกิดเวทนา ต่อจากนั้นจึงเกิดสังขาร แล้วเกิดกรรม ผมเรียงตามขันธ์ 5 แบบนี้ ถูกหรือไม่ครับ
ไปถึงสังขาร สังขารเป็นตัวกำหนดกรรมใช่ไหมครับ ผมเข้าใจถูกหรือผิด ช่วยชี้แนะด้วยครับ
แล้วทำอย่างไรผมถึงจะไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้อีก การทำสมาธิภาวนา พอที่จะช่วยให้มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยกระตุ้นเตือนในการกระทำของตัวเองบ้างไหม
อันนี้ขอพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ครับ
รบกวนด้วยครับ