ปรองดอง...

มาถึงวันนี้...
ไม่เห็นมีใครพูดถึง ความปรองดอง
มีไหม...
ที่รัฐบาลนี้อ้างนักอ้างหนา
คำก็ดอง สองคำก็ดอง...จนเป็นที่มาของพรบ.นิรโทษกรรม

ตกลง จะ"ดอง" หรือ ไม่ดอง พวกแม่มไม่สน
พวกมันสนที่ไหน ดอง ไม่ดอง
พวกมันแค่จะเอาพ่อของมันกลับบ้านแบบเท่ๆ
พวกมันจึงเอาความ"ปรองดอง" กับ พรบ.นิรโทษกรรม จับผูกไว้ด้วยกัน
พยายามจะให้มันเป็นสิ่งเดียวกัน
นัยว่า พรบ.นิรโทษกรรมผ่าน แล้วบ้านเมืองจะ"ปรองดอง"..

ขอโทษนะครับ...ทุเรศ
มันก็อ้างไปแบบทุเรศ ทุเรศตามเคย
อ้างว่าเป็นความต้องการของคนส่วนใหญ่...เชอะ

เรา-ท่าน ต่างรู้ดี ว่า พรบ.นิรโทษกรรมนี่แหละ มันสร้างความแตกแยก !
มันไม่ได้สร้างความปรองดอง
มันจะปรองดองได้อย่างไร เมื่อ ความจริงไม่ปรากฏ และ กระบวนการยุติธรรม ที่จะเอาคนผิดมาลงโทษต้องกลายเป็น "แท้ง"
ด้วยความ ตั้งใจ จงใจ ที่จะเอาความจริงฝังลงดินไปกับการผ่าน พรบ. นิรโทษกรรม

สิ่งที่นึดไม่ถึง ก็คือ ไอ้คนที่ชอบบอกว่า รักความจริง บางคน กลับไปสนับสนุนการทำแท้ง "ความจริง"
ไม่กล้าจะรู้ ใช่ไหมล่ะ
ว่าความจริงคืออะไร...ทั้งๆที่ความจริงนั้นอาจ"สร้าง" ได้ด้วยซ้ำโดยฝีมือมนุษยืที่ถืออำนาจในมือ อย่างรัฐบาล
เกิดจะไม่อยากรู้ ความจริงขึ้นมาซะงั้น...
ถุ๊ย...ถุ๊ย 46หนเท่าอายุนายกฯ

ประเทศนี้มันเป็นฏอแหลแลนด์จริงๆ
ปากแหกออกไปอย่าง การกระทำไปอีกอย่าง
รู้ทั้งรู้ ว่า จะทำอะไรลงไปแล้วบ้านเมืองแตกแยก...แต่มีหน้าอ้าง "ปรองดอง"
พวกเมิงเห็นประชาชนอย่างกรูโง่มากละซินะ

โอเค...พวกเมิงนักการเมือง จำวันนี้ไว้ให้ดี
วันนี้พวกกรูประชาชนโดนต้อนไปเป็นพวกเมิงกันเยอะ
วันนี้พวกกรูอ่อนแอ
เพราะไอ้พวกที่ชอบอ้าง ชาวประชาจะเป็นใหญ่ในแผ่นดินน่ะ มัน ย้ายฟากจากฝั่งประชาชนไปเป็นเครื่องมือของพวกเมิง

รอวันนึงให้พวกประชาชนอย่างกรูเข้มแข็งกว่านี้เถอะ
พวกนักการเมืองอย่างจะได้รู้สำนึก
ว่า ฝั่งประชาชน ก็คือฝั่งประชาชน ฝั่งการเมือง คือ ฝั่งการเมือง

และวันนั้น อำนาจจะอยู่ในมือพวกกรูประชาชนอย่างแท้จริง !